Bir varmış bir yokmuş diye başlardı bütün masallar, bir var oluşuna birde yok oluşuna bakardı kaderin, her kaderden kaçıp mutlu, huzurlu olanına koşardı hayat, bir başkasından bir başkasına belki en güzelini bulur diye... 🕊️🔥🎈🇹🇷 "AŞK İÇİN SAVAŞ , SAVAŞ İÇİN ÖLÜM, ÖLÜM İÇİN KAN GEREKİRDİ BİZİM BİR ARAYA GELMEMİZ VE BİRBİRİMİZİ BULMAMIZ İÇİN ...''

Rüzgâr, sabahın sessizliğinde ince bir kanadı okşadı. O kanat, henüz güneşi tanımadan titreşti; yaşam, kelebeğin narin bedenine bir nefesle dokundu. Evren, o anda onun için durdu. Kelebek, çiçeklerin arasından geçerken zaman bile kıskandı onun hafifliğini. Kanatlarının her vuruşta biraz daha eksildiğini hissediyordu ama her eksilişinde dünyaya biraz daha anlam bırakıyordu. İnsanlar onu görüp gülümsedi; oysa kimse bilmedi: Her renk, bir vedanın yankısıydı onun kanatlarında. O yaşamıyordu aslında; bir anın içine sığdırılmış sonsuzluğu taşıyordu. 48 saati vardı sadece... Ömrü dolunca kül olup rüzgâra karışacaktı. Onun ömrü kısa olsa da güzelliği zamanı aşacaktı.