Bir günlük, çokça suç ve iki kişi.. Deliller kayboluyor, şantaj artıyor ve hayatlar tehlikede... Mafya kızı ile komiser, sırlarla dolu bu oyunda hem adalet hem de kalpler için savaşıyor. Beklenmedik bir aşk, her şeyi değiştirecek. Davalar ve saklanan sırlar arasında kim kime güvenebilir ki?

Altın Kan Gece, kanla mühürlenmiş bir lanetin sessiz tanığıydı. Rachel, geçmişinden kaçarken kendini ölümsüzlerin hüküm sürdüğü bir dünyanın tam ortasında bulur. Mark... soğuk bakışlarının ardında asırlarca süren bir pişmanlık, derinlerde ise insanlığından kalan son kıvılcım gizlidir. Bir yanda intikamın ateşi, diğer yanda kalplerini yakıp geçen yasak bir aşk. Altın kanın sırrı açığa çıktıkça, gerçek ile karanlık arasındaki çizgi bulanıklaşır. Ve bazen en tehlikeli düşman, kalbinin ta kendisidir. Gecenin hüküm sürdüğü bu dünyada, kim kurtulabilir kendi kaderinden?

"Hayatın yaşanmışlığıyla, insanın kör noktasında kaybolmuşçasına gerçeğe doğru koştuğu; fakat ardında ne kadar büyük bir enkaz bıraktığını görmüyorcasına kendi içinde kayboluşunu anlatan bir kurgu." "Ya ihanet, ya ölüm; ya unutmak ya da hatırlamak. Kayboldu, unuttu, öldü, kahroldu, kaybetti... Ve belki kendini asla bulamayacak; ancak onu ardında bekleyen bir gölge var. O, bunu fark edecek."

Colina Krallığı'nda siyah saçlı doğmak bir lanetti. Ve ben o lanetin yaşayan tek kanıtıydım. Yıllardır saklandığım kulede nefes almaya bile korkarken, bir gece odama yaralı bir yabancı düştü. O andan itibaren de kaderim ikiye ayrıldı. Ya onu ihbar edip kendi hayatımı kurtaracaktım ya da onunkini kurtarıp kendi sonumu hazırlayacaktım. Ama ikimiz de birbirimize dokunduğumuz ilk anda tarihin gövdesini çatlatacak bir savaşın başladığını bilmeyecektik. Bu, lanetli bir prensesle, sırlara sığınan bir yabancının krallıkları yakan, kehanetleri bozan kan ve kader hikâyesiydi.

•"Hayat, sizi hiç acımasız bir yumrukla yere serip, nefesinizi ciğerlerinizden çalmayı denedi mi? •Peki... bir şafağa gözlerinizi açtığınızda, kendi ruhunuzun yabancı bir bedenin kafesine hapsolduğunu hayal edebilir misiniz?" Deniz'in titizlikle ördüğü hayat ağı, tek bir günün kıyametinde paramparça oldu. Ailesiyle paylaştığı o ılık yuva, düzenli yaşamının huzur veren rutini ve kalbinin atış sebebi olan büyük aşkı... Laboratuvarda infilak eden o lanetli kıvılcımın ardından, hepsi bir anda küle döndü. Kısa bir ışık cümbüşü, göğsü parçalayan bir patlama, ardından gelen yutucu bir karanlık... Gözlerini araladığında, aynada gördüğü çehre artık ona ait değildi. Yabancı bir yüzün hatları, yabancı bir sesin tınısı, ardında gölgeli, tekinsiz bir geçmiş... Ruhu, yerli yerinde bir mahkûm gibi duruyordu; ama teni, tamamen başka bir hikâyenin geçici kabuğuydu. Kendini güvende hissettiği tüm sığınakların bir bir sulara gömülüşü, Deniz'i kimliksizliğin dondurucu uçurumuna bıraktı. Üzerine çöken yeni bedenin anlaşılmaz ağırlığı, yabancı bir hayatın fırtınası ve damarlarında uğuldayan "Ben kimim ki şimdi?" sorusunun boğucu çığlığı, onu felç etti. Şimdi önünde, bıçak sırtı iki yol uzanıyordu: •Ya bu yeni benliği kabullenip alın yazısının prangalarına boyun eğecek, •Ya da tüm geri dönülmez sonuçları göze alarak çalıntı hayatının iplerini geri almaya çalışacaktı. Fakat hangi yoldan ilerlerse ilerlesin... Orayı, zamanın bile silemediği derin yaralar, vicdanı sarsan hakikatler ve varlığını kökünden değiştirecek ölümcül, gömülü bir sır bekliyordu.

Bir kızımız var bu kızımız kendisine atılan iftira sebebiyle ailesi tarafından sorgulanmadan sorulmadan 13 yaşında sokağa atılıyor. Memleketinden İstanbul gibi tekin olmayan ve büyük bir şehire taşınıyor elinde bulunan bir miktar parayla. Sokaklarda kalıyor hem çalışıyor hem de okumaya çalışıyor, bir süreliğine yanlış bir yola sapsa da hemen doğru yolu buluyor ve üniversiteye giderek vatana yararlı bir Türk kadını oluyor. Uzun bir göreve gidiyor o görev sırasında hayatının aşkıyla tanışıyor ancak yolları Miranın biten göreviyle ayrılıyor. Bir hikaye başlamadan yarım kalıyor. Görevden hemen sonra tayini çıkan Mira Ailesinin memleketine taşınıyor ve onların 3 sokak alt mahallesinde yaşamaya başlıyor. peki Mira aşık olduğu adamla tekrar karşılacak mı? ailesi ile karşılacak mı? Ailesi ile karşılaşırsa sonucunda neler olacak? gelin Miranın ağzından dinleyelim... İYİ OKUMALAR DİLERİM YAZARINIZ DÜŞ SOKAĞI.

Adamın yüzü boynunda gezinirken nefesi sıcak, dokunuşları soğuktu. Kalbi öyle hızlı atıyordu ki, sanki göğsünden çıkaracaklardı. Omzundan beline süzülen yabancı el, bedeninde istemsiz bir titreme bıraktı. Parmakları bel oyuntusuna indi. Bu kez daha sertti. Kadının gözleri sulandı; ipler biraz daha gerilerek elini acıttı. Adam aynı sözleri, aynı soğuk vurguyla kulağına tekrar söyledi: "Твои крылья пахнут смертью, мой ангел!" bağırmamıştı fakat sözlerin tonu karnının kasılmasına sebebiyet verdi. Sanki bir şeyi anlamasını istiyordu. Ama kadının zihni, ağır bir sisin içindeydi. Sesler bile kendisine ulaşmadan parçalanıyordu. Onu nasıl anlayabilirdi? Hayal meyal üzerindeki sıcaklığın, dokunuşların ve yabancı elllerin sanki hiç yaşanmamışcasına, birden çekildiğini hisseti. Kadın gözlerini araladığında, adam kapıya doğru gidiyordu. Tam çıkacakken, başını ona doğru çevirdi. Yüzü net değildi ama sesi, bozuk bir plak gibi zihnine çarptı: "Твои крылья пахнут смертью, мой ангел."Aynı sözler... Anlamasını istercesine, tane tane. Kadının göz kapakları ağırlaşarak açık tutmayı imkansız hale getirdi. Kanındaki madde adamın görüntüsünü tamamen silikleştirirken, zihni karanlığa sığınmak istercesine, gözünün önüne siyah noktalar uğratarak onu karanlığa davet etti. Sonra, kapı sertçe kapandı. Ses, bodrumun duvarlarında yankılanıp kadının kulaklarına saplandı. Kuru dudaklarından bir inilti bile dökülemeden, başı öne doğru düştü. Işıklar söndü. Bodrum tamamen karardı. Adam gerisine bakmadan oradan uzaklaştı. " Aklını kaybetmek kolay olandı; zor olan o karanlıkta kalıp hala sevebilmeyi bilmekti." Tür: Piskolojik Dram / Gerilim.

Karanlık bazen dışarıda değildir insanın içindedir. Alara, her gece aynı kâbusun içinde boğulurken, gerçeğin rüyalar kadar ürkütücü olabileceğini öğreniyor. Çizimlerinde huzur ararken, ellerine sinen mürekkep artık bir sığınak değil, geçmişin izlerine dönüşüyor. Babasının gölgesiyle dolu bir evde, sessiz bir savaş veriyor. Her kelimesi susturulmuş, her hayali yargılanmış bir kız... Ama içindeki ses artık susmak istemiyor. Karanlık onu çağırıyor - belki yok etmek, belki de özgür bırakmak için. Bir gün her şey değişiyor. Bir yabancının sesi, alışık olmadığı bir sıcaklık ve kalbinde uzun zamandır hissetmediği bir titreşim... Belki bu kez kader, sadece acı yazmak istemiyor. Ama aşk, bazen bir kurtuluş değil; yeni bir sınavdır. Ve Alara, karanlığın içinde bir ışık bulduğunda, o ışığın her şeyi yakabileceğini çok geç fark edecek. Karanlık başlıyor ama bu kez içinde bir kalp atıyor.

Bir kızın hayatı çok değişik ilerledi... Kavga dolu hüzün dolu geçti... Ama daha sonra hayatında seçim yapmak zorunda kaldı... Mutlu olmak onunda hakkıydı... Mutlu olmasına izin vermeliyiz ne dersin???

Sahaya çıktıgında gözleri onu aradı, Naz iki cift kahverengi göze aşık olmuş.. Herşey cok güzel giderken bir mesaj onu yıktı.. 𝘩𝘪𝘬𝘢𝘺𝘦 𝘨𝘦𝘳𝘤𝘦𝘬 𝘩𝘢𝘺𝘢𝘵𝘵𝘢𝘯 𝘶𝘺𝘢𝘳𝘭𝘢𝘯𝘮𝘪𝘴̧𝘵𝘪𝘳.