efsalaya
- Reads 10,617
- Votes 2,047
- Parts 20
İnsanlardan daha çok seviyordum müziği. Müzik benim için kaçıştı. İnsanlardan, sorunlardan her şeyden kaçıştı. Müzik iyi geliyordu. Üzüldüğüm zaman, sevindiğim zaman kendimi müziğe bırakırdım. Ben bunu odamda yapardım. Tek başıma gitarımı alarak şarkı söylerdim. Eğer gitarcı çocukla söylediğim şarkıyı saymazsam ilk defa dışarıda gitar çalarak şarkı söyleyecektim. Onun gibi yere oturup şarkı söylemeye başladım.
Şarkıyı söylerken bir an için başımı kaldırıp etrafımdaki insanlara bakmıştım. 30-40 kişi toplanmıştı etrafımda. Bu benim için kalabalık demekti. Avuç içlerimin terlemeye başladığını fark edince şarkıyı söylemeyi bırakıp gitarımı elime aldım.
Bu hikayenin tüm hakları saklıdır ve benden izinsiz basılamaz, çoğaltılamaz aksi takdirde yasal işlem başlatılıcaktır.