Hasan Ağa eliyle susturdu herkesi. - Ya oğlum Karan'la evlenirsin... ya da bu gece burada iki tabut çıkar. O an kalbim öyle hızlı çarpıyordu ki sanki kulaklarımda patlıyordu. Karan... Yanındaki adamın adı buymuş demek. Beni baştan beri soğuk, donuk bir ifadeyle izliyordu. Hiçbir duygu belli etmiyordu yüzünde, ama gözleri... gözleri sanki kararımı merak ediyordu. İçeriden annemin ağlama sesi geldi. Küçük kardeşimin boğuk hıçkırıkları... Adımlarım geri gitmek istedi ama bu mümkün değildi. Karan sessizliğini bozdu. Sesi derin ve keskin, sanki tüm havayı kesip atıyordu. - Karar ver doktor hanım. Ya benim karım olursun... ya da bu gece herkesin kaderi değişir. Yutkundum. Gözlerim babamdaydı. Yüzü öfke ve çaresizlikle doluydu. Annemin sesi hâlâ kulaklarımda. Herkesin kaderi... O an anladım ki bu benim hayatımın en ağır gecesiydi. Gözlerimi kapattım. İçimden "Allah'ım yardım et" dedim. Dudaklarımdan o kelime güçlükle döküldü. - Kabul ediyorum... O an, her şey sustu. Sanki gece bile nefesini tuttu.

Boş derste hayatım nasıl mı değişti

❗DİKKAT YETİŞKİN İÇERİK❗ Bir yer altı dünyasında, karanlıkla iç içe yaşayan bir adamın hikayesi... Selen, sıradan bir hayat süren ailesine bakmak zorunda olan bir genç kızdır. Ancak hayatı, bir gece otelde gerçekleşen olayla değişir. O gece, güçlü ve tehlikeli bir adamın hayatına girmesiyle her şeyin kontrolden çıkacağını henüz bilmiyordur. Barlas, sadece fiziksel gücüyle değil, aynı zamanda zekası ve stratejik dehasıyla yer altı dünyasında saygı duyulan bir isimdir. Selen Barlas'ın farkında olmadan dikkatini çeker. Ama bu sadece dikkat değil, bir takıntıdır. Selen, Barlas'ın dünyasına adım attıkça, Barlas'ın takıntılı aşkının, onu nasıl yavaşça ele geçirdiğini hisseder. Her hareketi, her bakışı, Selen'i daha da derin bir karanlığa çeker. Ve o karanlık, her geçen gün daha da derinleşecektir.

Adamlar evdekileri etkisiz hâle getirmek için yüzlerine sprey sıktı; nefesleri ağırlaştı, göz kapakları kapanıyordu. Meyra da dahil herkes derin bir uykunun etkisi altına girdi. Abbas, kimsenin onu böyle görmesine izin veremezdi. Tek başına, dikkatle Meyra'nın odasına girdi. Meyra...
Öylesine güzel ve huzurluydu ki, bir melek gibi yatıyordu. Abbas bir süre sessizce izledi, yüzüne dokundu, nefesini içine çekti. Kollarını yavaşça uzattı ve onu kucakladı. Meyra hâlâ spreyin etkisiyle derin bir uykudaydı. Abbas, kollarında taşıdığı güzelliği incitmemeye özen gösteriyordu. Adamlar evde hiçbir iz bırakmamış gibiydi. Geriye sadece sessizlik kalmıştı. Evdekiler uyandığında, Meyra'yı yok olmuş sanacaklardı. Abbas'ın yaptığı en büyük kötülük buydu: Meyra'yı ailesinden, sevdiklerinden ve hayatından koparmak... Ama kalbine söz geçiremiyordu. Arabaya bindiklerinde, Abbas onu kucağında sıkıca sardı. Boynunu ve saçlarını koklarken kendini zor tutuyordu; öfke ve arzu arasında bir savaş veriyordu. Nikaha kadar sabretmek zorundaydı. Bu gece, Abbas ve Meyra başka bir ülkeye uçacaktı. Meyra sabah uyandığında bambaşka bir hayatın kapılarını aralayacaktı. Başta isyan edecek, ağlayacak, ama Abbas'tan başka bir çıkış yolu olmadığını anlayacaktı.

Oda karanlıktı. Her nefes verişi Poyraz'ın varlığını daha da yakın hissettiriyordu. "Saklanabileceğini mi sandın, Beril?" dedi Poyraz, sesi soğuk ama belirgindi. "Her adımını biliyorum, her nefesini sayıyorum. Kaçışın yok." Titreyerek geriye çekildim, gözlerimden yaşlar bir bir damlıyordu. Artık ondan hayatım boyunca kurtulamayacağımı biliyordum ama çaresizce yine konuştum. "Bırak artık beni... görmüyormusun senden nefret ediyorum!" Hıçkırıklarım boğazımı yakıyordu. O bir adım daha yaklaştı, gölgesi üzerime düşerken dudaklarındaki kıvrım saplantısını saklamıyordu. "Nefretin beni dize getiremez. Benim için önemli olan... senin varlığın. Ruhun bile benim için yeter. Beril... sen istemesende seveceğim. Bana senden başkası haram bu dünyada" Ellerim titriyordu, kalbim sanki parçalanacak gibiydi; içimde hem korku hem nefret vardı. Ama biliyordum: artık onun saplantısı, nefesimden gözyaşlarıma, her titrememden haykırışıma kadar hayatımın her köşesini sarmıştı ve bundan kaçış yoktu.