Dolunay-1617
(Taşacak Bu Deniz fan fiction'ıdır.)
Gezep üstüme doğru yürüdüğünde arkamdaki kanepeye oturdum. "Ne oldu Hicran? Korktun mu? Kork! Hepiniz korkun! Tüm Furtuna korksun! Yemin olsun ki o iki insanın döktüğü her damla yaşın hesabını kanla ödeteceğim!"
Öfkeyle ayağa kalktım.
"Yeter be! Bedel mi ödetmek istiyorsun? Yap ula, yapmazsan adam değilsin!"
Gezep öfkeyle kapının camına yumruk attı. Cam tuz buz olmuştu. İrkildim. Gezep hep öfkeli ve deli dolu biriydi ama şimdi onu çok kızdırmıştım. Bana zarar vermeyeceğini bilsem de ondan korkuyordum. Üstüm doğru yürüdü. Gezep üstüme geldikçe ben geri adım atıyordum.
Olduğu yerde durup gözlerini kapattı. Derin derin nefesler alıp sakinleşmeye çalışıyordu.
"Rabbim, bugün o bebeğin mezarına gittiğim gibi senin mezarına gelmeyi de nasip etsin!"
Gezep bu sözleri kısık bir sesle söylemişti ama benim zihnimde yankılanıyordu.