"Bazen hatırlamamak, hatırlamaktan daha çok acıtır..." Işıl, hayatının en karanlık anlarından birinde gözlerini açar. Hafızasında büyük bir boşluk, kalbinde ise sebebini bile bilmediği bir sızı vardır. Geçmişine dair hiçbir şey hatırlamıyordur. Kim olduğunu, ne yaşadığını, kime güvenip kimden kaçması gerektiğini... Her şey bir bilinmezliğin içinde kaybolmuştur. Ancak kader, gerçeklerden kaçmasına izin vermez. Her adımda geçmişe dair yeni bir parça ortaya çıkar ve bu parçalar, onu saklanan büyük sırlarla yüzleşmeye zorlar. Hafızasını kaybetmek, sadece başlangıçtır... Aşkın en karmaşık hali, dostlukların en çarpıcı yüzü, kaybolmuşluk hissinin en derin sancısı bu hikâyede sizi bekliyor. Işıl'ın zihnindeki sisler dağılırken, okur da onunla birlikte gerçeği arayacak. Peki, her şey hatırlanmaya değer mi? Yoksa bazı anılar, sonsuza dek karanlıkta mı kalmalı? Geçmişle yüzleşmeye, yürek burkan sırları keşfetmeye ve aşkın en sarsıcı halini deneyimlemeye hazır olun. "Hafıza, bazen kalpten daha çok yara taşır..." (Kitabım hakkında bana geri bildirimlerde bulunursanız çok sevinirim. Şimdiden teşekkür ederim.🤗) ~Sunofsea~

12 yabancı, bir harita ve akıl almaz bir oyun... Her biri farklı yerlerden gelen bu gençler, tesadüf eseri buldukları gizemli bir haritayla kendilerini ölümcül bir oyunun içinde bulur. Telefonlarına gelen tuhaf ve tehditkar mesajlar, onları bilinmeyen yolları takip etmeye zorlar. Ormanlar, sahiller ve gizemli yapılar... Her adımda hem sırlar çözülür hem de tehlike büyür. Ancak bu oyun, sıradan bir macera değil. Kurucusu akıl hastası bir zihin ve onun hazırladığı tuzaklar, gençlerin hem zekâlarını hem de cesaretlerini sınar. Her biri kendi korkularıyla yüzleşirken, birbirlerini tanır, güvenir ve birlikte hayatta kalmanın yollarını arar. "Çember; Kanlı Harita", sıradan bir maceradan çok daha fazlası: İnsan doğasının karanlık yönlerini, arkadaşlığın gücünü ve hayatta kalma mücadelesinin sınırlarını gözler önüne seren bir psikolojik gerilim ve gizem hikâyesi. Her satırında merak, her köşesinde tehlike, her adımında ölümcül bir sır saklı. Hazır mısınız?

(+18) Bir kız düşünün adı Azap olan... Bir kız düşünün adının anlamı ruhu yakan insanı içten içe tüketen bir acı olan... Bir kız düşünün adının anlamı ıstırap olan... Bir kız düşünün adının anlamı dayanılmaz sıkıntı olan...

Hiç kapanmamış bir dosya gibiydi Sinem'in geçmişi. Üzeri tozlanmış, adı anılmayan, ama hep orada bir yerlerde duran... O gece acil servise giren yaralıyla birlikte, yıllar önce saklanan her şey bir anda yeniden can buldu. Bir isim... Bir bakış... Ve susturulmuş bir hikâyenin yeniden başlaması. Doğukan, geçmişi sırlarla örülü bir adam. Sessiz, kararlı, tehlikeli. Ateş... Sinem'in çocukluğundan kalan tek iz. Ve Sinem... Yaraları saran ama kendi içindeki yaraya yıllardır dokunmayan bir kadın. Kaybedilen hayatlar, örtbas edilen suçlar, gömülen anılar... Birlikte çözülen bir bilmece değil bu, parça parça açılan bir geçmiş. Her adımda biraz daha yaklaşan tehlike. Her göz temasında biraz daha derinleşen hikâye. Bu bir hesaplaşma. Ve bazı gerçekler, sustukça daha da acıtır.

Adamın yüzü boynunda gezinirken nefesi sıcak, dokunuşları soğuktu. Kalbi öyle hızlı atıyordu ki, sanki göğsünden çıkaracaklardı. Omzundan beline süzülen yabancı el, bedeninde istemsiz bir titreme bıraktı. Parmakları bel oyuntusuna indi. Bu kez daha sertti. Kadının gözleri sulanarak görüntüsünü bulanıklaştırdı; ipler biraz daha gerilerek bileklerini acıttı. Adam aynı sözleri, aynı soğuk vurguyla kulağına tekrar söyledi: "Твои крылья пахнут смертью, мой ангел!" Bağıramıştı fakat sözler kasılmasına neden oldu. Sanki bir şeyi anlamasını istiyordu. Ama kadının zihni, ağır bir sisin içindeydi. Sesler bile kendisine ulaşmadan parçalanıyordu. Onu nasıl anlayabilirdi? Hayal meyal üzerindeki sıcaklığın, dokunuşların ve yabancı ellerin sanki hiç yaşanmamışcasına, birden çekildiğini hisseti. Kadın gözlerini araladığında, adam kapıya doğru gidiyordu. Tam çıkarken başını hafifçe ona doğru çevirdi. Yüzünü göremedi ama sesi, karanlığa kazınır gibi netti: "Твои крылья пахнут смертью, мой ангел..." Aynı sözler... Anlamasını istercesine, tane tane. Göz kapakları ağırlaşarak açık tutmayı imkansız hale getirdi. Kanındaki madde adamın görüntüsünü dahada silikleştirirken, zihni karanlığa sığınmak istercesine, gözünün önünde siyah noktaları dans ettirdi. Sonra, kapı sertçe kapandı. Ses, bodrumun duvarlarında yankılanıp kadının kulaklarına saplandı. Kuru dudaklarından bir inilti bile dökülemeden, başı öne doğru düştü. Işıklar söndü. Bodrum tamamen karardı. Adam gerisine bakmadan oradan uzaklaştı. " Aklını kaybetmek kolay olandı; zor olan o karanlıkta kalıp hala sevebilmeyi bilmekti." Tür: Piskolojik Dram / Gerilim.

*Gerçekle bilinmeyenin iç içe geçtiği, karanlık sırlar ve olağanüstü varlıklarla dolu bir fantastik kurgudur.* Bir son, bazen başlangıcın en sessiz halidir. Rüya, hayattan bıkmış ve yorgun bir ruhla, yağmurlu bir gecede kendi yaşamına son vermeye karar verir. Tam o anda, yerde biriken su birikintisi içinde beliren derin, mavi gözler onun hayatını değiştirir ve yeniden doğmasını sağlar. Bu ikinci şans, Rüya'yı kaos ve karmaşayla dolu bir hayata sürükler. Zamanla fark eder ki, çevresindeki bazı varlıklar insan değildir ve bazı doğuşlar kurtuluş değil, kaderin sessiz bir bedelidir. Rüya, bu yeni yaşamında hem kendi geçmişinin gölgeleriyle hem de görünmeyen güçlerle yüzleşmek zorundadır.

Text Metin karışık. Mahallenin imamıyla, mahallenin kızlarından birinin aşkı.

Geçmiş, geçmiş mi? Geçmemiş. Geçer mi? Hayat bana bunu öğretmedi... 🔥 🔥 🔥 "Senden nefret ediyorum Barlas Boran!" - "Sanki ben uğruna ölüyorum !" ... "Senden nefret ediyorum Barlas." -" Uğruna ölürüm kadın!"

Bir kız düşünün şarkı söylemek için doğmuş şarkı söylemek için ailesini karşısına almış Peki bu kız kimliğini saklayıp şarkı söylerse nolur, kameralara yüzünü göstermese peruk,lens taksa Bu hikaye✨"PARLA"✨nın deil MİRA'nın hikayesi Peki ikisi aynı kişiyse✨ (Hikaye tamanen hayal ürünüdür gerçek deildir)

Ulaş: Ev alma, komşu al demişler. Işık: Öyle mi demişler. Ulaş: Öyle demişler. Alacağım seni kendime. Mecburuz.