Dünyadaki en tehlikeli yer zihin, en ölümcül zehir ise düşünceydi. Her an düşüncelere esir olanlardı onlar. Onlar bakanlar değil, görenlerdi. Düşüncelerine yenilenler, zihinlerindeki altın kafeslere mahkum olanlardı. Onlar Düşünce Mahkumuydular. Farklıydılar ve bunu biliyorlardı. *Bölümler finalden sonra düzenlenecektir.

"Selim" "Sadem." "Neyi anlamış oldum biliyor musun?" "Neyi?" "Dünyaya bir daha gelseymişim, yine seni severmişim." × 🍓 × Unutmaya mahkûmdu Sadem.Beynine yerleşmiş olan tümör acımasızca yutuyordu tüm anılarını.Unutmak istemiyordu.Anılarını,ailesini,evini,arkadaşlarını...En önemlisi de uzaktan sevdiği adamı. Unutmak istemediklerini kağıtlara sığdırdı kendini hatırlamak için.Aklında yoktu defterin sevdiği adamın ellerine,yüreğine değeceğini. Ve sıfırdan başlama zamanıydı Sadem için. -Dikkat! Bu bir yürek sancısıdır, benim yürek sancım

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."