Başına buyruk insandım, kabul! Fakat son yaptığım tahmin edilemez bir olayın kapısını aralamıştı. Ben bir inşaatta çıkan yangının, sevdiğim adamın başına gelen talihsiz olayların sebebiydim. Ama her şeyi en başa sarabilseydim, yine aynısını yapardım! Çünkü aşkımı, bu başına buyruklukla kabullendirebilmiştim! *** Ilgın&Orkun'un hikayesine hoş geldiniz! Onlar Sağlam Ailesinin üyesi olmadığından ayrı bir kitapmış gibi okuyun, lütfen! Umarım beğenirsiniz.

Odaya çıktım hızla ve zaman kazanmak için odanın tuvaletine girip kapıyı kilitledim, gözlerimden sicim gibi yaşlar akıyordu ayaklarım koşmanın yüzünden hem yorulmuş ağrıyordu aynı zaman da korkunun yüzünden de titremeye başlamıştı, bu baş belası saplantılı mafyadan kaçmak zorundaydım, o sırada sert ayak seslerini duyunca nefesimi tuttum kalbim kulaklarımda kütür kütür atıyordu. "Orada olduğunu biliyorum Derin hemen kapıyı aç yoksa kırarak seni oradan çıkarırım" "Lütfen bırak beni gideyim Allah'ın belası rezil herif bırak beni!" "Aç lan kapıyı!" diye bağırdığında korkudan ayağı kalkıp kapıyı açtım, koyu gözleri öfkeden parlıyordu ve ben korkuyla yüzüne bakıyor bacaklarım daha çok titriyordu. "Neden bana bunu yapıyorsun sevdiğim...seni çok seviyorum neden inanmıyorsun bana!" "Seni sevmiyorum! Beni zorla bu evde tutuyorsun üstelik seni sevmediğim halde bunu yüzüne vurduğum halde peşimi bırakmıyorsun ve sen sevmeyipte evlenmek ne demek bilmiyorsun!" "İkimizde sarhoştuk biliyorsun ne yaptığımızı ikimizde bilmiyorduk! Ayrıca seviyorum başka erkeğe ait olman kanıma dokunuyordu anladın mı? Seni burada zorla tutmamın nedeni bu! Benden başka kimseye ait olmana izin veremem kendimden başka kimseye tutsak etmem sen benimsin ve hep öyle olacaksın...beyaz kadar temizsin seni seviyorum" "Işığım olamayacak kadar kirlisin senden nefret ediyorum!" 🌸 Poyraz & Derin Biri karanlık ve acımasız Diğeri masum ve merhametli 🌸 Başlangıç Tarihi : 26 / 04 / 2017 Bitiş Tarihi : 01 / 06 / 2017

Küçücüğüm... Her şeyim, ne olur çok uzaklara gitme. Gidersen öleceğim.. Karanlığa döneceğim.. OzlemRIRINAVY #RomantikKomedi

/Tamamlandı/ Hiç yapmayacak bir şeyi yapsanız , düşünün... Boşansanız mesela. Delice aşık olduğunuz adamdan. Ya da evden kaçsanız , yatak çarşafnızı sağlam bir yere bağlayarak sarksanız camdan. Sonra da hayatınızın aşkı zannettiğiniz bir kazmayla kaçsanız... Bence hiç kalkışmayın öyle işlere. Eleyin bunları ; Hamile kalsanız. Peki böyle bir haberle ne yapardınız? Boşandığınız o asalağa geri mi dönerdiniz , yoksa kendi halinize bir yaşam mı kurardınız ? Ya da ... İki yıl önce terk ettiğiniz ailenize , sırt çevirmek yerine geri mi dönerdiniz. Ben Merve Aslankılıç , ve kendi kaderimin kalemi elime alıp ailemin kapısına gitmekle birleştirdim. /Tüm hakları saklıdır. / İnstagram iletişim/asliipekli/ 500K 9Mayıs2017 600K 30Haziran2017 700K 2Ekim2017 Kapak Tasarımı / Emir Görür. Not/ Final olmuştur.//Bölümler düzenlendiği için bildirim gelebilir./

LANET SERISI 1.KITAP Bir katil, ne kadar acımasız olabilir? "Kendimi haklı görüyorum." Irayna korkak bakışlarını o'na doğrulttuğunda zorlukla yutkundu. "Bunu, bunu haklı göremezsin. Yaptığın şey, suç!" "Ben bir katil değilim Irayna. Cinayet işlemem, ben bir sanat yaratıyorum." Sesi sözlerinin sonuna doğru kısılırken elinde ki bıçağı kadına doğrulttu. Bıçağın ucunu şakağında tutarken boynuna doğru ince bir çizgi onu izledi. "Bugüne kadar... Bugüne kadar kimsenin son gördüğü yüz olmadım. Son nefesine karşılık vermedim ya da gözlerine bakmadım. Bir ilk olacaksın." Tüm Hakları Saklıdır © #1 Mart 2016 Yazılma Tarihi #

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Düğün günü sevdiği adamın ölmesi üzerine kayınbiraderiyle evlendirilimişti Buğlem. Hayatının bittiğini düşünüyordu. Artık yarını yoktu onun, geleceği yoktu. Sadece dünler vardı onun için ve daha önceleri. Kalbinde ise sadece sevdiği adam olacaktı... 'Tam kavuştum derken ölüm hiç ummadığım anda elimden aldı onu.Daha onun yasını tutamadan kardeşinin koynuna verdiler beni. Deli gibi sevdiğim adamı bir kere öpemedim ama sevmediğim bir adamı, birçok kez öptüm. Benim için en acısı buydu işte...' 'Seni değil abini seviyorum ben. Sen dünyanın en iyi adamı da olsan seni sevmeyeceğim. Sen benim gözümde kardeşinin karısına dokunan aşağılık bir adamsın Berat ağa' ***---*** Abisini kaybetmesiyle artık yeri doldurulamaz bir boşluğa düşmüştü Berat. Abisinin sevdiği kadınla, yengesiyle evlendirileceğini duyunca içinde ki boşluk uçuruma dönmüştü. bir gün sonra da sevdiği kızı kaybedince artık içinden çıkamayacağı kadar derin bir uçuruma sürüklenmişti. O uçurumdan çıkması için bir mucize olması gerekirdi.. 'Bana bak Buğlem. Bende seninle evli olmaktan çok mutlu değilim tamam mı.Yaşadığın şeyi acı sanıyorsun.Ama şunu bil senin acın benim acımın yanında çok hafif kalıyor.Sen acı çekiyorum diyosun ya sevdiğin adamı kaybettin ve kardeşiyle evlendin. Ama ben abimi kaybettim.Canımın yarısını. Sonra yengemle evleneceğimi söylediler her şeye rağmen itiraz ettim hem senin için hem sevdiğim kız için.Sonra seninle evleneceğimi öğrenince sevdiğim kız öldü. Bir gün arayla canımın iki yarısınıda kaybettim. Abimin sevdiği kızın koynuna gönderdiler beni.İki gün önce yenge dediğim kızın koynuna.Abimin mezarından kaldırıp teselli ettiğim kızın koynuna.Benim için kolay mı sanıyorsun sen. Hayata sadece kendi açından bakma. Ve artık kabul et. sen benim karımsın ağabeyimin değil...

18 yaşında ölmüştü genç kız. Şimdilerde 30'una yaklaşıyordu. Sağlıklı ama ölü bir kadının yeniden doğuşuna şahitlik etti fırtına. Ve bu mezardan çıkıp yeniden doğuşun hikayesiydi. Mısra ve Vural'ın hikayesi...

"#4" Genç kız edebiyatı sırasına girdi... Ulaş KARA . 4 erkek 2 kız olarak Çetesi olan Ulaş birden Mafya nın varisi olarak tahta geçerse ne olur . Ve çetesisine giren yeni bir kız ! ***