Attığımız Ve Atacağımız Tüm Tripler İçin Şimdiden Özür Dileriz. Küfür İçerir.

Eğlenceli ve size göre durumlar için bakabilirsiniz <3

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Gece'nin karanlığında kendi sessizliğinden başka bir şey duyamaz olmuştu. Sessizliğin yoldaşlığı ise her ne kadar kabul etmek istemese de mahkum olduğu en acı gerçekti. Ölümden korkmazdı elbet ama bu kadar yakındayken hissettiği o endişe kırıntıları da neydi? Kendi için mi? Bilinmez. Ya Gölge? Sessizliğinde şeytanlığıyla defalarca boğduğu, boğulduğu o çocuk gizemi ve soğuk nefesi ile engel olamaz mıydı ölüme? Kelimelerle anlatamayacak kadar yorgunken kendini zorlayıp kalan tüm enerjisi ile söylediği o son sözler, gerçekte ne kadar gerçekti? Düşünülmemesi gerekilen o düşünceler bu kadar vakit alamaz, zamandan çalamazdı. Halbuki ne kadar da acımasızdı. Her düşüncesi, her sözü, her yumruğu, her bakışı, her adımı, her hareketi adeta ölümü andırıyordu. Ne çakı, ne neşter ne bıçak ne de jilet kesemezdi, alamazdı ondan o farklı zamanlarda farklı acılarla karşısına çıkan lanet geçmişini. O sözünü tutmuştu. Benliğini kaybetmemiş, ölen kişilere mümkün olduğu kadar soğuk, ölmesi gerekenlere ise elinden geldiğince acımasız davranmıştı. O şeytandı. Ve uyanmamalıydı. Uyanıkken aldığı nefesler herkese zarardı. Oysa hissedemediği hisleri, hissetme arzusuyla dolup taşıyordu. Hissetmek istediği ama hissiz olmanın verdiği bombokluğun farklı tonlarıyla aldığı o son nefes, nefes olmaktan çıkacaktı ve ölüm hiç bu kadar yakında olmamıştı. "Siyah bütün kusurları gizler, tıpkı gece gibi..."

(4 ocak 2015'te yayınlanmaya başlanılmıştır.) İlk adı Matematikçi olan eser, Aşk Problemi Serisi olarak basılıp raflardaki yerini alıyor. Serinin ilk kitabı Şurimşine'nin devam kitabı Şurina 16 HAZİRAN'DA NEMESİS KİTAP FARKIYLA SİZLERLE BULUŞACAKTIR... Seri yalnızca iki kitaptan oluşup devamı olmayacaktır. Şurimşine kitabı da çok yakında Nemesis Kitap'tan tekrar çıkacak.

Aslında sevmezdim okulumu. Hem de hiç sevmezdim. O ortam o karakterler midemi bulandırırdı. Tam bir çöplüktü benim için. Ama onla tanıştım. Onun yanındayken ne o lanet çöplük ne de nefret ettiğim insanlar umrumdaydı. Tamam durmadan kavga ediyoruz. Hatta bazen onu dövüyorum. Ama hiç bitmiyor ona olan sevgim. Onu sevdiğimi kendime ne zaman itiraf etsem beni yüz üstü bırakıyor. Hevesim kursağımda kalıyor. Yeni yeni bilgiler öğreniyorum hakkında. Bana anlatmak istemediği türden bilgiler. Sonra ona itiraf ediyorum. "Seni seviyorum."diyorum. "Ateş seni çok seviyorum."diyorum. Bana sadece bakıyor. Beni sevmediği apaçık ortadayken ona açılanın ben olduğuna utanıyorum, ondan uzaklaşıyorum. Sonra öyle bir şey yapıyor ki ona bağlanmaktan başka seçeneğim kalmıyor. Bana "Seni seviyorum."diyor. Ama inanmıyorum. Hiçbir zaman inanmayacağımı düşünüyorum. Beni aldatıyor, beni üzüyor,ama bunların hiçbiri ondan kopmama yardımcı olmuyor. Her zaman kafamda üç kelime yankılanıyor Seni, seviyorum, Ateş.

Sevgili Varisim, Ruh Kontrolcümüz Hira; Bu mektubu okuduğuna göre, ruhun dört bilgesini bulmayı başarmışsın. Seni en içten şekilde kutlarım. Artık atalarından sana geçen tek şey güçlerin değil. Sana yenilmezliği de bahşediyoruz. Ruhun dört bilgesini gece yarısı tam on ikide ormanın derinliklerindeki çınar ağacının dibine koyarak, sol eline bir bıçakla pentagram çizmelisin. Pentagramdan akan kan toprakla buluştuğunda, ruhun dört bilgesindeki tüm güç sana aktarılacak. Ve bildiğin üzere Pentagram, Orta Çağ'dan beri beş elementin sembolüdür. Pentagramı çizmeye ruhun köşesinden başlamalısın. Yoksa yaptığın hiçbir şey işe yaramaz ve sen başarısız olursun. Bilgelerin gücü sana geçtiğinde, güçlerini istediğin uzunlukta kullanabileceksin. Ruhu kontrol ederken yorulmayacaksın ya da kendini kötü hissetmeyeceksin. Aynı zamanda güçlerini kontrol etmen çok daha kolaylaşacak. Bulduğun bu bilgeler, bilgeliklerini sana katacak. Ve güç, sonsuza dek senin damarlarında dolaşacak. Güçlerine kavuştuktan sonra ise, bilgelerden yalnızca birini yanına alıp, diğerlerini yerine bırakacaksın. Zamanı geldiğinde aldığın o bilge ışıldayacak ve her şeyi anlayacaksın. Bilge ışıldadığında sevgili evladım, onu alıp diğerlerinin yanına götürmelisin. Bilgenin ışıldaması, artık fani dünyada bir işin kalmadığı ve yanımıza, Ruhlar Alemine gelmen gerektiği anlamına gelecek. Yani Ruh Kontrolcüsü, bilge ışıldadığında bir ölü olacaksın... © Tüm hakları saklıdır © All rights reserved.