Jiletin yakıcı acısını bilekte hissetmektir. Bir süre sonra yumruğunuzu sıkacak kadar bile yaşam gücünüz kalmayacak. Üşümeye başlayacaksınız. Ama merak etmeyin, boşalan kanın sesini duyabilecek kadar bilinçli olacaksınız. Bu da sadece bir müddet olacak. Sonra görüş açınız kararmaya başladığında yaradaki keskin acıyı hissetmeye vakit bile bulamayacaksınız. Bilek kesmek kolay, peki ya arkanda kalanlar?

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Bir adam.. İstanbulun en zengin gözde bekarlarından ve çapkınlarından biri.. Bir kadın.. Köyünün en güzel ve hamarat kızı.. Bu iki zıt insanı bir kaza birleştirirse ne olur?

Her zaman başkaları tarafından hor görülürdüm.Ailemde bazen beni umursamazdı ne bazeni hiçbir zaman umursamazlardı.Okulda nadir bulunan yakın arkadaşlarım var.Ama bana diğerlerinden daha yakın bir arkadaşım var adı Masal.Herneyse biz Masal ile okul hakkında konuşurken yanımıza okulun yakışıklılarından Uğur geldi.Bana bir teklif sundu.Ama ben bu teklifi kabul edebilir miyim bilmiyorum?

Birbiriyle sürekli rekabet içinde olan iki okul arasında 1 aylığına öğrenci değişimi olursa ne olur ? Değişen öğrenciler o okuldan birinde kalmak zorundaysa ve bu kura ile belirlenecekse ? Hele ki kalacağınız öğrenci karşı cinsten biri denk gelirse ?

"Aras cidden harika olmuş. Çok teşekkürler." Dediğimde içten bir sekilde gulumsedi . Sonra yemegimizi bitirdigimiz icin sandalyeden kalkti. Elimi tutup kaldirdi ve ileride duran koltuga bizi sürukledi. "Tesekkur etmene gerek yok manyak kızım. Senin için bu bile az. Seni çok seviyorum. Şuan aslinda uzun ve romantik bir konusma yapmam gerekiyor ama biliyorsunki beceremiyorum. O yuzden seni sevdigimi ve ölene kadar bırakmayi düşünmediğimi bil." Dediğinde gözlerini gözlerimden ayirmiyordu. Bende gözlerimi onun gözlerinden ayirmadan baktım. Sonra bakislari dudagima kaydiginda benim bakislarimda istemsizce dudaklarina kaydi. Biz birbirimize yaklasirken; dudaklarimiz arasinda çok az mesefe varken konuşmaya başladim. "Romantik konuşmana gerek yok. Sadece sev yeter"

Jimin, Soo Min'in gözlerine bakıp gülümsedi. "Çok bencilsin." Soo Min kaşlarını çattı. "Benimle nasıl böyle konuşursun?" Jimin kızın alaycı tavrına aldırış etmeden elini kızın saçında gezdirdi. "Bana sürekli surat asıyorsun. Ben senin gülüşünü görmek istiyorum. Beni bundan mahrum edemezsin." Soo Min elini iterken kaşlarını daha çok çattı. "Benim bir sevgilim olduğunu biliyorsun. Neden benimle oynuyorsun?" Jimin ellerini göğsünde kavuşturup kızı süzdü. "Çünkü sen bu zengin züppelerin okuluna geldiğim saniye hırsızlık yaptın. Sen benim kabimi çaldın. Ve Soo Min. Senin bana karşı bencil olmaya hakkın yok."