EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Ölen birini geri getirebilirmiyim? Varlığıyla huzur bulduğum, Kederine gözyaşı olduğum birinin yokluğuna alışabilirmiyim? Sonsuza kadar değil de onsuz bir yaşamı düşünmek canımı acıtıyor bu günlerde. Ağlamıyordum artık , kurudu gözyaşlarım. Acımı da hissetmiyordum artık , gittikçe hissizleşiyorum. - " Kimsesiz olmak bilmek nasıl hissettiriyor Erez ? - "Bazı insanlar doğru ailede doğacak kadar şanslı oluyorlar. Diğerleri kendi kaderini yazmak durumunda. Bende kimsesiz olmayacağım bir kader çizdim kendime. Sen varsın yanımda.