"Ben, seni Furtuna gelini etmezsem, bana da İso Furtuna demesinler." "Bakalım, Koçari damadı bakalım."

Yirmi yıl önce kusur yıl önce Miryano ailesinin en sessiz kızı Irini, Türkiye'de veterinerlik okurken birine âşık olmuştu - Gezep'e. Denizin sesi, ikisinin de yeminlerini yutmuştu o gece. Ve Irini, bir daha geri dönmemek üzere kasabayı terk etmişti. Şimdi deniz yeniden kabarıyor. Eleni'nin kaderi, Irini'nin geçmişiyle kesişiyor; çünkü Eleni'yi satın alan ailenin kızı.. Kimi sevdiğini, kimi gömdüğünü, kimi affedemediğini artık deniz bile saklayamayacak. "Miryanolar masum değil. Ama bazen en büyük günah, susmaktır." Kapak tasarımı bana aittir

taşacak bu deniz, uygulamadaki ilk gezep ff

.

❛ Belki bir ömür yetmezdi kavuşmamıza, ama ben seni bir ömre sığdırdım. ❜ ︴ ⸺ Karadeniz'in suları hiçbir sırrı uzun süre saklayamaz. Dalga her vurduğunda, bir hikâye yeniden başlar. Onlar birbirine yasaktı ama yasak olan her şey gibi gerçekti. Ne zaman unutmaya kalksalar, deniz kabardı. Ne zaman vazgeçmeye çalışsalar, kalpleri birbirine döndü. Birlikte mi duracaklar, yoksa acı onları parçalayacak mı? ︴ ﹙ 𝘵𝘢𝘴𝘢𝘤𝘢𝘬 𝘣𝘶 𝘥𝘦𝘯𝘪𝘻 ﹚

Deniz Furtuna, adını taşıdığı deniz kadar öfkeli, dalgaları kadar saklı bir ruhla Karadeniz'e geri döner. On üç yıl önce arkasında bıraktığı aile, kırık bir gençlik ve yarım kalmış bir hayat... Şimdi hepsi bu sisli kıyıda onu beklemektedir. Zarife'nin kabul etmediği kız, artık bambaşka biridir: Sessiz. Gölge gibi. Görevi olan bir asker. Ama kasaba hiçbir şey bilmiyordur. Kimse onun kim olduğunu, neden geldiğini, ne taşıdığını anlayamaz. Sadece bir kişi dışında... Rüzgâr. Deniz, Esme Yenge'nin pansiyonuna sığındığında, fark etmeden Karadeniz'in yıllardır sakladığı sırların kilidini de açar. Geçmiş, kapı aralıklarından sızar; yalanlar dallanır; gölgeler büyür. Bu dönüş bir ziyaret değildir. Bir hesaplaşmadır. Ve Karadeniz, her hesaplaşmada birini alır...