Książka autorstwa: Antoine de Saint-Exupéry ___________________________________________ Polecam czytać na białym tle ✨

"Bo gdyby przyszło im wybierać - między Peterem Parkerem a Spider-Manem - wybraliby Spider-Mana. Bez mrugnięcia. Bez zawahania. Bo to jego chcieli czcić, jego chcieli wielbić, jego chcieli udawać na Halloween. Jego zdjęcia trzymali na plakatach, na profilowych, w portfelach swoich dzieci. Jego maskę nosili na balach przebierańców, nie dlatego, że rozumieli, kim był, ale dlatego, że łatwiej było go pokochać. Łatwiej było patrzeć na symbol niż w oczy chłopaka, który patrzył na świat z rezygnacją pomieszaną z nadzieją, że może tym razem nie zawiedzie. Bo Peter Parker to tylko chłopak." ----- ----- ----- ----- ----- ----- Okładka: Pinterest 👍 Imię, które zniknęło || One Shot Miłego czytania!

"-A więc zwiałeś?- rzucił milioner, posyłając chłopcu oskarżycielskie spojrzenie, którego ten nie mógł zobaczyć. Peter znów wzruszył ramionami, zaciskając usta- jesteś tu sam?- spytał Tony. Uznał milczenie młodszego za odpowiedź twierdzącą- a to? To twoje?- wskazał na laptop. Brunet kiwnął niepewnie głową. Czarnowłosy przez chwilę wpatrywał się w chłopca w oniemieniu. Laptop należał do niego. Laptop, z którego ktoś obrabował banki z kilkudziesięciu tysięcy dolarów, włamał się do bazy Tarczy i napisał obraźliwe maile do dyrektora największej organizacji antyprzestępczej na świecie, należał do czternastoletniego chłopca. -Ukradłeś go- oznajmił bezceremonialnie milioner. -Nie!- warknął natychmiast Peter. Tony zaśmiał się cynicznie, kręcąc głową. -Pakuj się- rozkazał, odsuwając się od rzeczy chłopca. -Niby dlaczego?- rzucił chłopiec, splatając ręce na klatce piersiowej. Tony wypuścił głośno powietrze. -Pakuj się, albo to wszystko tu zostaje. Bo ty na pewno nie możesz tu zostać. I nie dyskutuj- powiedział, gdy zobaczył, jak młodszy otwiera usta- oboje wiemy, że nie masz ze mną szans."

"I co z nim teraz będzie? - spytałem, opierając się o zimną ścianę i próbując brzmieć jak ktoś, kto wcale nie czuje tego dziwnego, ciężkiego ucisku w żołądku. -Trafi do więzienia Tarczy. - Nick stał obok, ręce skrzyżowane na piersi, głos jak zwykle równy, bez emocji, jakby mówił o przesuwaniu pionków na szachownicy, a nie o żywym dzieciaku. Patrzyliśmy razem, jak Parker znika za zakrętem. I wtedy spojrzał. Jeden, krótki rzut oka w naszą stronę. Nie było w nim gniewu. Nie było żalu. Nie było strachu, ani nawet tej udawanej obojętności, którą tak często próbował rzucać mi w twarz podczas rozmowy. [...] Wczoraj wieczorem, zanim jeszcze wymyśliłem sobie kolejną wymówkę na wypicie kawy, kazałem Friday włamać się do akt Tarczy i wyciągnąć mi wszystko, co mają o Parkerze. Włamanie? Tak. Nielegalne? Oczywiście. Skuteczne? Zawsze. Zaciekawił mnie - tylko nie wiem który z nich, ten, którego w teczce opisano jako nastolatka z lokami i ADHD, czy jego „alter ego", które według Fury'ego i Hill zabija ludzi od roku. [...] I tak chłopak, który miał ledwie szesnaście lat, prowadził życie dorosłego. Sam, bez nikogo, z pustym mieszkaniem, które pewnie brzmiało echem każdego wieczora. Chciałoby się powiedzieć: nic dziwnego, że coś w nim pękło." ----- ----- ----- ----- ----- ----- #2 w ciociamay - 08.10.2025 #1 w tonystark - 08.10.2025 #1 w wujekben - 08.10.2025 #5 w mattmurdock - 06.12.2025 okładka: Pinterest 👍