I was 15 years old when I met this stranger.hindi katulad ng ibang story napaka unexpected ng pagkikita namin...at dahil sa pagkikitang iyon,hindi ko inaasahang makakagawa ako--or I must say KAMI ng pagkakamali................I didn't expect na magbubunga pala yung pagkakamaling yun so i decided to leave the country..and after 4 years who would say na magkukrus ulit yung maga landas namin sa muli ba naming pagkikita mabibigyan ba namin ng pagkakataon ang pagkikitang naudlot ..o hahayan ko nalang ibaon sa limot ang at wag ipaalam sa kanya ang bunga ng aming ......NAPAKAGANDANG PAGKAKAMALI ************************* A\N:FIRST STORY KO PO TO .actually matagal na itong na post at nakaprogram sa isip ko pero dahil tamad si otor kaya inerase ko sa wattpad at ngayon magbabalik na ko kaya sana suportahan niyo......ARIGATO^_^)

"He's the King, the worst yet greatest person in this land and God help anyone who dares to steal his Queen."

Is there a possibility of backing out because your mind say so? Or just do whatever you have to because it is your heart say so? *This is a Filipino/Tagalog-language story* :)