Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Ben düşlediğim hayallerin sevdasını bırakan gölgesinde...

Artık Lise 3'e gidiyoruz. Bi yaş daha büyüdük. Onca olay yaşadık. Ama eminimki bizim hayatımızda aksiyon biter artık sakin yaşicaz kuralları olmadığı için bir sürü macera yaşamaya devam edicez. Kesinlikle eminim bundan. Eski arkadaşlar başka okula gidiyor. Sınıfta başka arkadaşlıklar kuruluyor ve bu yeni arkadaş grubu tıpkı eski arkadaş grubu gibi özel güç dolu. Yıkılmış dostluklar için af zamanı geliyor.  Yeni aşklar doğuyor. Eski aşklar son buluyor. Belki onlar için de af zamanı gelir... Üvey aileler Melis ve Koray'dan ne istiyor? Gerek kaçırılma olayları, gerek kaçış planlarıyla birlikte yapılan hatalar. Yeni komediler, yeni eğlenceler, yeni kahkahalar... Yeni ihanetler, yeni gözyaşları... Ve-umutlar. Melis, Koray, Mert, Çatlak Üçlü (Barbie, En Büyük Çatlak, Debby Ryan Çakması), Amerikalı Çocuk, Aytekin, ve kayıp kardeş Berfin. Bazen umutları başlarına bela olucak ve tekrar tekrar kalpleri kırılacak. Ama yeni arkadaş grupları ile tekrar gülümseyecekler. Arkadaşlığı ve aşkı öğreten hayal gücünün örneği 2. kitap.

"...Aynadaki yansımamla göz göze geldim ve kendi duruşuma hayran kaldım. Üzerimdeki bu deri kıyafet ve elmaslarla süslü bu kılıçla yalnızca filmlerde gördüğüm bu duruşu yapabilmek, kendime güvenimi yerine getirmişti. Peki nasıl bu kadar iyi yapabilmiştim? Korku mu yaptırmıştı? Yoksa güç mü? Ya da karanlık gözleriyle beni süzen Alejandro mu?..."

Hayat sanıldığı kadar mükemmel değildir aslında.Fakat bazılarına göre de sanılanın aksine güzeldir. Bazıları hayatta kalmak için savaş verirken bazıları ise sandığı kadar da kötü olmayan hayatını kendi elleriyle uçuruma sürükler.Bazıları hayattaki en önemli şeyin aşk olduğunu düşünürken bazıları ise sadakati aşka yeğlerler. Aşk aslında görüldüğü gibi midir? Mükemmel midir gerçekten? Yoksa acı mı verir istemeden? Yaşamak göründüğü kadar zevk verir mi? Yoksa bir görevin içinde mi buluruz kendimizi? En güvendiğimiz kişilerin bize ihanet etmesi mi daha yıkıcıdır yoksa hiç tanımadıklarımıza bizi mahvedecek kadar bağlanmamız mı? Tüm sorular ve sorunlar bedenimizi ele geçirip hayata karşı olan tutumumuzu tamamen değiştirirken bu işe bir dur demek mümkün müdür gerçekten? Hayat, önceden planlamış bir oyundur aslında. Ama bunu sadece oyuncuları bilmez.İzleyiciler gibi tıpkı.Bu hayatın nasıl sonlanacağını sadece o oyunu yöneten ve kuran kişi bilebilir. Ve bu hayatta ne yazık ki her zaman dileklerimiz gerçekleşmez. Bazen dileklerimizi gerçekleştirmek için olanak yaratmak gerekir. ********************

-Aşk nedir bilir misin?Bilemezsin çünkü sevmeyi hiç denemedin.Sevmekten çok sevildin.Sen sadece şımarık ve bencilsin Yiğit. -Hayır çirkin.Aşkı bilmiyorum çünkü öyle bir şey yok.Ve evet ben şımarık,bencil ve lanet olasıca biriyim.Peki bunlar seni neden ilgilendiriyor çirkin? -Çünkü seni seviyorum lanet olasıca herif dedi Helin ve gözlerinden yaşlar hızla aktı. -İşte beklenen cevap dedi Yiğit gülerek ve kızın yanına yaklaştı.Gülmesini silinip giderken umursamazca söze başladı. -Seni çirkinliğin yüzünden sevmediğimi zannetme Helin.Sen iyilik kanatlarını görmemezlikten geliyorsun ve onun getirdiği güzellikleri.Ve bu salakça.Ben zeki kızlardan hoşlanırım çirkin... dedi ve kıza onu eritebilecek bakışını yollayıp o ağlarken gitti.

Yaşamla ölüm arasında ince bir çizgi vardır. Ben o çizgide çok kez yanlız kaldım. Ya pes eder gözlerinizi kapatıp hayata veda edersiniz ya da hayata sıkı sıkı tutunur ne olursa olsun yaşamayı seçersiniz. Ben hayata tutunmayı tercih ediyorum. Bu hayat sevdiklerimi almış olsada benimde bu hayattan alacağım çok şey var. Bu benim her şeye en baştan başlama hikayem. Ben kimim, nasıl biriyim, neler yaşadım bilmiyorum ama öğrenmeye kararlıyım. Bu benim yeniden doğuş hikayem.