Eski dönem kurgusu..🕊️ Heyecanlı bir bekleyiş içindeydi güvey odasında Suna. İçindeki heyecan öyle büyüktü ki, kendini sanki bir rüyanın içindeymiş gibi hissediyordu. Kırmızı duvağın ardından avuç içine bakmış ve gülümsemişti. Kınası tutmuştu ve Suna bunun anlamını çok iyi biliyordu. Güzel başlamamışlardı ama güzel olacaklardı; Suna buna tüm kalbiyle inanıyordu. Derken, dışarıdaki davul zurnanın sesi kesilmişti; damadı güvey odasına yolcu ediyorlardı. İçindeki heyecanla yataktan kalktı. Dışarıdan gelen bağırış sesleriyle odasının kapısı açılmış ve kocası içeriye girmişti. Kalbi küt küt atarken, Yavuz Ali ona hiç bakmadan geçmiş ve odadaki koltuğun üzerine oturmuştu. Suna, ne olduğuna anlam verememişti. Az önceki heyecanından eser kalmamış, yerini korku ve hayal kırıklığı almıştı. Duyduğu cümlelerle ise az önceki rüyası kabusa dönmüştü. "Ne bekliyorsun?" dedi sert bir sesle. Cebinden tütünü çıkarıp dudaklarının arasına yerleştirdi ve metal çakmağıyla tütünü yakarken ciğerlerini derin bir dumanla doldurdu. Saliseler sonra titretmişti beyaz dumanın sardığı gözbebeklerini. "Bu gece yahut sonraki tüm geceler... Ne olacağını sanıyorsun?" En az bakışları kadar sertti ses tonu. Döktüğü her kelimede boynundaki damarlar hiddetle kabarmaktaydı. Derken bir anda öfkeyle çevirivermişti bakışlarını yatağın önünde dikilmekte olan karısına. Genç kız kocasının bakışlarında gördüğü manayı tanıyamamıştı. Kin mi, nefret miydi bu? Yoksa koskoca bir hayal kırıklığı mı? Bilememişti. Ve o an kulakları geceler boyu kalbini kor bir ateşle yakan o sözlerle çınlamıştı. "Yapmayacam Suna! Yapmayacam ! Bilesin ki bir lahza huzurun olmayacaktır bu odada. Çünkü ben emmoğlumun oynaştığı kızı değil gönlüme , yatağıma dahi almayacam !" Kitabın içeriği tamamen hayal ürünüdür

❝ Alageyik, Alaca geyik...avuçlarıma düştün, toprağıma çamur oldun. Ben şimdi seni nasıl avlamayayım? ❞

Lavana Selarin... Üniversite son sınıf öğrencisi; akıllı, adımlarını her zaman temkinli atmayı iyi bilir. Zeki olduğu kadar saf da, masumiyetinin bir gün tamamen kaybolacağını bir kapıdan içeriye girince tamamen gideceğini nereden bilebilir ki. Kapılar bazen dışarıya çıkmamak üzere kilitlenir. Ama bunu sen asla bilemezsin. ********* "Senin yatağın o." "Ne olmuş benim yatağımsa?" "Senin işte... Sonuç olarak ben her gün tanımadığım bir adamla aynı yatakta kardeş kardeşe uymuyorum." "Uyuyamazsın zaten!" "Uymuyorum, ben de onu diyorum." "Sen istesen de ben uyutmam!" "Sinirlendin sanki." dedim ciddi bir tonda. Bana ters bir bakış attı "uyu Azura. Bu gün senin yüzünden on yıl yaşlandım." "Ben ne yaptım?" dedim hemen. "Saymamı ister misin?" ********** *Kapak tasarımı ve kurgu tamamen bana aittir!*

Derya hayatını yeni keşfetmeye başladığı genç yaşında, ailesinin baskısı altında kendisini beklenmedik bir evliliğin içinde bulur. Aile onuru ve iş anlaşmalarının teminatı için yapılan bu anlaşmada müstakbel eşi, çocukluğundan beri "abi" diye hitap ettiği 29 yaşındaki karizmatik ama soğuk tavırlı Aslan Kıraç'tır. Bu evlilik, iki ailenin karanlık sırlarını, ihanetlerini ve güç savaşlarını ortaya dökerken Derya ve Aslan'ın da kendi iç dünyalarıyla yüzleşmelerine neden olur. İkisi de soğuk ve mesafeli bir başlangıç yapsa da aralarındaki çekim inkar edilemezdir.

Anlaşmalı Evlilik Konulu Doğu Kurgusu!

Bedenine öpücükler konduran adam, inip kalkan göğüslerine geldiğinde aralarındaki sınırı, sutyenini indirerek yok etmişti. Göğüslerine bakmadan önce sırtına götürdüğü parmaklarıyla açılması gereken kopçayı da açmıştı. Yavaşça üstündeki parça kayıp adamın parmaklarına teslim olurken, başının üzerinden etrafa fırlatılmıştı. Adam ancak o an karşısındaki manzaraya bakmıştı. "Neden yasak olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum fındık," derken gözlerindeki arzuyu gizlemeden büyük bir şevkle kadına bakmaya devam ederken ona doymaya çalışıyordu. Net ve keskin bakışlardan utanan kadın, yine de ona söylemek istediklerini arsızca dillendirmekten geri durmadı. "Ama bu gece değilim!" *Hikayede +18 içerikler mevcuttur.

Mutfak üst dolabından tabak alacağım yerde duruyordu oraya doğru adımlarken konuştum. "Ç_çekilir m_misin? T_tabak al_al_mam l_lazım" Dudağının bir tarafı serseri bir edayla yukarı doğru kıvrılırken cevap verdi. "Hayır çekilemem papatya. Gel ve kendin çek" yine papatya diyordu bana hemde içi gider gibi... Oyun oynuyordu ve bende oyununa karşılık verecektim. Adımlarımı tam önünde durdum. Bir elimi koluna diğer elimide göğsüne sürerek ensesinde birleştirdim. Yüzümü yüzüne iyice yakınlaştırırken dudaklarıma bakıyordu dudaklarımız kavuşacağı sırada kafamı hafif geri çekerek elimi ensesinden çekerek parmak uçlarımda yükselerek tabak almak için uzattım. Hareket ederken erkekliğine sürtünmüştüm yüzüm alev alırken o;

Yaşadığı hayal kırıklığı sonunda aşkı hayatından silen, hiçbir kadına 'Seni seviyorum' demeyen sert, kibirli, kendini beğenmiş ve özgüven konusunda kimsenin yarışamayacağı bir adam... Efe Soyer... Hayatına giren ve tüm dengelerini şaşırtacak olan kadınla başı gerçekten dertteydi. Aşka inanan, ama aşkla hiç karşılaşmayan muzip, hayat dolu ve eğlenceli ama aynı zamanda yerine göre çok ağır başlı olan adamımız Ege Soyer... Tek bir gece ve onun getirdiği sürpriz sonuçlara hazırlıksızdı ama, onu yakan bakışlar için o hazır olmaya dünden razıydı... Alev Öncü... Nevşehir'e ailesini görmeye geldiğinde birden kendini tanımadığı, en son lisede gördüğü bir adamla evli olarak buldu. Hayatı, hayalleri bir anda yok olan Alev aslında o eve değil aşka mahkum olduğunu çok geç anlayacaktı... Nilüfer Mercan... Planları çok ama çok farklıydı... Tabi tanımadığı adamla geçirdiği o geceye kadar... Hayat onun için bambaşka bir yol çizmişti. Hayalleri Floransa'ydı ama hayat onu Nevşehir'e getirdi... Onlarınki apayrı hayatlardı... Hepsinin tek ortak noktası Aşkın onları kor gibi yakmasıydı...

Bu hikaye terk edilenlerin hikayesi, mutlu olması gerekirken karanlığa hapsolmuş yüzlerin hikayesi. Eğer sende yolunu bulmak istiyorsan Nehir'e yardımcı ol! Çünkü Nehir ailesine en ihtiyacı olan zamanda terk edildi, kayboldu. Tüm satırlarım bana değil; kalbinde ve kendi bedeninde kaybolanlara aittir.

kazayla başlayan bir aşk hikayesi nilbaharkarasu: selam ben bugun arabanla çarptığın kızım. olayın şokuyla hiç bir şey diyemedim ama dağ ayısı hem çapıyorsun hem doğru dürüst özür bile dilemiyorsun hem kartvizitini bana verip hastaneye kendin git acelem var masraflarını karşılarım diyosun senin parana mı kaldım lan ben?