bu hikaye edebiyat tarihinin yedi güzel adamini anlatacak...

'AŞK EN ÇOK ONLARA YAKIŞMIŞTI' Hiçbirşeyin; küçük bir çocuğun resim kağıdındaki kadar 'mutlu' olmadığını anladığında 23 yaşındaydı genç kız... Güneşe inat bacasından duman çıkan, bahçesi çitlerle çevrili evin, arkası dağlarla kaplı sevimli bir resim kağıdında değildiler. Tüm ailesi bir yangında kül olmuştu ve gülüşüne aşık olduğu adam onu büyük bir boşluğa itmişti. Bir adam vardı; Boşlukları onda doldurduğu. Huzuru bulmaya başladığı. Sinirlenmesine aşık olduğunu sandığı. Bir ikizi vardı... aklını her geçen gün kaybettiği... Kalp ikiye bölünürmüydü (?) Ölen bir beden geri gelebilirmiydi (?) Babası katil, Abisi düşman, Annesi yalancıydı. İkiziyle kaldığı hayatta kocası sırtındaki bıçak kadar keskindi. Yapayalnızdı... Soğuktu... Mayıs'tı... En çok kiraz çiçekleri üşüyordu. Gözlerini kapattı ve rüzgar kulağına fısıldadı "Aşk En Çok Bize Yakışmıştı"

Hani bazı ortamlarda vardır ya , ağzından küfür eksik olmayan , kavgalara karışan ve 'anne' lerinizin uzak dur dediği şahıslar. İşte o şahıslardan biri de benim. Ben Asya. Nam-ı Diğer , Delikanlı Kız. -Küfür içerir. - * 15 Nisan 2015 yayınlanmaya başladı.*

14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.

"Yerleri değişeceğiz. O kadar zor değil. Küçükken oynadığımız oyunlar gibi. Sadece bu defa idare etmen gereken bir sevgilim var. Tek fark bu." Tüm hakları saklıdır. Bu eser yazarından(@sleepintheatlantis) izin alınmadan herhangi bir yolla kopyalanamaz, çoğaltılamaz, basılamaz, yayımlanamaz. Uyarlaması yapılamaz, değiştirilerek yayınlanamaz. Başlangıç tarihi: Ağustos 2014 Bitiş tarihi: 29 Mart 2015

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."