-16.09.13 başlangıç- Bir ilişki sona erdiğinde, tüm yaşananlar bir şerit halinde gözlerinin önünden geçer. Aynı kaleydoskop desenlerinde olduğu gibi. Her şey gözlerinin önüne gelir. Fakat bu, onun için geçerli değildi. Aslında bir yanım, daha ilk onu gördüğüm an tüm bu olacakları biliyordu. Ne söylediği bir şeyden anlamıştım bunu, ne de yaptığı bir şeyden. Sadece içimden gelen bir histi. Ve daha kötüsü ise, başka birine kendimi böyle kaptırırsam ne yapardım? Kaptırmamam mı gerekiyor, onu da bilmiyordum. Biliyordum ki, onun dünyası çok hızlı dönüyordu ve çok parlak yanıyordu. Ama düşünüyordum da, nasıl olur da şeytan gülümsediğinde, fazlasıyla meleğe benzeyen kişiye doğru seni çekebiliyordu? Belki de, beni ilk gördüğünde biliyordu. Sanırım iyice dengemi kaybettim. Ve düşünüyordum da, sanırım bu ilişkinin en kötü yanı onu kaybetmem değildi...Kendimi kaybetmemdi. Bilemiyorum, asıl kimliğimi kaybetmeden önce, kendimi tanıyor muydum? - bitiş 20.07.15 - Baştan Aşağı kategorisi 2015 Wattys kazananı. not: bu hikayeyi yazmaya başladığımda 13 yaşındaydım, bitirdiğimdeyse 15. Lütfen ilk yazılmış yerlerdeki mantık hatalarına, imla hatalarına aldırmayın. Son bölümler ilk bölümlerin kötülüğü kadar güzellik barındırıyor.

Saniyeler dakikaları, dakikalar saatleri kovalarken günler birikti önüme, zihnimde kendini parçalayıp dökülüverdi; acıyla sızlayan gençliğime. Zamanın sömürdüğü gençliğim kırçıl bir saç, boş gözler, hissiz bir ruh ,parçalanmış duygular sundu çaresiz benliğime. Dudaklarımın üzerinden dökülüp giden kelimelerin başarısız şekillerde biçimlenmesi ile , ruhun kana bulanmış halini sunuyor can çekişen ,boş harflerin üzerine. Hayalleri uğruna savaştığını düşünen bir adam katili oluyor hayallerinin adeta. Ve şimdi... Geçmişin bayatlığını taşıyan bu ellerim ile zehrimi akıtıyorum , yalnızlığıma arka çıkan bu zehri sonuna kadar hissedeceğine inanıyorum, kadim dostum.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

Siyah'ın, yan kitabıdır. Bu kitaptan önce Siyah'ı okumanızı tavsiye ederim.

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."