Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Duymayan birine sesler nasıl anlatılır, o kadar kelime varken ? Kelimeler nasıl dökülür dudaklardan? Sessizlik ödeyemez mi zamanın borcunu ? Yıpratıcı kelimeler hiç duyulmamış ise, bakışlar yıpratmaz mı ? 18 yaşındaki İkra, 5 yaşında geçirdiği havale sonucu kulak duyumunun %60 ' ını kaybetmiştir. Onun için hayat yeniden başlayacaktır. Şehirde düzenlenen şarkı yarışmasında kendisine hayran bıraktığı onca seyirci arasında , gözünü kendisi gibi yarışmacı olan Ceyhun ' dan alamaz . Ona olan uzun ve soluksuz bakışı... Sanki onu bir daha görmeyecek gibiydi . ♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪ İkra 'nın yeni belki de son bir ameliyat vakti gelmişti. Fakat onun asıl doktoru çeşitli sebeplerden dolayı hastaneden ayrılmıştı. Yeni gelen bayan doktor Ceyhun ' nun annesi ise ... İkra ameliyattan sonra muayeneleri daha da mı uzatacak ? Aşk tadında bir hikaye ... ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ ♥ ♡ --------------------------------------------------------------------------------- Kitap 03.06.2016 tarihinden itibaren yazılmaya başlanmıştır. #SignofHope2016

Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

* İki kaderin buluştuğu yerdir gökyüzü. Gökyüzüne bakınca iki kader görülür. Gerçek aşkın bulunduğu yerdir burası. Birbirlerine bakınca sevgiyi görürler. Sevgi en önemli şeydir bu dünyada. İki kaderin arasında bir gökyüzü.

Aldıkları piyango biletinin kendilerine çıkmasıyla sevinçten dört köşe olan İnci, Cemre ve Başak'ın unuttuğu bir şey vardır. Bileti talihsiz bir kaza sonucu kaybetmişlerdir. Ve bileti bulmak için şehrin altını üstüne getireceklerdir. Ancak kahramanlarımız o kadar salaklardır ki, bu hiç de kolay olmaz. Başlarına gelen pişmiş tavuğun başına gelmez. En önemlisi de, asla aşık olmam dedikleri adamlara aşık olmaya başlarlar. ©Tüm hakları saklıdır

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Ayrı bir eve taşınmak başta çok güzeldi. Hele ev arkadışınız en yakınınızsa. Ama sonra o evi başkaları da alır ve tanımadığınız insanlarla yaşamak zorunda kalırsınız. Alışırsınız hem de çok alışırsınız. Ve bi bakmışsınız ki onsuz yaşayamazsınız.

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası

Yaralarını sarmaya çalışan bir kız ile onu iyileştirmeye çalışan bir çocuğun hikayesi.