+18 ibareler bulunacaktır. Lütfen bunu bilerek okuyun. "Bir Yalaz Oğlan ve Bir Efsun Kızın Hikayesi" 20 yaşında sevdiğin adamla evlenip sonra boşandığını hayal et. 8 sene sonra aynı adamla karşılaşıyorsun. Hemde Tim'deki komutanın olarak. Kıdemli Üsteğmen Yalaz Alp Demir ve Üsteğmen Efsun Begüm Ateş yıllar sonra karşılaşmalarında büyük bir şok yaşıyorlar. Efsun eski kocasıyla aynı timde buluyor kendini. Asker çiftimiz bu bağı unutabilecekler mi? Yoksa tekrardan birlikte mi olacaklar? Çeşitli kaos, entrika, aşk hepsi bu hikayede. İşte karşınızda KARTAL TİM'İ... Onlardan ne uçan ne da kaçan kurtulurdu. Hepsiyle yeri geldiğinde güleceğimiz yeri geldiğinde ağlayacağımız anlar yaşayacağız. Yerini ayırtmayı unutma çünkü biraz hızlıyız.

*Gerçekle bilinmeyenin iç içe geçtiği, karanlık sırlar ve olağanüstü varlıklarla dolu bir fantastik kurgudur.* Bir son, bazen başlangıcın en sessiz halidir. Rüya, hayattan bıkmış ve yorgun bir ruhla, yağmurlu bir gecede kendi yaşamına son vermeye karar verir. Tam o anda, yerde biriken su birikintisi içinde beliren derin, mavi gözler onun hayatını değiştirir ve yeniden doğmasını sağlar. Bu ikinci şans, Rüya'yı kaos ve karmaşayla dolu bir hayata sürükler. Zamanla fark eder ki, çevresindeki bazı varlıklar insan değildir ve bazı doğuşlar kurtuluş değil, kaderin sessiz bir bedelidir. Rüya, bu yeni yaşamında hem kendi geçmişinin gölgeleriyle hem de görünmeyen güçlerle yüzleşmek zorundadır.

Zamanda yapılan bir yolculukta kendisini 1920'lerde bulan Ahsa, kendisi gibi zamanda yolculuk yapan Karan ile tanışır. "Dağınıklığa tahammülün yok resmen Ahsa. Benimde takıntılarım var biliyor musun?" Başparmağı gözümün kenarını okşamıştı. "Şurada bir benin var, gözümü alıp alıp duruyor. Diğer tarafta da olsaydı keşke hiç simetrik değil." Sonra dudağımın kenarına indirdi parmağını. "Bak üst dudağın da alt dudağına göre çok dolgun! Tüh!" Gözlerim kendiliğinden büyürken elimle göğsüne vurdum. Yetmedi bir kez de omzuna vurdum. "Sen sapıksın! Valla sapıksın!" "Ben olanı söylüyorum? Sen benim dağınık olduğumu vurgularken sorun yok ama ben söyleyince sapık oluyorum. Sanki seni tutup öptük, hemen sapık ilan ettin bizi." "Hele bir yap gözlerini oyarım senin." diyince gülüşü büyüdü. Ben odaya girdiğimde ne kadar da solgundu oysa yüzü. Ahsa'nın zamana yolculuğunda geçmişle yüzleştiği kitabıma hoş geldinizzz.

"Hazanın neşesi, baharların hüznü olmuş, Benim kurutmak için ruhumu sattığım çiçekleri, Onlar soldurmuş..." Hazan Derman yaz tatilini değerlendirmek için yarı zamanlı olarak bir kafede çalışan, 22 yaşında bir üniversite öğrencisidir. Bir yıl öncesine kadar her şeyin yolunda olduğu hayatı, bir gün bir adamın dokunuşuyla altüst olur. Kendisini kurtarmak için çırpındığı acının pençesinden bir çıkış kapısı bulduğu ilk anda, aslında kendi cehennemine koştuğunu bir kez daha fark eder. Bataklıklar hakkındaki gerçek nedir bilir misiniz? Çırpındıkça batarsınız. Ta ki bir dal uzatılana kadar... O bataklıktan kurtulmak için can havliyle, uzatana ya da uzatılana bakmaksızın sarılırsınız o dala. Peki ya dal çürükse? Yahut zehri yüreğinizi cehennemden bile çok kavurabilecek ise? Koştukça uzaklaşmaz her insan, bazen koştukça yaklaşır kendi hazin sonuna. Ne demiş Shakespear; Hedefe hızlı giden, yavaş giden kadar geç kalır... 《Kitapta üstü kapalı bir şekilde şiddet unsurlarına yer verilmiştir ve bölümlerde psikolojik olarak zor dönemlerden geçen okuyucuları etkileyebilecek depresyon, travma sonrası stres bozukluğu, uyku bozukluğu ve yeme bozukluğu gibi durumlara üstü kapalı bir şekilde yer verilmiştir. Rahatsız olabilecek okuyucuların tetiklenme riskini göze alması ve mümkünse bu noktada okumayı bırakmasını öneririm, açık bir şekilde bu unsurlara yer verilmese de zor dönemden geçen bireylerde herhangi bir yara bırakmak istemediğimi, tek istediğimin yaraları sarmak olduğunu en baştan belirtmek isterim. Hepiniz çok değerlisiniz ♡》 Kapak tasarımımız >> naz72ylmz ♡♡

Askeri kurgu. "Aşk gurur tanımaz, komutanım." Aşka küsmüş bir kadınla onun aşkından ölüp biten bir adam. "Asker!" dedim ses tonuma hakim olamayarak. "Batuhan," dedi bana bakmadan. Uzun uzun karşısına baktıktan sonra tekrardan bana döndü. "İsmim Batuhan." "Asker!" dedim inat edercesine. "Ne zaman ismimi söyleyeceksiniz?" Birden soru yöneltince şaşırdım. "Şehit olduğumda mı?" "Ne?" dedim şaşkınlığımı gizleyemeyerek. "Saçmalamayı kes!" deyip bakışlarımı ondan kaçırdım. "Ne zaman şehit olacağımız belli olmaz." O konuşurken dönüp de ona bakmadım ama onun bana baktığını yandan görebiliyordum. "Belki şu anda terör örgütleri gelir bir çatışma çıkar ve ölürüm." O konuştukça kucağımda duran elimin yumruk olduğunu ve tırnaklarının derimi delip geçtiğini hissedebiliyordum. "Ve ben bir kere bile dudaklarınızdan bana ismimle seslendiginizi duymadan ölmüş olacağım." TELİF HAKKI BANA AİTTİR. İZİNSİZ KAPAK VE İÇERİK ALINAMAZ!

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...