Amerika'da bir adam lotodan bir milyon dolar kazanıyor, arabasına giderken bir bayan kızının çok ağır, ölümcül bir hastalığa yakalandığını ve beş yüz bin dolar bulamazsa yarın kızının öleceğini söylüyor. Adam hiç düşünmeden parasının beş yüz bin dolarını veriyor. Ertesi gün bu olaya şahit olan biri, adama o parayı verdiği bayanın bir dolandırıcı olduğunu ve onu kandırdığını söylüyor. (adam gerçekten de kandırılmış) Bu konuşmanın sonunda adam sadece gülüyor, Bu duruma barmen oldukça şaşırıyor. -Nasıl olur, kadın seni kandırdı hiç mi üzülmedin? Barmenin aldığı cevap ilginçtir: -Benim sevincim yarın ölecek bir kızın olmaması!

Aangezien ik weet dat velen het moeilijk vinden om een cover te maken, heb ik besloten om een kort 5-stappenplan te maken over hoe je een mooie cover maakt.

Güneşin hiç bu kadar yakıcı olacağını düşünmemiştim. Ta ki Ay'ın koşuşuna hayran kalana dek. Kim bilebilirdi ki bu denli hızlı, bu denli belirsiz bir koşuşturma olduğunu. Miray kimseye güvenemeyen Soykan ailesinin asi öfkeli ve sincap olan tek kızıydı.Öyle sanıyordu belki de.Tek odak noktası yığıntı olmuş artık.Ve vazgeçemediği stilettoları.Koşu ayakkabılarını giymekten topuklu ayakkabılarını özlemişti.Miray en yakınım dediği arkadaşının ne olduğunu öğrenince boğulmaktan kurtulduğu için kendinden nefret etmişti. Rüzgar gördüklerini sindiremiyordu.Ne yapacaktı şimdi? Gökyüzünü seyretmekle geçmezdi bu.Nasıl söyleyecekti Miraya? Karar vermesi gereken bir yön vardı.Rüzgarın yönü hızlı bir koşturmayla değişebilirdi.Denize hiç bu kadar uzak kalmak istememişti.

Cennetten kovulmak. Zor olmasa gerek?

Git gide daha çok hasar gören ozon tabakası artık neredeyse yok olmak üzereydi. İlk sular altında kalanlar kutup bölgeleri ve alçak kesimler oldu. Hayatta kalan herkes daha yüksek bölgelere göç etmeye başladı. Bunun amacı sadece biraz zaman kazanmaktı. Bütün devletler birleşmiş bu felaket için bir çözüm ararken yeni bir felaket meydana geldi. Ozon tabakası delindikçe Dünya uzayda başıboş gezen meteorları kendine çekemeye başladı. Gezegenimizin tek uydusu olan Ay, bu meteorları engellemekle görevli olduğu için gün geçtikçe kraterleri büyüyüp genişledi ve yüz yıllar sonra son meteorun onu tamamen parçalara ayırmasını izledik. Bundan sonra bilim insanları; Ay olmadan Dünya'nın dönüş hızının artacağını, her an Güneşin yörüngesinden çıkma tehlikemiz olduğunu ve meteorların çarpacak bir uydu bulamayacaklarından gezegenimize büyük hasarlar verebileceğini açıkladığında herkes vatanını, doğduğu toprakları bırakıp güvenli yerlere göç etmeye başladı. Göçler sırasında ilk meteor yer yüzüne indi ve

Şapkadan tavşan bile çıkaramayan cadıların oluşturduğu bir meclis ne kadar sağlam ve de güçlü olabilirdi ki ? Tabiki de gülünçlüğü kadar sağlam ve güçlü olabilirdi. Gece yıldız desenli eteğinin altına Dünya'yı almışken Mary'nin eşliğinde tüm meclis denizin içine girmeye çalışan Dolunay'a doğru yürüyordu.Başlarına taktıkları sivri şapkaları suyun yüzeyinde kalana dek ilerleyen kızların hepsi ayrı diyarların yüceleri oluyorlardı.Fakat Dünya diye nitelendirdiğimiz diyarın yücesi kim olacak ? Bir tilki kadar sinsi olan Jessica mı ? Bir melek kadar iyimser olan Stevie mi ? Bir yılan kadar suskun olan Hannah mı ? İçten pazarlıklı olan Nikki mi ? Güzelliğinden başka bir şeye önem vermeyen Kelly mi ? Yoksa felaket mıknatısı olan çekingen kızımız Elsa mı ? Cadılar hiç bu kadar beceriksiz ve tehlikeli olmamıştı. Aşk-İhanet-Bir Tutam Büyü... (Akademi Serisi İlk Kitap) Tüm Hakları Saklıdır. ©

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

" Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" " Bekliyorum" " Neyi?" " Sana aşık olmayı, demiştin ya yedikten sonra dikkat et aşık olma diye" Dudaklarımı büzerek baktım " Şimdiye olman lazımdı ne yapalım kısmet değilmiş" ... " Az evvel sana elim bile değmemişken etkilendin mi?" Bu nasıl bir soruydu böyle? Buna cevap verebilmem için ekstra cesaret hormonuna ihtiyacım vardı. Kahvemi içerek sustum ona bakmıyordum kararlı sesiyle gözlerimi kısarak ona diktim " Fulya etkilendin mi?" Çok kızmıştım ve kendime engel olamadan sesimi biraz yükselterek cevap verdim " Allah Allah ne dememi bekliyorsun sen, bayıldım sana hadi evlenelim falan mı ( tam olarak böyle düşünüyordum ama maalesef söyleyemezdim) ben İtalya'da yaşıyor olabilirim ama Karadenizli bir ailenin kızı olduğumu unutma, böyle yakınlaşmalar evlenmeden bize ters" ... " Pardon da sen nasıl karar verebiliyorsun benim kiminle yemeğe çıkacağıma ya da çıkmayacağıma! Farkında mısın bilmiyorum ama seni tanıyalı daha ne kadar oldu da sen benimle böyle konuşabiliyorsun?" Dudakları keyifle yukarıya doğru kıvrıldı ve ayaklarını sehpaya uzattı tek kaşını havaya kaldırarak soruma cevap verdi " Seni öptüğümde, öpüşümün nasıl hissettirdiğini sorarken beni kaç gündür tanıdığının hesabını yapmıyordun" Aile Bağlarının, Dostluk ve Kardeşliğin, Doruklarda Yaşanılan Aşk'ın Anlatıldığı Enfes bir Serüvene HOŞGELDİNİZ...

Kitap olduğu için ön okuma olarak sadece 3 bölüm vardır. Biri Sevda Diğeri Kara Sevda Öteki AŞK... Kimini kanatır aşk, kimini yaratır. Kimini ise arafta bırakır 'ama yine de cenneti yaşatır AŞK...' Kiminin aşkı ailevi, kimin ise ilahi. Kimininde sevgili 'ama her dua da yaşanır AŞK...' Kiminin canını acıtır aşk , kimine can katar. Kiminin ise canını alır 'ama her nefeste yaşanır AŞK...' Kimini mutlu, kimini mutsuz eder 'ama yine de her şekilde yaşanır AŞK...' © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim olmadan alıntı yapılamaz...

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.