juhoon: beyler biri bana mektup verdi icinde baya baya ask itirafi var martin: ney mudur cagiriyo bi dk ya da, başı beladan ayrılmayan beş liseli gençten biri olan martin'in nedense tek derdi birinin juhoon'a yanaşması. marhoon.

"Beni sevmediğini biliyordum. Ama beni mahvetmeyi ne kadar sevdiğini bilmiyordum." Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, iki insanın birbirini iyileştirmek yerine yavaş yavaş tüketmeyi seçmesinin hikâyesi. Dokunuşları zevk veriyordu, sözleri acıtıyordu. Gidişleri yarım, dönüşleri daha yıkıcıydı. Yanlış olduğunu bile bile kalmak, en büyük bağımlılıktı. Onu sevmek güvenli değildi. Ama tehlike, her zaman daha çekiciydi. Ve bazı aşklar mutlu sonla bitmez. Bazıları sadece iz bırakır.

Seonghyeon koreye geri döndüğünde eski beşli geri toplanır

hâlâ en sevdiğin oğlan olmak istiyorum.

"Sen şarkılarında ona hayat verdin, o da resimlerindeki her ayrıntıyı seninle doldurdu."

martin: jamesin evi ve arabasi yanmis keonho:sikinti kardesim ya

Fenrir. Kıyameti getiren o. Ceplerimde çakıllar, Yolumu keser, ayaklarıma takılırlar. Bağıma bülbül konar mıydı? Sendele artık, koşma. Ellerinde şefkat, bileğinde güç, Sıkıca sarılmışsın deli bozuk. Onun kanadının gölgesi şeytan, Su gibi yılları ondan çalan.

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

Hera Yarkan lise son sınıf öğrencisidir. Geçmişin pençe izlerinden kurtulmaya çalışırken on yedi yaşında hayatına giren Atlas Katrivas'a karşı duyduğu platonik aşk onu hayata bağlar. Babalarının ortaklığı sebebiyle devamlı aynı masada oturmak zorunda kalmalarına, karşı karşıya gelmelerine rağmen Atlas bir an bile Hera'ya bakmamaktadır. Atlas'ın okuduğu okula nakil aldırmasıyla beraber uzaktan hayranlık duyduğu bu adamın kolları arasına düşer. Artık her şey hem Hera için hem Atlas için daha zordur. "𝐊𝐚𝐛𝐮𝐫𝐠𝐚𝐥𝐚𝐫ı𝐧𝐝𝐚 𝐛𝐢𝐫 𝐚𝐠̆𝐫ı, 𝐒𝐮𝐬𝐦𝐮𝐲𝐨𝐫 𝐢𝐜̧𝐢𝐧𝐝𝐞𝐤𝐢 𝐚𝐜ı. 𝐓𝐞𝐧𝐢𝐦𝐢 𝐲𝐚𝐤ı𝐲𝐨𝐫 𝐬𝐨𝐧 𝐤𝐞𝐳 𝐬𝐞𝐯𝐢𝐬̧𝐭𝐢𝐠̆𝐢𝐦𝐢𝐳 𝐲𝐚𝐭𝐚𝐠̆ı𝐧 𝐬𝐨𝐠̆𝐮𝐤 𝐭𝐚𝐫𝐚𝐟ı."

martin: selam [texting, düz yazı]