"Beni mahvettin. Mahvediyorsun," durdum ve ekledim. "Varlığınla." Kalbim acıyla kasıldı,kanlı ellerini kendi katili ilan etmek istiyorcasına sıktı. Söylemek istediklerim çok farklıydı,yapmak istediklerimde.Sıkıca sarmalamak istiyordum yalnızca... Ama gururum buna izin vermedi. Sessizlik,ikimizin arasında bir çığ gibi büyürken tek temennim altında kalmamaktı. Sahi,sessizlik bizi tam şuanda içine alsa daha iyi olmaz mıydı? Derin bir iç çekti. "Beni mahvediyorsun."durdu ve ekledi. "Gülümsemeni benden saklayarak." Hangisi daha acıydı? Ailemi benden alan kişi ile aynı kanı taşıdığını öğrenmem mi,yoksa gülümsememi ondan saklamam mı? -10.07.2015-

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."