ZAMANSIZ AŞK Yolda bilinçsiz bir şekilde yürüyor, gözyaşlarımı elimin tersiyle siliyordum. Olabilir mi gerçekten? Hiç aklıma gelmeyen şey başıma gelmişti. Biz insanlar hiçbir zaman kötü şeyler hayal etmez. Büyüyeceğiz, meslek sahibi olacağız, aşık olacağız, evleneceğiz, çocuklarımız olacak ve çook mutlu yaşayacağız. Öyle değil mi? Hiç düşünmemiştim başıma böyle bir şey geleceğini. Daha birkaç saat önce sadece yoğun iş temposundan oluşan halsizlik diye düşündüğüm rahatsızlığım şimdi tüm hayatıma gölge düşüren bir illet olmuştu. İlik kanseriydim. ------------------------- Bu zamana kadar hiç aşık olmayan bir kız tam ölümün pençesine düşünce zamansız bir aşka yakalanacak.

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...