"Δεν θυμάμαι να είμαστε μαζί για να σε νοιάζει τι κάνω." είπα τσαντισμένη και χτύπησα το πόδι μου στο πάτωμα. "Ούτε το όνομα σου θα θυμάσαι σε λίγο." απάντησε και πριν προλάβω να απαντήσω όρμησε άγρια στα χείλη μου. Η Έλλη είναι μια κοπέλα 17 χρονών και πηγαίνει δευτέρα λυκείου. Είναι πολύ αγενής, και η αυτοπεποίθηση της έχει ξεπεράσει τα όρια. Με λίγα λόγια, όλες την χαρακτηρίζουν ως η 'bitch' του σχολείου. Η Έλλη καταφέρνει να τραβάει όλα τα βλέμματα των αγοριών, κάτι που νευριάζει τα κορίτσια. Μπορεί να έχει όποιον θέλει εκτός από έναν, τον Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας είναι ο player του σχολείου και κάθε βράδυ έχει μια διαφορετική κοπέλα στο κρεβάτι του. Πολλοί θα έλεγαν ότι η Έλλη και ο Αχιλλέας θα ταίριαζαν μαζί, μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Μισούν ο ένας τον άλλον! Για πόσο ακόμα όμως θα κρατήσει αυτή η έχθρα? #2 στην Εφηβική φαντασία 12/8/2016 #1 στην Εφηβική φαντασία 22/8/2016 ©DO NOT COPY THE STORY ALL RIGHTS RESERVED®

Ο πατέρας της Ιωσηφίνας, έχει την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Εκείνη μόλις σπούδασε Ιατρική, και θα δουλέψει για τον πατέρα της και την ομάδα του. Όμως, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική, καθώς ο πατέρας της εκτός από αυστηρός είναι και επικίνδυνος, αφού ασχολείται με πολλές παρανομίες. Όταν η Ιωσηφίνα ερωτευτεί, θα κινδυνεύσει τόσο αυτή όσο και ο περίγυρός της, αφού θα ζήσει έναν μεγάλο έρωτα, με κάποιον που δεν πρέπει, ενώ θα την διεκδικήσουν κι άλλοι...

Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ' τον άλλον. Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν. Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απο τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων. ~Τάσος Λειβαδίτης

Μια περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο....

Αταξίες ειναι οι άτακτες πράξεις,οι παρεκτροπές.Ο Ρικ στο παρελθον έκανε πολλές μέχρι που συνάντησε τη Ρόζυ.Το βάσανό του,το μαλακισμένο που του πήρε το μυαλό και κράτησε στη παλάμη της τη καρδιά του για πάντα.Η Άνα είναι η αγάπη τους με σάρκα και οστά... και όλοι μαζι ΕΝΑ...που επιστρέφουν για να μας θυμήσουν όσα ξεχνάμε για τον έρωτα.

"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου. Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα. Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος. "Ω ναι, συνέλαβε με μπάτσε" αναφώνισα γελώντας πονηρά. -------- Η Αντριάνα είναι εδώ και 2 χρόνια μαθήτρια της 3ης Λυκείου. Ο πατέρας της έχει εγκαταλείψει την σε κατάθλιψη μητέρα της και τον μικρότερο της αδελφό. Έτσι, αναγκάζεται να μπει στην παρανομία. Ο Βίκτωρ, ένας νεαρός αστυνομικός αναλαμβάνει την σύλληψη της Αντριάνας μα τελικά η μοίρα του επιφυλάσσει..άλλα πράγματα! Αν δείτε ιστορία ίδια με την δικιά μου μην μπείτε στον κόπο να μου το πείτε. Προφανώς την είδα ήδη και την αγνόησα. Do the same bishes !

Οι καλύτερες καρδιές,τυχαίνει καμιά φορά να είναι πολύ σκληρές! ΒΙΚΤΩΡ ΟΥΓΚΩ

Τυχαία βρέθηκαν ναυαγοί... Εκείνη κινδύνεψε να πνιγεί από τα θηριώδη κύματα και εκείνος έτρεξε να την βοηθήσει. Οι σχέσεις τους από την αρχή τεταμένες. Οι ιδεολογίες και τα πιστεύω τους δεν συναντιούνται πουθενά, εκείνος είναι ένας άνθρωπος με εντελώς ελεύθερα πιστεύω και ανέμελες πεποιθήσεις, εκείνη αντίστοιχα είναι ένας χαρακτήρας συνεσταλμένος και προσγειωμένος που σε καμία περίπτωση δεν αντέχει τον άνθρωπο που είχε την ''τύχη'' να είναι ναυαγοί στο ίδιο νησί! ...μοιραία όμως, όταν γυρίσουν πίσω στον ''πολιτισμό'' ο καθένας ξεχωριστά θα λησμονεί βαθιά μέσα του αυτές τις λίγες και ανέμελες μέρες σε αυτό το έρημο νησί μακριά από όλους και από όλα. Μα το ποιο περίεργο θα είναι... το ότι ο ένας θα σκέφτεται τον άλλο... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

Η βιβλιοθηκάριος Μαρία Παύλου αντίκρισε τον άγνωστο που την έσωσε από τον ενοχλητικό πρώην φίλο της . Μονό στα παραμύθια και στα όνειρα της είχε συναντήσει άντρες σαν και αυτόν. Ο Δανιήλ Κόναρης ειναι ο πιο σέξι, ατρόμητος και εκατομμυριούχος αντρας της Ελλάδας πίστευε ότι τα είχε δει όλα και όλες στην ζωή του όμως τίποτα δεν τον είχε προετοιμάσει για την επίδραση που είχε πάνω του το αθώο χαμόγελο της Μαρίας.

Ας αφήσουμε τις όμορφες γυναίκες για τους άντρες που δεν έχουν φαντασία. Marcel Proust, 1871-1922, Γάλλος συγγραφέας