"Ağzın da baya bozukmuş." dedim hiç istifimi bozmadan. "Bir de eğer beni şu anda öpmeye niyetlendiysen, hala dişlerimin arasında kusmuk parçaları var ona göre hareket et." *Sır Tutabilir misin?* kitabından uyarlamadır.

Baekhyun birkaç bitki türü keşfetmek istiyordu, yeni bir dünya değil.

Baekhyun 10. sınıf öğrencisiydi. Diğer öğrencilere nazaran ders çalışmayı seven, aynı zamanda sınıfın en şen şakrak öğrencisiydi. Herkesin illa bir sevdiği olur ya Baekhyun'da matematik öğretmeni Sehun'u seviyordu. Onu diğer kişilerden ayıran özelliğinin fazlasıyla yakışıklı olması ve fiziğinin iyi olmasını bahane olarak kullanıyordu her zaman. Birçok kere denese de matematik öğretmeni onunla ilgilenmeyince ona karşı hisleri yavaş yavaş ölmeye başlamıştı. Bir insan kendini sevmeyen birini neden sevmeye devam etsin ki değil mi? O süreç içerisinde kendinden bir yaş büyük olan Jong In'i tanımıştı. Jong In dansta, basketbolda, ve özellikle de satrançta iyiydi. Baekhyun ölen hislerinin başka biri için canlanacağını düşünememişti. *** "Baekhyun seni seviyorum." "Ben sizi sevmiyorum ama Bay Oh." *** "Benim her şeyim olur musun Baekhyun?" "Peki sen benim her şeyim olur musun Jong In?" *** Y/N: Derslere kafa yormama rağmen kafamın içerisindeki 'Ben buradayım diye bağıran Baekhyun sayesinde sıklıkla yeni hikayeler yazmaya başlıyorum. Hadi hayırlısı bakalım. Bu kurgunun aklımda nasıl oluşmaya başladığına gelirsek reklam yapmış olmayayım ama Vegas Gangstar oynuyordum ve ani gelen fikirle tam görevimin ortalık yerinde oyunu kapatıp not defterine girdim ve gelişi güzel bir taslak yazdım. 30.06.2017--> Hayran Kurgu içinde 951. 25.06.2017--> Hayran Kurgu içinde 720.

"Seni sevdiğimi söylememi istiyorsan beni öldürmen gerekecek, çömez." "İyi. O zaman seni öldüreceğim."

Byun Baekhyun ölüydü.Öldüğü günü net bir şekilde hatırlıyordu;kollar onu korumak için etrafına sarılmıştı,ama çok geçti.Metalin bedenine çarptığında çıkardığı sesi,çatırdayan kemiklerin sesini,asfalta dağılan vücudun sesini..hepsini hatırlıyordu. Ölü bir insanın nasıl bunları hatırlayabildiğini merak ediyorsunuz,değil mi?Arkasında bırakamamıştı,daha doğrusu,bırakamıyordu. Park Chanyeol,sevgilisi,her şeyi,onu ziyaret ediyor,onun için yas tutuyor,onu bırakmayı ve kendisini yalnız bırakmasını reddediyordu. Baekhyun karanlıkta yaşıyordu,yavaşça çıldırıyordu(eğer bu ölü insanlar için mümkünse) Eski sevgilisinin kederli yasları ve çaresizce onu çağırması tarafından avlanıyordu. Çeviridir.(asianfanfics) Cr.to;DarkWolf22

"Tebrik ederim Bay Oh, hamilesiniz." @minelif4 ®

Park Chanyeol 34 yaşına yeni basmış evli ve üç çocuklu bir babaydı. Beyin cerrahıydı ve işinde seçkin insanlardandı. Chanyeol, Katie'le evlendiği için mutluydu. Chanyeol, üçüzlerine sahip olduğu için mutluydu. Ta ki üçüzlerinin birinci yaş partisine kadar. Byun Baekhyun 19 yaşında üniversite birinci sınıf öğrencisiydi. En büyük hayali fotoğrafçı olmaktı ve bu hayale uzanan yol ona oldukça pahalıya patlıyordu. Kütüphane de çalışması bir yanında ek iş olarak küçük çocukları eğlendiren Baekhyun, birinci yaş günleri için giyindiği palyaço kostümünü yakmak isteyeceğini nereden bilebilirdi? Bir tarafta sorumlulukları olan bir adam, diğer tarafta yolun başında olan bir genç. Onların hikayeleri farklıydı. Onlar yoktan var olmaya çalışmışlardı. Peki başarabilmişler miydi?

✎ FİK YAPIM SUNAR; ❝ℙACHANBAEK&ℤAMMAZİNGO KATKILARIYLA.❞ Normal bir ilişki değildi, hatta ilişki bile değildi. Arkadaşlık? Ah.. Buna sadece Baekhyun arkadaşlık olarak görebilirdi. Saftı, masumdu ve kapalı bir kara kutu içerisindeydi, her şey. Chanyeol, korkaktı. Hislerinden kaçıyordu. Baekhyun ise sersemdi, ah evet sersem. Not: Kafa dağıtmak ve yüzlerde küçük bir tebessüm yaratmak için yazılmıştır. Fazla beklenti içerisinde okumaya başlayarak hayal kırıklığına uğramayın lütfen.

"B-ben bambaşka bir yere gidiyorken, sana geldim." "Onun yerine-" dedim derince yutkunurken. "Ben geldim sana."

Sen aklıma gelince her şey gülümserdi. Ağaçlar şarkı söyler, rüzgar tatlı tatlı eserdi. *Sabahattin Ali Yazar; Hunniel