Hayatın getirdiği her kayıpla biraz daha derinlere ve karanlıklara çekilen Kumsal'ın bulduğu tek çıkış yolu, en mutlu olduğu yere kısa bir süreliğine tekrar gitmekti. Bahamalar'da şimdi geçmişiyle vedalaşacaktı. İçinde durmaksızın esen fırtınalara bir de gerçek anlamda yakalandığı fırtına eşlik etmişti. Ancak bu sefer o teknenin içinde yalnız değildi. Yaşadıkları her an yeni başlangıçlara, yıkımın ardındaki ayağa kalkışa gebeydi. Birbiriyle kesişen hayatlar, fırtınanın içinde canlanan umutlar, okyanus ötesinden Türkiye'ye uzanan bir dönüşüm yolculuğu. Geride bıraktıklarımızı, hayatımızdan silinip gidenleri ve geçmişin yükünü sevgiyle bırakmayı anlatan bir hikâye. Bu hikâye umudun hikâyesi... Ayşegül Çiçekoğlu'nun sımsıcak kaleminden Mucizeler Adası yeni başlangıçların vaadi ve aşkın iyileştirici gücü ile dolu bir roman.

Bedenim iki tane olabilir ama içimdeki kalp tektir. Ruhum ateştir. Aşkım serindir. Aynada görünen yüzümü değil Kalbimi gör, kalbimi sev... O kalp sonsuza kadar senindir...

O; Baran'dı. Yanlış onun göbek adıydı, kaderiydi... O; Zeynep'ti. Doğruluk onun kanına, ruhuna işlemişti. Onlarınki belki de zıt kutupların birbirini çekmesiydi. Belki de değildi... Her karanın içinde bir ak, her akın içinde bir kara vardı. Belki de bundandı birbirlerini tamamlıyor olmaları, birbirlerine iyi gelmeleri, birbirlerine çekilmeleri... Ama bir yanlışlık vardı. Eksiklik vardı. Zaten her şey de dört dörtlük olmazdı..

Pişmanlığın yeterli gelir mi affetmeye bilmem Mutlu geçen günler hayatın bana borcuydu Artık bu saatten sonra senden gidemem Ama şimdi telafi etsen de yaşanmamış yıllar unutulur mu?