------------------------------------------------------- Nie jesteśmy końmi. Jesteśmy ludźmi. Ludzie są... Więc, kim rzeczywiście są ludzie? Może tymi, którzy milczą, kiedy trzeba krzyczeć. Albo krzyczą, zanim ich zapytasz. Czasem patrzą ci w oczy tak długo, aż przestajesz wiedzieć, kim jesteś. Czasem znikają bez słowa, a mimo to zostają - w snach, w zapachu poduszki, w tej jednej piosence, której nie możesz już słuchać. Są tacy, co kochają, jakby się bali. I tacy, co ranią, jakby to była forma modlitwy. Czasem chcą cię naprawić, zanim jeszcze poznają, gdzie boli. Nie wiem, kim są ludzie. Może jeszcze się dowiem. A może wcale nie chcę. -------------------------------------------------------