Bugün birbirine nefretle bakan o gözlerin arkasında heyecanlı, sevdalı bir hikaye var

Başka bir evrende, en güzel halleriyle Koçari ailesi ve baş belası Furtunalı damatları...

Hicran : ne kadar da güzel nefret etmişsin benden Hicran : gözlerinde cehennem ateşi var Hicran : tutamamışsın sözünü Gezep Koçari Gezep : Nefretim ağır mı geldi Hicran Hicran : sözünün eri değilmişsin hatırlatmak istedim sadece Gezep : sözümde durmamı gerektirecek bir kadın göremedim Hicran : ben de karşımda adam göremiyorum zaten

𝘉𝘪𝘳𝘣𝘪𝘳𝘪𝘯𝘦 𝘦𝘯 𝘶𝘻𝘢𝘬 𝘥𝘶𝘳𝘢𝘯 𝘪𝘬𝘪 𝘺ü𝘳𝘦𝘬...𝘉𝘪𝘳 𝘨𝘦𝘳ç𝘦ğ𝘪 𝘪𝘯𝘬â𝘳 𝘦𝘥𝘦𝘮𝘦𝘥𝘪: 𝘈ş𝘬, 𝘦𝘯 ç𝘰𝘬 𝘺𝘢𝘳𝘢𝘭ı 𝘰𝘭𝘢𝘯𝘭𝘢𝘳𝘥𝘢 𝘣ü𝘺ü𝘳.

dünyaya gözlerini açtıkları ilk andan itibaren ruhlarına ilmek ilmek işlenen nefret, iso ve fadime için yıkılmaması gereken bir duvar olması gerekiyordu. bunu başarmak ise sandıkları kadar kolay değildi. Taşacak Bu Deniz • İsFad Enemies to Lovers

Taşacak bu deniz dizisindeki iso ve fadime karakterlerine yazılacaktır.

Şerif Adil ve esme nin bebeğini satmak yerine kendi kızı gibi gösterseydi ne olurdu?

Üniversite için İstanbul'a yerleşen ve yeni bir hayat kuran Fadime, geçmişin izlerini kapatmaya çalışırken beklemediği bir yüz ile karşılaşır. "Tüm muhteşem hikâyeler iki şekilde başlar: Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir," der Tolstoy, ancak ya bu yabancı, tanıdık bir yüzse?

"sırtıma senden bıçak yarası yiyeceğime içimde ukde kalmana razıyım ben furtuna." x: zambakmisim 2.12.25

"beni kandıran senken nasıl bu kadar nefret dolu olabilirsin Hicran hayatımızı yıkarken nasıl bu kadar farkında olamazsın" kırgınlık ile bağırdı adam kadın ise donuk gözlerle baktı onun gözlerinde hikaye bambaşkaydı kadın bağırdı bu sefer ""yıkan da benim yıkılan da koçari, acı çekmeni görmek kalbimi acıtsa da mutlu olmalıyım çünkü ben kötüyken sen mutlu olmayı başardın" kadın bağırıyor aynı zamanda ağlıyor adam ise şaşkın ve öfkeli yağmur yağıyor Deniz hızlanıyor kalp atışları hava da uçuşuyor 2 cani'nin kazdığı kuyu yakıyor onları onlarla beraber herkesi ilk Hicran-gezep kitabıdır yargıları aşalım