Unut, dedin, Bu kalp unutur mu hiç seni?

Vazgeçmek ayrılmak, kopmak demekti, Vazgeçmek sözünden dönmek demekti.

Serin Firuze Furtuna ve Adil Koçarinin öyküsü

Çünkü bazı aşklar, Bir kez yanmaya görsün... Külleri yıllarca uyusa da, Rüzgârın adı Zila ise O ateş her seferinde yeniden tutuşur.

Şerif Furtuna hayran kurgusudur.

İki gençte zehri yavaş yavaş içlerine aldıklarının farkındalardı ama ne onlar duruyordu nede kader onları birbirinden ayırıyordu..

Adil Ayşenur ve Selim Koçari'nin hikayesi Adil koçari 15 yıl önce hayatını değiştirecek o adımı bilip bilmeden atmıştı Adil Rusya'ya taşınırken tek amacı koçari adına yakışır bir şekilde işini büyütmek zamanında parası ile kendisini alt eden şerif furtunadan daha zengin olmaktı Adil başarmıştı şeriften daha zengin olmayı ama bunu manevi yönden başarmıştı, Adil Rusya'nın soğunda kalbini ısıtıcak o kişiyi bulmuştu Ayşenur Adil Ayşenur ve Selim Koçari'nin hikayesi

ANDER KALSUN SEVDALUK (Taşacak Bu Deniz Dizisi ) (Gezep ff.) Karadeniz; ne aşkı affeder, ne de ihaneti unutur. Yirmi yıl önce, hırçın sular Gezep'in gençlik yeminini, Efnan Furtuna'nın ise son vedasını yuttu. Onlarınki, düşman iki köyün gölgesinde, dağlar kadar yüce ama deniz kadar dalgalı bir aşktı. Ama düşmanlığın öfkesi keskin olmuştu . Bir yalan fısıltısı, habersiz alınan kararlar , Efnan'ı kimsesiz ve habersiz Gürcistan'a sürdü. Gezep ise geride, terk edilmişliğin ve kırgınlığın kaskatı öfkesiyle kaldı. Şimdi, aradan geçen yirmi yılın ardından geri dönüyordu. Efnan Furtuna, kaybettiği her şeyin hesabını sormaya hazırdı. Bu kez, Karadeniz nehirleri kanla değil, geçmişin acı gözyaşlarıyla taşacaktı. Yıllar süren sessizlik bozulduğunda, Gezep ve Efnan ya o imkansız sevdayı küllerinden yeniden yakacak, ya da Şerif'in kurduğu yalan imparatorluğunun altında sonsuza dek ezilecekler. Çünkü bu coğrafyada, yarım kalan hiçbir şeyin kaderi yazılmamıştır.

"Karadeniz hassas kalpliler için fazla sert Koçari kızı. Sen var git yoluna."

Mira, köyün dilinde Fırtına diye anılan bir kızdı. Fakir bir evde büyüdü; onu büyüten kadın para için şefkatini sakladı, köylüler ise onun kimliğinden bihaberdi. Yıllar boyunca kendine yalnızlık ve öfke ile büyük bir duvar ördü; taşlara, rüzgâra ve denize anlattı dertlerini. Furtuna soyadının gölgesinde doğduğu gerçeği, bir kaza ve bir sırrın ardına saklandı. Oysa hayat, planlanan kadar düz bir çizgi değildi. Yokuşun sonunda beliren bir gölge, gülümseyen bir delifişek ve beklenmedik bir öfke Mira'yı geçmişiyle yüzleştirecekti. Deniz hep taşacakmış gibi bakar, herkesin sırrı bir gün kıyıya vururdu. Burası Karadeniz'di.