Dışarıda devam eden bir hayat, içimde kalbi duran bir kız çocuğu vardı. Asi Merve Karakuyu, ailesi ve kendisiyle devamlı olarak savaş veren genç bir üniversite öğrencisidir. Ansızın bastıran yağmurun kelebeğin kanatlarını ıslatması gibi hayatına birdenbire giren esrarengiz bir adam, Asi'nin hayatını kökten değiştirmeye başlar. Asi ne kadar kaçmaya çalışsa da kader ağlarını her seferinde karşılaşmaları için örecektir. "Kelebeğin kanatları ıslanırsa parçalanır," dedi bana yavaşça. "Ama sen zaten paramparçasın küçücüğüm." "O zaman bırak," dedim. "Islanayım."

Bu hikayem 'Bebeğimin Babası!' adlı serinin devamıdır... Konusuna gelirsek; Bir bebek, ağalık, ve ortada kalan bir çift! Onlar ilk görüşte birbirlerine aşık falan olmadılar! Onlar bebekleri için bir araya geldiler! Belki sonra aşık olurlardı birbirlerine ya da olmazlardı. Belki de onların hikayesi mutlu sonla bitmezdi..... Size asla önceki hikayelerimi okuyun da sonra bunu okursunuz demiyorum çünkü karakterler dışında birbirleriyle hiçbir ilişkileri yok. İyi Okumalar......

Kuralların belli olduğu bir oyunda uyanık olan şartları da kendisine göre değiştirebilir. Tek başına zeki olmak, bunun yanında kurnazlıkla işini görene yeterli gelmeyeceği gibi özenle kurduğu tuzaktan kurtulmasını da sağlayamaz.

AŞKIN YAŞI YOKTUR DERLER PEKİ YA DİLİ?

LUCCA, Parola Yayınları artık raflarda! Lucca ölesiye tutkulu ve bir o kadar da tehlikeli adam... Beau ise suçun ortasına doğmuş, zarif bir kuğu kadar masum kız... Karanlık ve gizemli dünyanın kapıları ilk defa bugün sizin için ardına dek açılıyor! Onların serüvenine katılmaya hazırsanız, başlıyoruz...

1.KİTAP ->> AŞKIN KOKUSU 2.KİTAP->> ÇOCUKLUĞUMUN KOKUSU Çocukluğumun Kokusu'nda ki Kerem ve Yekta'nın ailesinin hikayesi... Kerem'in annesi Yağmur ve babası Kenan'ın nasıl bir araya geldiğini okumak istiyorsanız bu hikayeye buyurun... Kenan ve Yağmur'un birbirlerinden öğrenecekleri çok şey var. Kenan'ın yaralı yüreği, Yağmur'un saflığı karşısında ne kadar çare bulabilecek? Evlenmeyi düşündüğü kız tarafından keskin bir gerçeklikle kırılan Kenan, Yağmur'un saf ve yeni öğrenmeye başladığı bu duygularla ona ne kadar yaklaşabilecek? Tabi öncesinde, küçükte olsa yaşayacağı ve atlatması gereken bir aşk acısı var. *** Yağmur ve Kenan tanıştıktan sonra, genç kız bir gün çalıştığı kafeye gider ve yeni patronuyla tanışır! Yani Kenan'la! Patron ve çalışan ilişkisini düşünmeye fırsatları kalmadan olayları farklı bir yön alır... NOT: Hikaye Facebook'ta 8 Mart 2014 tarihinde Ve Seni Tanıdım ile yayın yapmıştır.

Size göre yeni ama eski bir hikayem olan "Ağır Roman Hayatımın Hikayesi" ni sizinle paylaşmak istedim. Gerçek hayattan alıntı olarak yazılmıştır. İlk hikayelerimden biri olduğu için farklı bir tarzda yazılmıştır. Umarım beğenirsiniz. İlk ağızdan yazıldığı için benim hikayelerime alışanlara farklı gelebilir. Tek temennim hikayenin bundan dört yıl önce yazıldığını bilerek okumanız. Her zaman olduğu gibi kurgusuna güveniyorum. Normalde yabancı isim kullanarak yazmıştım ama burada paylaşırken karakterleri Türk isime çevirdim ve yer mekan olarak iyi bildiğim ve doğup büyüdüğüm yerleri tercih ettim. Hikaye mekanı tamamen uydurmadır. Çünkü bu hikaye Trabzon'da değil başka bir şehirde olmuştur. Umarım seversiniz. Wattpad paylaşım: 10/01/2016 Yazar: Yasemin Yaman (Mermarid)

Arkamı döndüğümde görmeyi umduğum son kişi orada duruyordu. Dağınık saçları, beni her gören kişide olan şaşkınlık ve bir çift siyah göz. Bütün beklediğim bu değil miydi? Koşup kollarına atılmam gerekiyordu. Tabii gerçek olsaydı. Brad bana doğru iki adım attı. Artık karşımda duruyordu. Adımı yineledi. Sabit siyah gözlerini benden bir an bile ayırmadan bakıyordu. Başımı iki yana salladım. Değildi. O değildi. Artık ona bakmak dayanılmaz bir hal alıyordu. Elini yanağıma koyarak parmağını yüzümde dolaştırdı. Dokunuşuyla gözlerimi kapattım. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. Şefkat, özlem ve çaresizlik kalbime doldu ve boğucu bir çaresizlik hissettim. Ben ona bakınca, gözleri biraz irileşti, ama ifadesi ve duruşu değişmemişti. ''Gerçeksin.''

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.