Başarılı iş kadını Merya trafik kazası sonucu komaya girer komada olduğu süreçte lise zamanlarına dönen Merya sınıfın sessiz çocuğu Aras'la tanışır... ‼️Tamamen hayal ürünüdür ‼️

Kardelen, yetimhanenin soğuk duvarları arasında dünyaya gözlerini açmıştı. Annesi orada çalışan bir hizmetliydi, fakat minicik bebeğini kucağında bir kez koklayıp sessizce bırakıp gitmişti. Ne kimse soru sordu ne de yadırgadı bu durumu; sadece titreyen o küçücük bedeni kucaklayıp büyütmeye çalıştılar. Yıllar geçti... Kardelen artık on iki yaşına basmış, masum bakışlarıyla içine kapanık ama bir o kadar da sevgi dolu, tatlı bir kız olmuştu. Çocuk ruhu, büyüyen bedeninin içinde hâlâ saklıydı. Ve işte o gün geldi... Yetimhanenin kapısından içeri giren bir aile, kalabalığın içinde onun mahcup gülüşünü fark etti. O an her şey değişti; Kardelen'in kaderi, o bakışlarla birlikte yeni bir yola doğru akmaya başladı.

Bazı tanışmalar tesadüf değildir... Bir doğum sancısının ortasında ,bir jandarmanın taşıdığı umutla kesişen iki yabancının hikayesi bu . Züleyha küçük bir köyde görev yapan genç bir ebe Yılmaz görevine kalbini de katmış bir asker İkisini bir araya getiren ,sadece kader değil ... aynı zamanda bir bebeğin ilk nefesiydi . Belki de o sağlık ocağında ,kalplerin ritmi aynı anda değişti.

Tesadüflere inanır mısınız?Her insanın illaki tesadüfen yada şansa karşılaştığı bir insan vardır.Bazen kalbimiz buna inanmak istemez ama mecbur kalırız.Hiç görmediğimiz bir anda hayatımıza girerler ve bunun sonucunda da ya durmaya devam ederler ya da bir daha gelmemek üzere büyük bir hasarla veda ederler... Bu hikaye Gece ve Emir'in hikayesi... Tesadüflere en önemlisi de şansa inanıyorsanız buyurun gelin...

Bir gecede bir ceset bulunur ve tüm oklar genç psikoloji öğrencisi Derin'in üzerine döner. Polisler sorgular, arkadaşlar sırlarla doludur, ve katil hâlâ gölgeler arasında dolaşmaktadır. Gizem ve gerilim dolu bu yolculukta, kim güvenilir, kim tehlikeli, kim suçlu?

"Alt kirpik çizgisi hafif belirgindi, uykusuzluktan değil çok düşünmekten gibiydi..." Bu dünyada aşk; üzeri acılarla kapatılmış bir mezar taşıydı. Ve bu insanlar o mezarın etrafında el pençe divan durmuş yas tutanlar değil, mezarı kazanlardı. Aşk bir ölüm kalım oyunuydu. Onlarsa oyuncuları, baştan yazanları. Bu, sadece bir aşk hikayesi değildi. Bu, kalplerin seslerini susturamayan bir dünyanın en çarpıcı isyanıydı. "Sevmek mi haramdı yoksa sevdiğini göstermek mi? Biz mi günahkardık yoksa atan kalplerimiz mi? Vur ateşe bir kadeh daha sevgilim, Bir gece iki günün artık ne önemi vardı ki?" (Bahsi geçen şahıslar tamamen hayal ürünüdür, evren ise kör olmayanlar için fazla bilindiktir..)

Zamanda yapılan bir yolculukta kendisini 1920'lerde bulan Ahsa, kendisi gibi zamanda yolculuk yapan Karan ile tanışır. "Dağınıklığa tahammülün yok resmen Ahsa. Benimde takıntılarım var biliyor musun?" Başparmağı gözümün kenarını okşamıştı. "Şurada bir benin var, gözümü alıp alıp duruyor. Diğer tarafta da olsaydı keşke hiç simetrik değil." Sonra dudağımın kenarına indirdi parmağını. "Bak üst dudağın da alt dudağına göre çok dolgun! Tüh!" Gözlerim kendiliğinden büyürken elimle göğsüne vurdum. Yetmedi bir kez de omzuna vurdum. "Sen sapıksın! Valla sapıksın!" "Ben olanı söylüyorum? Sen benim dağınık olduğumu vurgularken sorun yok ama ben söyleyince sapık oluyorum. Sanki seni tutup öptük, hemen sapık ilan ettin bizi." "Hele bir yap gözlerini oyarım senin." diyince gülüşü büyüdü. Ben odaya girdiğimde ne kadar da solgundu oysa yüzü. Ahsa'nın zamana yolculuğunda geçmişle yüzleştiği kitabıma hoş geldinizzz.

Hocamla Aramda Bir Şey mi Var? Ahmet Hocam'la aramda gerçekten bir şeyler mi var... yoksa bana mı öyle geliyor? Belki de bu sadece yıllardır süren bir alışkanlık... ya da fark etmeden birbirimize fazla alıştık. Onun bakışları mı değişti, yoksa ben mi artık daha fazla dikkat ediyorum? Bilmiyorum... ama bu hikâyede her şey ortaya çıkacak. Benimle bu hikâyede var mısın?

*Gerçekle bilinmeyenin iç içe geçtiği, karanlık sırlar ve olağanüstü varlıklarla dolu bir fantastik kurgudur.* Bir son, bazen başlangıcın en sessiz halidir. Rüya, hayattan bıkmış ve yorgun bir ruhla, yağmurlu bir gecede kendi yaşamına son vermeye karar verir. Tam o anda, yerde biriken su birikintisi içinde beliren derin, mavi gözler onun hayatını değiştirir ve yeniden doğmasını sağlar. Bu ikinci şans, Rüya'yı kaos ve karmaşayla dolu bir hayata sürükler. Zamanla fark eder ki, çevresindeki bazı varlıklar insan değildir ve bazı doğuşlar kurtuluş değil, kaderin sessiz bir bedelidir. Rüya, bu yeni yaşamında hem kendi geçmişinin gölgeleriyle hem de görünmeyen güçlerle yüzleşmek zorundadır.

İnci yaşadığı travmalar dan dolayı annesiyle ülkesini, abisini, gelecekte aşık olacağı çocukluk arkadışını geri de bırakır ancak sekiz yıl sonra geri döner.