Skins dizisiyle ilgili değildir. Kendi kurgum.

Bir varmış, bir yokmuş. Ece varmış, Cem yokmuş. Gece varmış, Cenk yokmuş. Asya varmış, Yiğit yokmuş. İşte durumlarda böyle karışıkmış..

O'nun adı "Dünya".O güçlerini kontrol edemeyen,fakat güçlülerin efendisi olan bir kız...Mavi gözlerinden umut,cesaret ve dehşet akan biri.Öfke kontrolü olmayan her an şehri yakıp yıkabilecek derecede güce sahip.Hayatı bir masal gibi geçen ve her olağanüstü olaylara tanık olan fakat tüm hayatındakilerden bıkmış ama güçlü kalmanın sınırında olan kız.Çünkü o"Dünya ERSEL" Kapak:semceren

İnsanların hayatında mutlaka çok değer verdikleri birisi vardır. Ya sevgilisi, ya da en yakın arkadaşı... Peki tanımadığınız ama size her şeyden fazla değer veren biri sizin en değer verdiğinize zarar verse? Siz ona ihanet edip sadece size değer veren insana yaklaşsanız... Yaklaşmaktan öte ona aşık olsanız... Vicdanınızla her baş başa kaldığınızda ona yaptığınız büyük ihanet aklınıza gelecek. Suçluluk duygusu sizi bitirecek...

Aslında sevmezdim okulumu. Hem de hiç sevmezdim. O ortam o karakterler midemi bulandırırdı. Tam bir çöplüktü benim için. Ama onla tanıştım. Onun yanındayken ne o lanet çöplük ne de nefret ettiğim insanlar umrumdaydı. Tamam durmadan kavga ediyoruz. Hatta bazen onu dövüyorum. Ama hiç bitmiyor ona olan sevgim. Onu sevdiğimi kendime ne zaman itiraf etsem beni yüz üstü bırakıyor. Hevesim kursağımda kalıyor. Yeni yeni bilgiler öğreniyorum hakkında. Bana anlatmak istemediği türden bilgiler. Sonra ona itiraf ediyorum. "Seni seviyorum."diyorum. "Ateş seni çok seviyorum."diyorum. Bana sadece bakıyor. Beni sevmediği apaçık ortadayken ona açılanın ben olduğuna utanıyorum, ondan uzaklaşıyorum. Sonra öyle bir şey yapıyor ki ona bağlanmaktan başka seçeneğim kalmıyor. Bana "Seni seviyorum."diyor. Ama inanmıyorum. Hiçbir zaman inanmayacağımı düşünüyorum. Beni aldatıyor, beni üzüyor,ama bunların hiçbiri ondan kopmama yardımcı olmuyor. Her zaman kafamda üç kelime yankılanıyor Seni, seviyorum, Ateş.