Ben bir Açelya çiçeğiydim; yolunu kaybetmiş, köklerini bulamayan... Kısa bir süre önce, doğru bildiklerim bir bir yıkıldı. Gerçek sandığım yalanlar, hayatımı bir tokat gibi yüzüme çarptı. "Aile" dediğim insanların ördüğü yalanlarla dolu bir dünyada, yıllarımı çürütmüş ve kendi benliğimi kaybetmiştim. Sonra, karşıma o adam çıktı. Hem deliler gibi aşık olduğum hem de ölümüne nefret ettiğim o adam... Tehlikeli bir aşk şarabının sarhoş edici tadında mutluluğu bulacağımı sandım. Ama yanılmıştım. Sert ve uzak görünen maskesinin ardında itaatkâr bir adam yatıyordu. Yıllar önce, hayatına bir fırtına gibi girmiş, onu kendime aşık etmiş, sonra hiç beklemediği bir anda çıkıp gitmiştim. Ama biliyordum, gün gelecek beni bulacaktı. Ve işte, o gün gelmişti. O adamın ilk sorduğu soru; Niye? Niye yaptın bana bunu? Onun acılar içerisinde sorduğu bu soruya asla bir cevap veremedim. Karşımda bulunan adam beni öylesine çok seviyordu ki, ona ihanet etmeme rağmen, beni affedebileceği bir sebep arıyordu. Ben bir Açelya çiçeğiydim. Ayrılığı simgelerdim. Ama onun için Visal'dim. "Belki de beni içten içe affettiği için kavuşmak anlamına gelen bu adı takmıştı bana. Bir gün ona sordum: "Neden bana Visal adını koydun?" Gözlerime bakarak, usulca fısıldadı: "Çünkü sana kavuştum, Günışığım." Visal, kavuşmayı simgelerdi. Açelya ise ayrılığı... Wattpad'de " Mirafer " isimli ilk ve tek kitaptır. Not: Gerçek ailem, Polisiye ve Mafya kurgusudur. Ayrıca fazlaca kan, vahşet, vb unsurlar ve olumsuz ögeler mevcuttur. Kesinlikle 18 yaşından büyük okuyucular okumalı, bu yüzden uyarıyı dikkate alarak bu kurguya başlayınız. Not 2: * Bu kitapta bulunan kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi kurum ve olaylarla ilgili doğabilecek benzerlikler tamamen tesadüftür.*

Trabzonda mahalle maçlarından, mahallenin para toplayarak gönderdiği futbol kursuna... Futbol kursundan, şehir takımının alt yapısına. Alt yapıda gelişip Dünyaya yayılan bir kariyere. Numara On Bir, Yenilmez bir güç ve hayatını adadığı yeşil saha. Peki hiç masum olmayan bir gecenin sonunda bu futbolcudan hamile kalırsanız? ❗ BU KİTAPTA HİÇBİR FUTBOL TAKIMINA GÖNDERME, HAKARET VS. YOKTUR. ❗️ ❗️YAŞANAN HER ŞEY HAYAL ÜRÜNÜDÜR ❗️

❛❛Kendi dilimde seni seveceğime yemin ediyorum.❞ Arya küçüklüğünden beri oyuncu olmak ister ama ailesi, aile mesleği olan doktorluğu sürdürmesini istiyordur ve Arya en büyük hayalinden vazgeçip ailesini dinleyerek doktor olur. Savaş ise ekranların aranan yüzü ve kızların ilgi odağında olan, popüler bir oyuncudur. İkilinin yolları denk geldiğinde ilk başlayan şey saçma sapan aşk haberleriydi. 🩺 Karşımda tekrar onu görmek beni deliye döndürmüştü, yaptığım son konuşmadan sonra benden uzaklaşır diye düşünmüştüm lakin daha da dibimden ayrılmaz olmuştu. "Dünyanın senin etrafında döndüğünü falan mı sanıyorsun?" Dedim bağırarak, içimdeki onu tekme tokat dövmek isteyen tarafı ancak bağırarak susturabiliyordum. Bu dediklerime karşılık gülümseyip beni belimden tuttu ve döndürmeye başladı. "Dünya etrafımda dönüyor mu bilmiyorum ama dünyam olmasını istediğim kadın etrafımda dönüyor. " Söyledikleri ile şaşırıp kaldım. Bir müddet sonra beni yere indirdiğinde başımın döndüğünü hissediyordum ama bu beni etrafında döndürdüğü için mi yoksa kelimeleri yüzünde mi bilmiyordum, tek bildiğim şey başımın döndüğüydü. Başım döndüğü için hafif sendeledim bu yüzden hızla beni tutup gözlerime baktı benden bir cevap beklercesine. Kendime geldikten sonra ondan ayrıldım ve kaldırım köşesinde duran o orta büyüklükteki taşı alıp kafasına attım. "Bana tekrar dokunursan kafanı kırarım demiştim." 12.03.24 Fikir tamamen şahsıma aittir lütfen izinsiz almayın,kurgu ve bölümlerdeki her sahne şahsime aittir.

Hukuk - Polisiye - Romantizm - Mizah - Dram

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU'dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙

~ WATTYS 2023 BÜYÜK ÖDÜL KAZANANI ~ Yüzyılda bir kez yaşanan ve ruhlar dünyasının kapılarının açıldığı Dhura gecesinde Aris isimli bir erkek çocuk dünyaya gelir. Yıllardır kemikleşmiş inanca göre Dhura gecesi doğan çocuklar lanetlidir ve öldürülmeleri gerekir ancak Aris bir şekilde hayata tutunmayı başarmıştır. Ne var ki Aris, sahip olduğu yeteneklerden dolayı gittiği her yerde parmakla işaret edilip lanetli olduğuna inandırılmaktadır. Kısa bir süre içinde sevdiği birçok şeyi kaybeden Aris, gerçekte kim olduğunu bulmaya çalışırken yüzyıllardır pusuda bekleyen karanlık da harekete geçmek üzeredir. Dünyanın düzenine karşı Seçtik karanlığı Bedenimiz ölümsüz oldu Ruhumuz karanlığa karıştı Yemin ettik ışığı yok etmeye Agnarf ebediyen hüküm sürebilsin diye Rahmuara uyanacak Zal'gath'ın ellerinde Güneş bir daha hiç doğmayacak Çok yakında bizim devrimiz başlayacak Üç kitap halinde yazmayı planladığım "Bir Zamanların Krallığı" adlı serinin ilk kitabıdır. © Kitabın tüm hakları tarafıma ait olup çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

"Biz Kartalız...Ölüm kokarız, barut kokarız, kan kokarız anlıyor musun? Bu yuvaya girmek ölüm demek!" Genç kadın dolu gözlerle buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendini büyük bir arzuyla ölümün kollarına bırakmaya razıydı; kendini yuvaya adamaya hazırdı. "Yuva ölümse ben bizzat toprak olurum... Senin için sizin için toprak olmaya hazırım." Genç adamın gözleri buğulandı, dudaklarına buruk bir tebbesüm yayıldı. Biliyordu çünkü o kan koksa da sevdiği kadın ölüm kokacaktı ve onu tamamlayacaktı. Onu kendi yuvasına almaktan başka çaresi yoktu. Kartal yuvası ölümse topraktan ayrılamazdı.. Elini genç kadının yüzüne koydu, "O zaman Kartal yuvasına hoşgeldin.." dedi. [Kitap düzenlenmektedir.] Kapak Tasarımı : theguldesign Dram#1 Komedi#1 Atatürk#1 Istihbarat#1

Vatan uğruna baş koymuş, düşmanın yüreğindeki korkunun izahı, acının işaret parmağı olan Sezin Kaza, yıllardır Keleş timinin başında duran üsteğmen kimliğinde görevini icra ediyordu. Ne yaptığını bilen, kendinden emin, dik oluşuyla bilinir, sayılırdı. Keleş ismini en doğudan batıya kadar duyurmuş, düşmanın ölmeden önceki son nefesindeki nefret olmuştu. Fakat bir gün, yaptığı küçük hata ile tüm çabaları bir anda başına yıkıldı. Yaptığı küçük hatanın sebebi ile başlarına atanan Yüzbaşı Turan Akkurt, kendisinden önce lakabı geçtiği an yeri titreten bir komutandı. Soğuk kalbi, acımasız bakışı, yangın öfkesi ile tanınırdı. Girdiği ortama heybetiyle girer, doğrularını kalemsiz kazırdı akıllara. Ve Sezin'in bildiği tüm doğruları silip kendi doğrularını yazmaya kararlıydı. ★ "Bende iki sevdanın ucu, bucağı yok, Kaza. Gönlümü almışım elime, ikiye bölmüşüm; sonu, sınırı olmayan iki sevgi sığdırmışım o iki parçaya." "Neymiş onlar?" "Biri vatan, diğeri sen." ★ KURGU, VATAN İÇİN CAN VEREN, MİLLETİNİ KORUYAN ASKERLERİN HATIRASINA YAZILMIŞTIR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN VE BİLGİLERDEN BAĞIMSIZDIR. DURUMLAR, OLAYLAR VE YERLER DEĞİŞTİRİLEREK YAZILMIŞTIR. KURGU GERÇEKLİĞİ TAMAMİYLE YANSITMAZ.

Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ''Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.'' Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ''Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.'' Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

Üniversite öğrencisi Eylem; bol bol gezmeyi, kahkahalarla gülmeyi ve kelebekleri fazlasıyla severken, kitaplardan, yalnızlıktan ve ciddi olan her konudan nefret ederdi. Tarih bölümü öğrencisi olan erkek arkadaşının ısrarıyla bir 17.yüzyıl hükümdarının hayatını konu alan kitabı okumasıyla bazı şeylerin farkına varır. Kitabın baş kahramanı Artun Emir Han'ın kendisiyle birçok ortak noktası olduğunu gören Eylem henüz içindeki tuhaf hisleri bile isimlendiremeden geçirdiği ufak bir kazada bayılır. Uyandığındaysa kendini 1682 yılında bulur. İlk başta olayı anlayamasa da sonradan döneminin en önemli hükümdarı Artun Emir Han ve onun can yoldaşı Eray Paşa'nın hayatını koruyabilecek tek kişi olduğunu fark eder. Kendisine çok uzak olan bu yeni ortamda henüz nasıl hayatta kalacağını bile bilmezken birçok düşmana sahip bu genç hükümdarı nasıl kurtaracağıysa tam bir muammadır. Üstelik bunu yaparken hiç bilmediği tarihi akışa da müdahale etmemesi gerekmektedir tabii dünyayı bir paradoksla yok etmek istemiyorsa!