Günahım səni sevmək idimi, yoxsa bu sevgidə hər yara izi ilə yaşamaqmı?

Dirilərə yox,ölülərə güvənmə ~

{İçinizi isidəcək şipşirin bir dostluq hekayəsi} 🪐 Qəlbim sanki onun ovuclarında sıxılıb, əzilirmiş kimi hiss edirdim, amma mən buna artıq alışmışdım. Mən onun dostu idim. Nə olursa olsun, sadəcə onun dostu olaraq da qalacaqdım. Eynən onun dediyi kimi.. -Sənin Əbədi Dostun..

İnsanların karanlık tarafları olsada onu aydınlatan bi Dolunay vardır elbet.

Bu hayatda birine bağlanmak zordur elbet. Ama bağlandıkdan sonra da kopmak zordur. Bazı bağlılıklar, ip gibi boğazınızı düyümleyip sizi mahv eder, bazılarıysa o ipe tutunarak destek almanıza izin verir.

Varlığına bu qədər bağlı ikən, yoxluğu ilə sınanmaq istəmirdi insan. Varlığına bu qədər alışmış ikən, yoxluğuna məhkum olmağı gözə almazdı insan. Varlığını bu qədər hissetmişkən, yoxluğunda təmas axtarardı insan. Varlığında belə narahatdırsa, yoxluğuna necə dözə bilərdi bir insanın?

Kitap ve bazı konular hakkında

Həyat bir qumardır o sadəcə öz oyununu oynuyur mən isə bütün kartlarımı ortaya qoyuram✨

Xəstəxananın loş işığında, bir palata səssiz şahidə çevrilir. Otağa daxil olan hər kəsin üzündə başqa bir iz, qəlbində başqa bir sirr gizlənir. Kimi qorxusunu, kimi ümidini, kimi də sevgisini bu divarların arasında itirir, ya da tapır. Ən qaranlıq anlarda insanı yaşadan nədir - qorxu, sevgi, yoxsa ümid?

Sevgi:onu görəndə həyat donur. Onu görəndə gülür gözlərin onu görəndə...