Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Ben kendisini kendine saklayan bir kadınım. Yerin üstünden göğe, göğün üstünden yere bakarım. Kah saçlarımı savurur ruhumu özgür kılarım, kah saçlarımı saçlarıma düğüm yaparak ruhuma bir çentik atarım. Ben kendisini kendisinden saklayan bir kadınım. Eksisi bir artı, artısı milyon tane eksiye denk düşen yarımdan tamım. Tamamım eksik, eksiklerim tamam. Durma sakın okumaya devam et, bir şeyler bulacaksın benden, okumaya devam et, biraz daha dayan. Ben kendisini kendinden saklayan bir kadınım. Ruhumun on dört yerinde bir çizik, parmaklarımın ucunda yirmi üç bin elli sekiz iz taşıyan izsiz bir varlığım. Varlığım yokluğun içinde bir intihar saldırısı, yokluğum varlığımın içinde ki hastanem. Revirim bombardıman altında kaldı, molazlarımın altında eczane dolabım. Ben kendisini kendinden saklayan bir kadınım. Benim yaptıklarımı bana göstermeyen, beni benden mahrum kılan bir caniyim. Ben bana hasretken, ben benden başka herkese kavuştum. Yaptıklarım yapacaklarımın evladı, yapacaklarım geleceğimin vicdani mapushanesi. Ömür boyu, ben kendime müebbet sürgünüm. Ben kendini kendinden mahrum bırakan bir kadınım. Sağ gözüm solundan habersiz, sol gözüm bir insana kör. Dilim yalan söyleyen kalpazan, zihnim doğruluk tüccarı. Yazdıklarım silinip gidecek mürekkep çocukları, anlamları beyninin kıvrımlarına yapılan kanserojen boyayla çizilmiş dövme. Nefes al, birazdan burası olacak sonum. Ben kendisini küllerinden doğuran bir kadınım. Çağ yangınlarını tırnaklarını parmaklarından sökerek yakan, saçlarını o ateşe atan, ısınmadım donuyorum diyerek bedenini ateşler içine atan gözü kara dumanım. Sustuklarım içimin kıyameti, konuştuklarım yaşamımın sorgu suallerinin cevabı. Ben bu cümleye noktayı koyan kadınım. Her nokta küçük harflerimin bitişi. Her başlangıcım küçük harflerimin katilinin vacip kılınışı.

İLK KİTAP : ELYSİUM'UN SIRRI Derin bir nefes alarak kendini balkona attı, prenses. Sabahlığını henüz üstüne giymişti. Saray daha uyanmamıştı, aslında o da bu kadar erken kalkmazdı. Ama bugün, içindeki sıkıntıyı atmak için yeryüzünden yeraltına sızan güneş tanelerine bakmak istemişti. O günden sonra huzura kavuşup biraz kafa dinleyeceğini zannediyordu ama hiç de öyle olmamıştı. Şimdi saray entrikalarıyla dolu inişli çıkışlı bir hayatı vardı. Uğraşması gereken sıkıntılar, çözüm bulması gereken problemler ve kafasını yıllardır kurcalayan açığa çıkmamış sırlar vardı. Derince bir nefes daha aldı. Güneşe gülümsedi. Yine de mutluydu ve rekabete hiç olmadığı kadar hazırdı. Hayatın gerçekleri ne Elysium gibi cennetti, ne de Tartarus gibi cehennem. Hayatın gerçekleri ikisini bir arada yaşamaktı. Hayatın kendisi bir araftı. Hangi tarafta yaşamak istediği kendi seçimlerine bağlıydı.

Hayatının en zor döneminden geçen Irmak, bir gün bir kitap alıp okumaya başlar ve her şey değişir. /// Genç bir kız olan Irmak, hayatının en zor döneminden geçmektedir: Annesi ile babası sonunda boşanmıştır ama bu, aralarındaki savaşı bitirmek şöyle dursun, daha yeni başlatmış gibidir. Yıllardır her şeyini paylaştığı en yakın kız arkadaşı ondan uzaklaşmıştır, üstelik ortada bunun için elle tutulur hiçbir sebep yoktur. Ve o tüm tehlikelerine rağmen, okuldaki öğretmeniyle çıkmaktadır, ilişkilerinin bir geleceği olup olmadığı bile belli değildir. Irmak, hayatının bundan kötüye gidemeyeceğini düşünür. Ta ki bir gün, bir kitap alıp okumaya başlayana kadar. Aldığı bu kitap onu, gizemli ve yakışıklı bir yazar olan Atlas'a sürükler. Geçmişi karanlık sırlarla dolu Atlas, bir anda Irmak'ın hayatının merkezi oluverir. Irmak hem kendi hayatındaki sorunlarla boğuşur, hem de karşı konulamaz bir şekilde Atlas'a doğru çekilir. Ve aralarındaki etkileşim kısa sürede, heyecanın doruklara çıktığı bir aşka dönüşür. Ama hiçbir şey göründüğü gibi değildir... Ters Düz'ün yazarı Mert Ofluoğlu'ndan, internete özel yepyeni bir hikaye serisi: Mürekkep Kokunu İçime Çektim. Aile, arkadaşlık, aşk... Sürprizler, yalanlar, sırlar... Heyecanlı, gizemli, romantik ve şaşırtıcı bir macera. Mürekkep Kokunu İçime Çektim, her hafta yeni bölümleriyle wattpad'de! Bölümleri takip etmek için: wattpad.com/ofluoglumert Sosyal medya hesaplarım, buralarda da buluşalım: instagram.com/ofluoglumert twitter.com/ofluoglumert facebook.com/ofluoglumert kafadergi.blogspot.com

Yalnız bir kız olan , annesi olmayan babası ve küçük kardeşiyle yaşayan Diana, ne olduğunu bilmeyen, korku dolu aşkını (Leo'yu) zar zor elde etmek için savaşıyor ve bakalım başına neler neler geliyor...!!..?? Ve düşündüğü tek şey “BEN KİMİM ??"...

~MAFYA VE AŞKI~ Siz bir kazanın sonucu hep ağır mı olur? Hiç bir kaza insana aşkı ve masumiyete getirebilir mi? Peki insana vefayı,sevgiyi daha nice duyguları öğretebilir mi? Peki güzel başlayan bir hikaye hep iyi biter mi? Gelin hep birlikte olaylara şahit olalım..! xsibel haticebrk

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Geçmişindeki acıların külünden doğmuş zeki bir dolandırıcı; siyah kelebek. Yaşamadığı için ölmeyi bile beceremeyen hayata küskün bir kız; sudan korkan balık. Tanrının birbirlerinde çare bulmaları için bir araya getirdiği iki kişi. Peki ya bir gün ömrü olan bir kelebek yarına aşık olursa ne olacak? "Yürüyemiyorsan uçarsın dedi "Ölüme Fısıldayan Adam", ben de O'na uçtum..."

Mutsuzluğa esir düşen huzursuz hayatta, acılar içinde kıvranan iki ruhtu onlar, birbirine sarılacak olan... Kız... Porselen bir bibloydu, çok küçükken... Acıya esir düşen hayattan çok darbe aldı, birleştirilemeyen parçaları değil, sadece tozları vardı. Tutkalla yoğurdu kendini, önceden bibloyken mızrak oldu. O da çok güzeldi, önceden... Kırılmaktan yorularak güzelliğinden vazgeçti, ulaşılmaz ve tehlikeli mızrak oldu. Adam... Acının en salt haliyle küçükken tanıştı. Ruhuna ilk koyduğu tuğlalar paramparçaydı, adam kaya parçalarından bir ruha sahip oldu. O da yaşıyordu, önceden... Yaşamaktan yorularak sadece nefes aldı. Çığlıklarını ölmüş dudaklarının çok gerilerine sakladı, ulaşılmaz ve tehlikeli kaya oldu. O, Mira. Yaşadığı yerde babasızlığı yüzüne vurularak aşağılanan, gözlerinin kuraklığı içindeki yaşamsız kuytuları kanıtlayan kızdı. O, Asi. Karanlığın en dibinde değil en zirvesinde olan kız. O, Merih. Yaşamayı unutan, gülmeye küsmüş ve çocukluğunu zihninin ışıksız mahzenlerine kilitlemiş olan adam. Biri kendini tüketen yıldızdı, diğeri yaşaması için yıldıza muhtaç olan gezegendi. Mira Kalyon ve Merih Silahtar bir olduklarında yaşayacaklardı. ASİ 07/09/2015'te yayınlanmaya başlanmıştır. Düzenlenmiş hâli ise, 05/01/2017'de yayınlanmaya başlanmıştır. Kopyalanması durumunda yasal işlem başlatmaktan çekinilmeyecektir.

Okumayın, bağımlılık yapabilir.