Drako Stone... Londra'daki çoğu kadın onu anlatmak için sadece "Stone" (taş) derdi. Ve bu; başkalarının, iyi ya da kötü, hakkında ne düşündüğünü zerre kadar umursamayan Drako'yu hiç gururlandırmazdı. Her türlü sorumluluktan uzak yaşayan bu adamın hayattan tek bir beklentisi vardı: Eğlence!... Daha çok eğlence!... Hep eğlence!... Otuz yedi yaşına kadar eğlenme konusunda ne kadar başarılı olduğuna tüm Londra şahitti. Ne var ki beklenmedik bir miras ve o mirasla gelen beklenmedik bir unvan, yaşamını tepetaklak edecekti. Yetmezmiş gibi üzerine yaptığı evlilik, tüm yaşamını kökünden değiştirecekti. Oysa Drako, değişmeme konusunda kararlıydı. Leydi Caroline Hall, hayatı boyunca bir kontun kızı olmanın sorumluluğunu üzerinde hissederek özgür kişiliğine ket vurmuştu. Evlilik, planları arasında hiç yoktu ve yirmi iki yaşında artık "evde kalmış" damgası yemek üzere olmasını şükranla karşılıyordu. Ne var ki evlendi, hem de hayatta evlenmek isteyebileceği en son adamla. Çünkü Drako Stone, her anlamda Caroline'ın kaçmak istediği koca tipini temsil ediyordu: Karısını eve hapsedip kendi her türlü özgürlük peşinde koşacaktı. Fakat Caroline'ın buna izin vermeye hiç niyeti yoktu. Birbirinden dağlar kadar farklı iki karakterin arasında olması düşünülebilecek en son şey, onların birbirine aşık olmasıydı. Ama kader bazen insanı sımsıkı bağlarla bağlardı.

Odaya çıktım hızla ve zaman kazanmak için odanın tuvaletine girip kapıyı kilitledim, gözlerimden sicim gibi yaşlar akıyordu ayaklarım koşmanın yüzünden hem yorulmuş ağrıyordu aynı zaman da korkunun yüzünden de titremeye başlamıştı, bu baş belası saplantılı mafyadan kaçmak zorundaydım, o sırada sert ayak seslerini duyunca nefesimi tuttum kalbim kulaklarımda kütür kütür atıyordu. "Orada olduğunu biliyorum Derin hemen kapıyı aç yoksa kırarak seni oradan çıkarırım" "Lütfen bırak beni gideyim Allah'ın belası rezil herif bırak beni!" "Aç lan kapıyı!" diye bağırdığında korkudan ayağı kalkıp kapıyı açtım, koyu gözleri öfkeden parlıyordu ve ben korkuyla yüzüne bakıyor bacaklarım daha çok titriyordu. "Neden bana bunu yapıyorsun sevdiğim...seni çok seviyorum neden inanmıyorsun bana!" "Seni sevmiyorum! Beni zorla bu evde tutuyorsun üstelik seni sevmediğim halde bunu yüzüne vurduğum halde peşimi bırakmıyorsun ve sen sevmeyipte evlenmek ne demek bilmiyorsun!" "İkimizde sarhoştuk biliyorsun ne yaptığımızı ikimizde bilmiyorduk! Ayrıca seviyorum başka erkeğe ait olman kanıma dokunuyordu anladın mı? Seni burada zorla tutmamın nedeni bu! Benden başka kimseye ait olmana izin veremem kendimden başka kimseye tutsak etmem sen benimsin ve hep öyle olacaksın...beyaz kadar temizsin seni seviyorum" "Işığım olamayacak kadar kirlisin senden nefret ediyorum!" 🌸 Poyraz & Derin Biri karanlık ve acımasız Diğeri masum ve merhametli 🌸 Başlangıç Tarihi : 26 / 04 / 2017 Bitiş Tarihi : 01 / 06 / 2017

-Sezgi Salman & Ece Altınkaya ortak çalışması- Yokuş başına geldiğinde, Bodrum'u göreceksin. Sanma ki sen geldiğin gibi gideceksin. Senden öncekiler de böyleydiler, Akıllarını hep Bodrum'da bırakıp gittiler. (Halikarnas Balıkçısı) "Yukarı bak! Buradayım Deniz! Karabiber ağacında!" "Senin yerin denizler değil mi? Ne işin var ağaçta? İnsene aşağıya!" "İnemiyorum ki! Kaldım böyle burada. Birinin gelip beni aşağı indirmesi lazım... Ne kadar salağım değil mi?" Deniz İnci'nin anlatışının doğallığına ve tatlılığına hayranlıkla bakarken, ay ışığının altında incecik beyaz elbisesinin yarı şeffaf hale geldiğini, belli belirsiz vücut hatlarının kıvrımlarını çizdiğini fark etti. "Salaklıkla ne alakası var?" diye ona karşı çıkmaya çalıştı ama gördüğü manzara zihnine bir afyon etkisi yaparak bulandırıyordu. 'O tamamen benim şansım' diye düşündü ama eklemedi tabii ki. "Bunlar kesinlikle aramızda kalacak. Söz veriyorum. Hem zaten benim Hipokrat yeminim var. Kimseye demem. Dur! Şimdi yanına geleyim de, biraz kahraman olayım."

**** Bir pop yıldızı olan Jessica Evans ve kim olduğunu kimsenin bilmediği, kendinden geçmişinden kaçan Al Bartham Richardson için hayat artık hiç olmayacağı kadar karmaşık ve aşk dolu olacaktı... Rocky Dağlarında başlayan bir aşk New Yorkun inanılmaz atmosferi ile beklenmedik bir şekilde bu iki insanı birbirine karşı esir alacak. Ancak aşkta bu kez hiç bir şey kolay ve basit olamayacak ... Birisinin bize aşkın sevginin ve tutkunun ne kadar değerli bir duygu olduğunu hatırlatması gerekiyordu. Işte bu hikayede de Al bize bunu yapıyor. Jess'e olan derin sevgisi ve tutkusunun yanında ona olan tüm öfkesi ve nefreti ile onu nasıl özenle sarıp kuşatabileceğini gösteriyor. *****

"Onu benden alamayacaksın." Dolu gözlerimle onun ela gözlerine baktım. Oysa arkasına bile bakmadan çekip gitti. Arkasında ne mi bıraktı? Yine gözü yaşlı bir kız. Tıpkı 2 yıl önce olduğu gibi...

Hayat nasıl bir şeydir. Önce yıkar sonra toparlar... Sonra yine yıkar... Hayatta verdiği bir çok kayıptan sonra kendi kabuğuna çekilmiş bir kız. Ölmemiş fakat kendi için yaşamaktan vazgeçmiş... Çaresiz kaldığı bir anda ettiği bir dua Ebru'yu yeniden hayata döndürebilecek mi? Kendini kaderine bırakmış bu kız yeniden birine güvenebilecek mi? Zengin ve yakışıklı bir adam ilk defa bir kıza ilgi duyarsa ve karşılığını alamazsa, görmezden gelinirse ne kadar ısrar edebilir? Bir kızın etrafına ördüğü kalın duvarları nasıl yıkabilir? Onların hikâyesi bir dua ile başladı. Kader onları bir araya getirdi.

@Tüm hakları saklıdır. 17.04.2017 yazılmaya başlanmıştır. İzinsiz kullanımda yasal işlem başlatılacaktır. Karşımda oturan mavi gözlü adama bakıyordum. Yağız babamın sağ kolu en yakın arkadaşının kardeşiydi. Babam yaşında değildi ama 32 yaşında olgun bir adamdı. Bense 21 yaşında aklı beş karış havada şımarık küçük bir çocuktum gözünde... Sırf ona yakın olabilmek için tatile gitmek yerine yazımı babamla çalışarak geçiriyordum. Yağız yüzünden ilk kez aşk acısı çekiyordum. Geçmişte Efran yüzünden aşk acısı çektiğimi zannediyordum. Oysa şimdi çektiğim acıyı düşününce geçmiştekileri silip süpürüyordu. Efran sadece çocukluk aşkımdı. Yağız ise... Ah umutsuz vakaydım... Yağız'ın beraber olduğu kadınları düşünce onun gözünde küçük çocuk gibi kalıyordum... Ama de ya da geç Yağız'ı elde etmeyi başaracaktım. Ne demişler aşkta ve savaşta her şey mübahtır.

Elif kendine özgü masum sade bir kız. Ta ki Dağhan ile tanışana kadar... Aşkın bu kadar karmaşık acı ama bir o kadarda güzel olduğunu öğrenememişti. Elif Dağhan'ın buzdan imparatorluğunu aşkıyla yıkabilecek mi ? Ya da onun buz dağına kapılıp sonsuza kadar esiri olarak mı kalacak ? Acımasız bir aşk... Tutku... Acımasız bir erkek... Size acı verirken sizi nasıl sevebilir? ... " Asla seni sevmeyeceğim Elif, sevemeyeceğim...Ama sen benimsin... Ben bitti diyene kadar... Dokuz Yayınları ile 2022 raflarda yerini alacak. "Ben Elif... Sıradan ve bir o kadar masumane hayatımı sürdürürken, beni bulutların sonsuzluğuna sürükleyen ve daha önce hiç tatmadığım bir rüzgârla tanıştım: Aşk... İliklerime kadar üşüyeceğimi bilerek benliğimi buzdan bir kalbe teslim ettim. Ben Dağhan... Buzdan imparatorluğumda kendi karanlığıma gömülmüşken avucuma bir ateş düştü: Tutku... Kalbimin buz tutmuş derinliğinde bir kardelen filizlendi. Acımasız bir aşk, bu aşka teslim olmuş bir kadın ve sevgiden yoksun bir adamın hikâyesi... " "Keskin kayalıklarını, uçurumlarını, hırçın dalgalarını küçücük bir pencereden görüp iliklerine kadar üşümüş olsa da Elif'in ayakları geri adım atmıyordu. Daha fazlasını istiyordu. Dağhan'ın buzdan kalbi, avuçlarında alev alsın istiyordu."

Kumdan bir kalenin içinde büyümüştüm. Kör ve dilsiz olarak. Kalem üstüme yıkılıyordu ve ben altında eziliyordum. Birden öldürmüyordu beni. Önce nefesime doluyordu kumlar, Sonra bedenime, En sonda kalbime. Yavaş yavaş... "Kendini bırakma. Eğer bırakırsan kaybolursun. Bu koca labirentte asla yolunu bulamazsın." Kulak tıkadım bu sefer sözlerine. Ben artık ne istediğimi bilmiyordum. Dünyada gerçekten bu kadar kötülük varken artık ben iyi ve saf kalmak istediğimi sanmıyordum. Geçmişim bir muammaydı, ailem dediğim insanlar bir muammaydı, peşimde olan adamlar ise o muammaların sebebiydi. ## wattpad de paylaştığım ilk hikayem olacak bu ama yazdığım üçüncü hikayedir ve belirtmekte istiyorum ki bu hikaye iki yıl önce kurgulanıp yazılmaya başlandı. Bazı nedenlerden dolayı paylaşamadım. Saygı çerçevesinde her türlü yoruma eleştiriye açığımdır. Hatta hatam varsa bunu duymakta isterim. Yaza yaza gelişir insan sonuçta... ## Yayınlanma tarihi: Mayıs 2017

Benim beklediğim adam sen değildin ama kalbim.. Kalbim neden senmiş gibi atıyor. *-* Jessica Atos üç abisi ve babası buna bonus olarak büyük babasıyla oldukça korunaklı bir yaşam sürmüştü. Küçüklüğünden bu yana çevresinde ki zırhlı insanlar onu kendisine koruması dışında pek de bir şey öğretmemiş olsa da o insanların arasında kendi gölgesiyle birlikte yaşamayı öğrenmişti. Gölge yaşamının büyük bir çoğunluğunda onu takip etmiş ve korumuştu. Jes bu adamla yaşamayı öğrenmiş hatta onu alışmıştı. Ama bir sabah onu tamamen kaybedeceğini hiç düşünmemişti. Hayata hep yenik başlayanlardan olan Pedro, İtalya'nın en büyük gücü haline gelmesi için yıllarca uğraşmış yalnızlığıyla bu savaşı kazanmıştı. Sadece kendisi için yaşayan bu yalnız adam bir gece barda yanlış anlaşılma yüzünden yatağında yatan kızın hayatını tamamen değiştireceğini nereden bilebilirdi ki? Yalnız bir adam ve küçük bir kızın hikayesini okumaya hazır mısınız? (BU HİKAYE ATOS SERİSİNİN 3. KİTABIDIR)