Aile gazinoları vardı bir zamanlar. Kadınlı erkekli, sazlı sözlü eğlencelerin yuvası. Çoluk çocuk bile dahildi masalara. Hep birlikte eğlenmenin adresiydi buralar. Assolistlerin dev sahnelerine sahipti. Şimdi bir avuç kadardı sayıları. Demek ki aileler beraber eğlenmeyi terk etmişti. O zaman tavernalar vuku bulmuştu. Sahnesi küçük ama dans pisti kocaman olan tavernalar. Millet artık şarkı dinlerken, şarkıcı seyretmekle yetinmiyor, deli divane dans ediyordu, sokakta yapamayacağı gibi. İçinde biriktirdiklerini dökercesine... Yetinmek insan oğlunun tabiatında yoktu. Yedikçe fazlasına göz dikilirdi. Zira bir yerden sonra müdavimlere dans etmek de az gelir olmuştu. Nasıl ki sokak ortasında edilmeyecek danslar için tavernalar vardı; dizginlenen bütün arzuların tatmini için başka başka diyarlar türemeye başladı. Arz talep diyordu buna iktisat kitapları. Dünyanın biyolojisine bakılacak olursa; evrim yasası demek de mümkündü. Tavernalar ve gazinolar dönüşüm geçiriyordu. Tırtıl kelebek oluyor, gazinolar ise pavyon doğuruyordu. Çankırı Caddesinin gözbebekleriydi onlar. İçlerinden yalnızca biriydi Arabesk Pavyon.

Tek başıma masada oturmaktan sıkıntıdan patlamak üzereydim. Sözde Alex ile burda bir saat önce yemek yemek ve eğlenmek için sözleşmiştik. Ama kendisinden bir saattir haber yoktu. Sesli nefes vererek sandalyeme yaslandım. Etrafa bakmaya başladım. İçeri bir grup girerken gözüm birden onlara takıldı. Tatlı,şen bir kahkaha duymamla beraber bakışlarım o kahkahanın sahibini aradı ve buldu.Kısa siyah saçlı,mor çerçeveli gözlük takan lacivert askılı bir elbise giyen ufak tefek bir kıza aitti. Yanında sarı uzun saçlı bir kızla muhabbet edip gülüyorlardı. Etrafa bakınmaya başladılar ve onun da gözleri benim olduğum tarafa döndü.Gözlerinin bal rengi olduğunu gördüğümde boğazıma bir yumru oturmuştu.O beni fark etmemişti ama tüm mekanı dikkatli bir şekilde süzüyordu.Bende onu. Yutkunmak zorunda kalmıştım sonunda. Geldikleri grupla büyük bir masaya oturdular. Ama o tatlı kahkahalı bal gözlü kız bana arkası dönük oturmuştu.Onun adını mutlaka öğrenmeliydim ve tanışmalıydım. (Devamı içerde ?)

Bilinmeyen numara: İçtiği sigaradan sevdiği müziklere kadar biliyorum Bilinmeyen numara: Susuyorum

bilmemkimim: İlk aşkta yaşadığın hüsrandan dolayı kalbin kırılmış olabilir, biliyorum bilmemkimim: Yeniden sevmeye korkuyorsun bilmemkimim: Yine kalbin kırılacak diye ödün kopuyor belki bilmemkimim: Belki de o da seni sever umuduyla başkasını sevmek istemiyorsun bilmemkimim: Ama bu böyle devam edemez bilmemkimim: Sen artık onu sevmiyorsun ki bilmemkimim: Sadece başkasını sevemediğin için, sevmeye korktuğun için hala sevdiğini sanıyorsun bilmemkimim: Korkma, yeniden sevebilirsin bilmemkimim: Göreceksin bilmemkimim: Yeniden sevmek sandığın kadar korkunç olmayacak

Sedef: Allah yamultmuş zaten seni, bir de ben dokunmayayım Demir: Dikkat et de Allah'ın yamulttuğu bu kişiyle konuşurken sen yamulma Demir: Sonra çok ağlarsın

Ulaş: Hani sen bana ilk mesajında demiştin ya Ulaş: Dizi, film ve kitaplarda herkesin sevdiği yan karakterler gibisin diye Ulaş: O zamanlar bu benim için bir iltifattı Ulaş: Ama şimdi değil Ulaş: Kendime neyi yediremediğimi sormuştun Ulaş: İşte bunu yediremiyorum Ulaş: Ben senin hayatında da bir yan karakter olduğum gerçeğini kendime yediremiyorum

Gelecekteki Kocam: Bak, her kimsin bilmiyorum ama son kez soracağım Gelecekteki Kocam: Numaran telefonumda 'Kalbimin Pili' diye kayıtlı Gelecekteki Kocam: Ama ben senin kim olduğunu bilmiyorum, bu numarayı da tanımıyorum Gelecekteki Kocam: Yani soruma cevap verirsen beni çok mutlu edersin Gelecekteki Kocam: Sen kimsin?

*Eski adı: Oyunbozan 2* Ardıç: Bana birini ayarlamaya çalışma artık Ardıç: Beni kimseyle yakıştırma Ardıç: Ben sana âşığım, aptal kız Ardıç: Görmüyor musun bunu?

*yarı texting ~~~ Aptanil: Müsaitsen bir iki şey anlatıp gideyim Dertbebesi: ? Aptanil: Hakkında kısmına '100 liraya dert dinlenir' yazmışsın ya Aptanil: Anlatayım Aptanil: Dinle işte Aptanil: Sonra iban atarsın Dertbebesi: Ciddiye alınacağını düşünmemiştim Aptanil: Ama aldım Dertbebesi: İyi Dertbebesi: Dökül o zaman ~~~ 050621'

*yarı texting *!Dert Bebesi'nden tanıdığımız Tuna Özkan'ın -ve belki biraz da Demir Özkan'ın- hikâyesi, kurguya daha iyi adapte olabilmek için önce Dert Bebesi'ni okumanızı öneririm. ~ Aşka hem en yakın hem en uzaktım. Büyük bir aşkın en yakın tanığıydım, bu yüzden aşkın varlığına olan inancım dünyanın geri kalanından belki de çok daha fazlaydı. Ancak onların aşkı beni o kadar büyülemişti ki, bir aşkın içine düşeceksem daha azı asla kabulüm değildi. Son yıllarda pastamı üflerken dilediğim dilek aynıydı; Uras'ın Peri'sini sevdiği kadar sevebileceğim birini bulmak istiyorum. Kendi Peri'mi bulmak... 17'min yarısında, bahsettiğim aşkın kucağına düşeceğimi ise tahmin edebilmem mümkün değildi. Aşkın, benim dışarıdan izleyip özendiğim kadar tatlı bir duygu olmadığını ise yaşayarak öğrenecektim. ~ '120422