"Nedenini bilmediğim bir açlığın pençesindeyim neden diye sorduğum da karşıma hatırı olmayan yıllar çıkıyor ve sen beni o yıllara itekliyorsun. Neden yapıyorsun bunu bana ? Ne istiyorsun bensiz benliğimden?" Artık ayakta duracak dermanı bile yoktu Kumru'nun yavaşça yere çöktü gözünden akan yaşları silip başını ayakta duran Edis'e yöneltti. Edis tüm duyguları alınmış bir benliğin bitişine şahit olurken geriye doğru adım attı." " Seninle doğduğum güne son kez lanet ediyorum Kumru. Sen benimle doğarken elimden geleceğimi alıp beni geleceksiz bırakan o insanın bir parçasısın ve sen benim geleceğim yüzünden benliğinden olacaksın."

Hayat masum değil,ben ise hiç değilim. Ama bir zamanlar öyleydim. Kötülükten habersiz prensimi beklerdim,ailemi beklerdim. Şimdi keşke hiç bulmasaymışım diyorum. Belki o zaman ben masum, öldürdüklerim canlı kalırdı... Belki o zaman rol yapmak zorunda kalmazdım. Şimdi burdayım.. Üzgünüm ilk aşkım, seni yetim bırakmak istemezdim. Sen olduğunu bilseydim hiç kabul etmezdim. Şimdi burdayım, ben Mavi'yim.

************ Genç adam kaşlarını daha fazla çatarak silahın namlusunu kızın kalbine hedef aldı. Daha çabuk ölebilmesi için... Genç adam hiç korkmuyordu. Nede olsa ilk öldürdüğü insan bu kız olmayacaktı. Tam o an kızın bir gözünden yaş damladığını fark etti. Kafasını sağa sola salladı, kendine inanamıyomuş gibi. Hemen ardından silahı köpeğe doğrulttu ve hiç tereddüt etmeden bastı tetiğe. Sokak tok bir silah sesiyle sarsılırken, güzel kız irkilerek yerinde zıpladı. Bir kaç dakika ne olduğunu anlamayarak etrafına bakındı. Genç adamı görememişti kız. Hemen ardından gözleri köpeğe kaydı. Vurulduğunu daha yeni anlamıştı. Koşarak köpeğin yanına gitti ama artık çok geçti. Köpek hiçbir şeyden habersizken, bu hikayenin en masumuyken orada can vermişti... ************ ''Bak polisler seni bulursa çok ağır cezalar alırsın. Bu yüzden sal beni. İstemiyorum yanında kalmak. Hem birisini kaçırmak yasa kurallarına aykırı.'' ''Ben kural tanımam... Eğer bir daha kaçarsan yemin ediyorum ki, bütün yasa kurallarını çiğner seni bulurum. Ama bulduğumda, kaçtığına o kadar fazla pişman olursun ki...'' Tüm hakları saklıdır ®

Ne zaman oldu hatırlamıyorum... bir anda her şey kötü oldu. Vücudum pek hasar almadı ama şu ciğerlerim, kalbim, göğsüm komple can çekişti. İçime atmam gereken cümlelerim, anılarım, hatıralarım kaldı ama içimde sığacak yer yoktu. Bende beni rahatlatan şu oyunu oynadım. Ben meyveli sodaları çok severim. İçtiğim her sodanın şişesini saklarım. Ufak notlara içime attıklarımı yazarım. Yazdığım notları rulo yapar şişenin içine atarım. İçimde bir kırgınlık varya benim... Alırım bu içine not yazdığım şişeyi duvara fırlatır kırarım. İçimden yok etmiş olurum. İşte sen bu şişenin kırığısın. Seni yazdım, evet, adını kazıya kazıya kanatarak seni yazdım kağıtlara. Seni yok ettim içimden. Şimdi bu duvarın önünde dursak bile ben, senin bende yarattıklarını değil, seni hangi sebeple içimden attığımı hatırlayacağım. Sen benim insanlara asla yeniden güvenmeyeceğimin en üst sebebisin. Olur ya birgün veda edemeden birdaha asla görüşemezsek... Sana içimde yeniden biriktirdiğim,beynimde yeniden hayat verdiğim hikayelerimde ölecek. Olur ya birgün yollarımız kesişirse... Sakın bana bakma... çünkü sen benim için yanımdan yoldan geçen herhangi bi rastlantısın. Biz seninle hiç görüşmek istemeyen ama son noktayı yan yana geçirmek isteyen iki insanız sadece. Biz seninle denizde boğulamayacak kadar cesaretsiz iki insanız. Sevginin esir aldığı gözlerinle bana baksan bile ben sana kırgın ayrılacağım bu şehirden. Beni unut, bunu unutma. Sessizliğin içinde kaybolan, denizin kıyısında, sokağın çıkmazında, gökyüzünün hemen altında, var olanların hikayesi.

Sen bana yönümü bulduran kutup yıldızımsın Arel. Sen olduğun sürece ben yönümü kaybetmem

Ya kelebek dünyayı gördükten sonra intihar ediyorsa. ......

"Nefesinden.." dedi zor bela. "Nefesinden nefes nefes çekesim geliyor..." Bir damlacık daha ağladım. "Gitme.." dedi kapanan gözleriyle. Ama daha fazla duramazdım. Gözleri kapalıyken tuttuğu elimi havalandırıp dudaklarına yaklaştırdı. "Gitme.." dedi avucumun içine sıcak bir öpücük bırakırken. Burnum sızladı, göz yaşlarım ardı ardına akarken elimi ondan kurtardım. Ve onu orada bırakıp gittim... Avucumun içinden öpmüştü, bunu unutabilir miydim? Ölsem unutmazdım.

Ailesinin el bebek gül bebek büyüttüğü evin tek çocuğu olan Fırat... Mükemmel bir hayatı var daha doğrusu vardı taaki gökyüzü mavisi gözleri görene kadar. 18 ine girdiği gün tüm gerçekler ortaya çıkacak... Fıratı bekleyen bu yolculukta onunla birlikte olmaya varmısınız herkese kapımız açık varım diyenlerdenseniz buyurun gelin hep birlikte maceralarımıza adım atalım... Başlama tarihi ; 28/01/2017

İnsan hayatından neden vazgeçer ki? İki farklı insan düşünün ikiside farklı nedenlerden dolayı hayatından vazgeçmiş. Araf; Babasının annesini en yakın aile dostu ile aldattığını kendi gözleriyle öğrenen. 25 yaşında ruhu çocuk olan bir adam. Esila; Geçmişinde ailesi tarafından onlarca kez sırtından vurulmasına rağmen hayata tuttunmaya çalışan 22 yaşında genç bir kadın. Bu güvenmeyi bilmeyen iki insan bir araya gelirse ortaya nasıl bir manzara çıkar? Tam bitti derken şafak vakti kendini ilk ve son olarak aydınlağa bırakabilir mi? Ya güneş tüm gücünü toplayıp bir kez daha belki de sonsuza dek sönmek pahasına da olsa karanlığa tüm güzelliğiyle kalkan olabilir mi? Isıtabilir mi şafak vaktini ? 23.09.2017➡Romantizm içinde #596 29.09.2017➡Romantizm içinde #559 13.02.2018➡Romantizm içinde #475 21.04.2018➡Romantizm içinde #441 10.05.2018➡Wattsy içinde #35 26.08.2018➡Wattsy içinde #8 13.11.2018➡Wattsy içinde #3 15.11.2018➡Romantizm içinde #248 12.12.2018➡Romantizm içinde #185 28.12.2018➡Romantizm içinde #113 22.12.2018➡Wattsy içinde #1 10.01.2019➡Romantizm içinde #102 06.02.2019➡ Aşk içinde #151 13.03.2019➡ Gençkızedebiyatı içinde #6 28.03.2019➡ Romance içinde #6 19.11.2019➡ Aşk içinde#64