Yetişkin okurlar için uygundur! MAFYA __________________ Kılıç hiç bu kadar keskin olmamıştı... Lidya, kız kardeşiyle birlikte yaşayan genç bir öğretmendir. Bir akşam evine dönerken yolda gördüğü yaralı bir adama yardım eder. Fakat yardım ettiği adam kimdi? Yaralı adama yardım etmenin bedelini en ağır şekilde ödeyecek olan Lidya için tek bir çıkış kapısı vardı. O da Devrim Vuslat Kılıç'dı. Yardım ettiği yaralı adam... Kaçınılamayan duygular, beklenmeyen aşk, acı ölüm ve avını parçalamak isteyen çakal sürüsü... Kazananın yaşadığı ve kaybedenin öldüğü bir savaş... Lidya BULUT & Devrim Vuslat KILIÇ Başlama tarihi: 01.07.25 Kitap Şarkısı: Duman - Her Şeyi Yak Küfür ve argo bulunur. Rahatsız olanların okumaması önemle rica olunur :) □■□■□■ Tüm haklar şahsıma aittir. Kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır.

Lisan, doğuştan ses telleri olmayan bir kızdır. Annesi Andresan'ların evinde çalışmaya başladığında daha sekiz yaşındaydı. Evin varisi olan Tom William Andresan onu her zaman koruyup kolluyordu, bazen onun olmayan sesi oluyordu. Ve bu büyük bir takıntının temeliydi...

Elleri bacaklarından yukarı doğru yavaşça okşadı, "Kocan olarak burayı..." parmaklarını iç bacağına bastırdı, kız titredi. "Seveceğim," dedi. Parmağını daha yukarıya doğru kaydırdı, danteli iç çamaşırının etrafında dolandırdı. "Sonra şurayı ağzıma alacağım." Parmağını ipe dolayıp yavaşça kenara sıyırdı. "Parmağımı da sokabilirim," dedi, parmağını ıslak çizginin üzerinde gezdirerek kıza doğru yaklaştı, aralanmış ağzına doğru, "Ama ilk önce içine kendim gireceğim." ~DÜZENLENECEKTİR~ YETİŞKİN İÇERİK+18

Delilik bulaşıcıdır, dengenizi bozabilir. Bir adam vardı. Önce ruhumda, sonra tenimde Bir yangın başlattı. Bir adam vardı. Namlusu alnımda, Dudakları dudaklarımda. Bir adam vardı. Ellerini kana buladı. Aynı ellerle saçlarımı okşadı O adam var ya, Ruhunda cesetler biriktirdi. Ve sonra; Ruhundaki kiri bana bulaştırdı. Beni kirletti. "Senin beyazlığına geçemeyecek kadar karanlıktım. Ama seni kendi bataklığıma çekecek kadar gözüm kararmıştı. Ben aydınlamazdım ama sen batabilirdin. Biz ayrılamazdık ama sen ölebilirdin." Bir çöküş masalı... Şeydanur İpek. Not: Şiddet içerir. 16 yaşından küçüklerin okuması uygun değildir.

"Bu üniversitede devam kalmak istiyor musun?" Fısıltı gibi çıkan cümleleri bir bıçak gibi kulağımı kesip geçti, kanadığımı hissettim ama bir o kadar da kanamadığımı algıladım. "Evet." Yutkunmamın eşliğinde gözlerime kara bir bulut indi, ondan korksam da bir o kadar da nefret ediyordum ondan. Bu okulun sistemi, bu kızların durumu, kardeşimin geleceğini pes etmesinin sebebi sadece bu adamdı. Korksam bile asla bir adım geriye gitmezdim. Elini omuzumdaki saçlarıma getirdi, işaret ve orta parmağının arasına bir tutam alarak burnuna götürüp kokladı. Damarlarımdan akan kanın sinirden nasıl yandığını hissettim ama sesimi çıkarmadım. Parmaklarının arasındaki saçlarımı bırakmadan burnuyla boğazıma çıktı ve sırtımın adeta duvara yapışmasını sağladı. Ondan nefret ediyordum, buradaki işim bittiğinde onu öldüreceğimden emindim. "Çok mu istiyorsun?" "Çok istiyorum." "Her şeyi yapacak kadar mı?" "Her şeyi yapacak kadar." Gri gözlerindeki parlama karnıma bir sancı ekledi sanki ama dudaklarının arasından çıkan cümle bütün bedenime bir sancı ekledi. Bir bıçak karnıma girip çıktı ve ben şu anda kanamadan ölüyordum. "O halde benimle bir anlaşma yapacaksın. İstediğim zaman yanıma gelecek ve benim istediğim gibi altıma gireceksin. Derste ol veya olma, istediğim her dakika dizlerinin üzerine düşeceksin ve beni tatmin edeceksin. Tabi bu süreçte doğum kontrol hapını almayı da ihmal etmeyeceksin. Söyle bana Larissa West, koşullarımı kabul ediyor musun yoksa ikiz kardeşin gibi bu üniversiteden bir korkak olarak çekip gidiyor musun? Karar senin, küçük fare."

"Kaçmayı deneme bile." Altın rengi gözlerinde samimiyet vardı hala ama bakışları normalden de sertti. "Dünyanın öbür ucuna kaçsan bile bulurum seni, Lavinya." Bulurdu, bunu biliyordum. "Ya kaçarsam?" dedim tüm cesaretimi toplayarak. "Ne yaparsın? Öldürür müsün beni?" Gözleri fazla sertleşti, artık samimiyet bile yoktu gözlerinde. Sadece buz gibi bakıyordu altın rengi gözleri benim mavi gözlerime. "Sana bir şey yapmak mı?" dedi, şaka yapıyormuşum gibi bana bakıyordu. "Sana bir şey yapmam, senin bir saç teline bile kıyamıyorum ki sana zarar vereyim, Lavinya'm." Benim adım Lavinya değil Gece demek istedim ama diyemedim, bu adama olan korkum fazla ağır basıyordu. Herkese dünyanın en acımasız adamı gibi davranıyordu ama bana kıyamıyormuş gibi yapıyordu, bana bakarken bile bakışları değişiyordu. Ondan korkuyordum ama ona bunu belli etmemek için yeminli gibiydim. O benim yoluma bir taştı, o kadar ağır bir taştı ki ondan kurtulamıyordum. "Ama Barlas'a verdin!" Korkumu belli etmemek için yeminli gibiydim. "Onu öldürmeye çalıştın! Bana değil ama sevdiklerime kolayca zarar verebiliyorsun, öyle mi?" Barlas.. Bu adamın askeri, benim ise sevdiğim adam. Şu anda neredeydi ve ne yapıyordu bilmiyorum ama çok endişeleniyordum. Bana değil ama aşık olduğum adama zarar verip beni alttan alttan tehdit ediyordu. "Öldürmeye çalışmadım, o bildiğin ölü." Tüm dünya durdu, nefes almayı bile kestim. Ne demişti o? Bana yaklaştı, bir elini belime getirip beni göğüsüne yapıştırdı ve bir eliyle kısa saçlarımdan geçti. Saçlarıma hayranlıkla bakıyordu. "Sana değil ama seni benden almak isteyen herkese zarar veririm, Lavinya. Söz konusu sen olunca herkesten ve her şeyden vazgeçmeye hazırım. Kendimden bile." Ondan asla kurtulamazdım, o bir komutan ve şirket sahibiydi. Bu ülkenin ve diğer ülkelerin sahibiydi. Ben ise onun tutsağıydım.

"Cehennem" diye tabir ettiği yerde 2 yıl boyunca tutsak kalan, ona yaşatılanlardan dolayı erkeklerden korkan bir kadın ve Güneş korkmasın diye ona dokunmayan, aralarındaki mesafeye sürekli dikkat eden, onu hayata geri döndürmeye çabalayan bir adamın hikayesi... "Sana geldim Güneş. Meçhule gelir gibi geldim sana. Bana yardım et çünkü ben, senin sessizliğinde sağır oldum." Gökyüzünden firar eden feryat, Alihan'ın sesini bastırırken Alihan kollarını iki yana açtı. "Köşe bucak yaşadığın hayatında sesini duymama izin ver." Not: Şiddet ve tetikleyici unsurlar içerir. Yetişkin okurlar için uygundur. Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Kapak tasarımı @bsudeee' a aittir. Güzel kapak için teşekkür ederimm.

Hayattaki en büyük korkusu yabancı erkekler olan Alçin Erge, Korkmaz Kemal Aslankara tarafından alındı. Bu hikayede yaşamak isteyenler ölecek, ölmek isteyenler yaşayacak.. Kendi kurgumdur, telif hakkı şahsıma aittir (noter onaylı). Çalıntı ihbarı alırsam tüm yasal haklarımı kullanırım! 🔞《BU HİKAYEDE VAHŞET UNSURLARI BULUNMAKTA ETKİLENME DURUMUNA KARŞI OKUNMAMASI İÇİN UYARIMDIR! 》

Kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyandım. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek. Fantastik bir evrenden başka bir fantastik evrene geçmem de cabasıydı... İlk geldiğim evrende zamanın çok gerisinde bir köle olup satılırken, yolculuk yaptığım diğer evrende başka bir bedende uyanmam kaderin cilvesiydi. Kabuğunu doldurduğum bedenin bir kocası ve karnımda çocuğu vardı, alfanın çocuğunu taşıyordum. Yetmezmiş gibi kadın ateş grubuna aitti, bu da bir ejderhası olduğu anlamına geliyordu... Bazı bölümler (+18) içerikler olacaktır. Rahatsız olanlar atlayarak okuyabilir. Bölümler kısa kısa sayısı gözünüzü korkutmasın. Ne zaman bittiğini anlamayacaksınız bile❤️

Büge ışık, insanlardan nefret eden ve kendini dansa adamış biriydi. Ancak bir akşam, yol kenarında yaralı bir kedi bulduğunda hayatının tamamen değişeceğinden habersizdi. Simsiyah tüyleriyle gizemli görünen bu kedi aslında başka bir evrenden gelen; kedi kılığına hapsedilmiş yarı şeytan yarı melek bir varlıktı. Aynı zamanda lanetiyle nam salmış bir kraldır. Peki Büge'yi bu karanlık yolculukta neler bekliyordu?