Dört yaşında, yalnız, sessiz ve hep kucakladığı bir ayıcıkla hayata tutunan minik bir kalp... Açelya'nın dünyasında oyun arkadaşları yoktu, örülü saçlar hayaldi, gülümsemelerse çok uzaktaydı. Yetimhanenin soğuk duvarları arasında, tek dostu kahverengi peluş ayısı Momo'ydu. Ta ki o gün parkta karşılaştığı o adamla göz göze gelene kadar. Şahin, soğukluğuyla tanınan genç bir adamken, bir çocuğun peltek sesiyle yeniden gülmeyi hatırladı. Korkut Ailesi'nin kalabalık ama sevgi dolu evinde, küçük bir kız için yer açıldı. Küçük adımlarla girilen büyük bir hikâye başladı. Bu kitap; Açelya'nın yuva buluşunu, Bir ailenin eksik parçasını tamamlayışını, Ve kalbin yalnızca kan değil, sevgiyle de bağ kurduğunu anlatıyor. Kimi zaman gözlerin dolacak, kimi zaman kalbin ısınacak. Ama en çok da şunu hissedeceksin: Aile, bazen kanla değil, kalple kurulur.

Yaş farkı bulunmaktadır Fotoğraflı hikaye 18+ Lütfen miğdesi kaldıramayacak olan okumasın ben zorlamıyorum sonuçta Hikaye sahibi benim başkalarından örnek alınmamıştır lütfen benzer hikaye varsa bile gelipte bana linç atmayın aq

+18 "Ahhhhh, ımhhh ımmmm ahhh Arafff" Araf beni dikkate almadan içime köklemeğe devam ediyordu. "Ahh Araf yavaaş ol, canımı yakıyorsun ahhhh" boynumu kavramasıyla hırlaması bir oldu "kes sesini küçük kızım. bir daha bana emir verirsen amcığına değil parmağımı bile zorla alan götüne köklerim" .......

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022

Yaş Farkı Vardır (9 yaş)! Lütfen bunu bilerek okuyunuz... Atabey Ailesi yıllardır yaptığı mafyacılık işlerine son verip emekliye ayrılmıştı. Çağlar Atabey 4 oğlu, karısı ve yakın aile dostlarıyla huzurlu hayatının tadını çıkartıyordu. Ta ki bir gün şirketine bir mektup gelene kadar... Yıllar önce ölen kızının aslında yaşadığını ve ölü bir bebekle karıştığını söyleyen bir mektupla bütün dengeler bozulur. Bir yandan hasta annesi ve öfkeli babasıyla uğraşırken okumaya çalışan Çiçek bir yandan da şehit sevgilisinin yasıyla kavruluyordur. Bunun üzerine bir de yıllar önce karıştığını öğrenen Çiçek'i karmaşık günler bekliyor.

Gözleri benim mavi harelerime tutundu, "Neden, her cümlenin sonuna o kelimeyi getirmek zorundasın?" Kaşlarımı çatıp, "Neyi?" Tek nefeste, "Abiyi?"dedi. "Nasıl, anlamadım?" "Şöyle olsun Cem abi, böyle olur Cem abi, nasılsın Cem abi.Abi de abi. O kelimeyi kullanmayı kessen mi diyorum artık Eylül?" 🥀 'Klasik bir mahalle kurgusu.' Bu bebek benim ilk kalp ağrım...