Flikken-Maastrichtfanfiction Een stortvloed aan emoties is alles wat ik jullie beloof. Zwelgen in zelfmedelijden, verdrinken in verdriet, hulpeloos haten en woedend wanhopen. Maar ook hartstochtelijk hopen, tasten naar een toekomst, vrolijke verliefdheid en glanzend geluk. En liefde. Vooral heel veel liefde. Want daaruit komt al het andere voort. Denk niet dat dit een leuk verhaal is. Dat is het niet. En als dat je niet afschrikt, hoop ik dat je het kunt waarderen. Dat je bereid bent om dieper dan ooit na te denken over Eva, Wolfs en hun ingewikkelde verhouding tot elkaar. P.S. Er zijn een paar fragmenten met, zoals ze dat in het Engels zo treffend weten te zeggen, explicit content. Het gaat met name om de delen 137 en 149. Ik weet ook wel dat jullie je niets van deze mededeling aantrekken, maar dan is het maar gezegd. ;-)

Nadat Eva met Frank getrouwd is, is Wolfs weggegaan uit Maastricht. Pas jaren later horen ze weer iets van hem: hij is ziek geworden. Hij gaat dood. Eva wil Wolfs weer in huis nemen, maar Frank, nog steeds ontsteld over Wolfs' onaangekondigde vertrek, twijfelt daarover. Uiteindelijke stemt hij in, ook al weet hij dat die beslissing voor Eva en hem nauwelijks goede gevolgen kan hebben. Credits voor de cover voor Jolijn!

'Het was gewoon gebeurd. Hoe of waarom wist ik niet en ik was ook gestopt mezelf die vragen te stellen, omdat het me simpelweg niet veel uitmaakte. Het was nu zo en het was beter zo. Op een avond was ze binnengekomen, bezweet van het hardlopen, en toen had ze me gekust, zo, uit het niets. En toen ik de volgende ochtend naast haar wakker geworden was, eindelijk naast haar, had ze me gezegd dat ze van me hield. Ik had hetzelfde gezegd en toen was het daar, ineens, zonder dat we er meer woorden aan wijdden: we hadden een relatie.'

Nadat Eva met Frank getrouwd is, kan Floris er niet meer tegen en verhuist hij naar Arnhem. Jaren later komt hij Eva opeens weer tegen. Zij wordt zijn nieuwe partner. Er is veel gebeurd in de jaren dat Floris en Eva elkaar niet gezien hebben en beiden zijn ze niet van plan de ander daar ooit over te vertellen. Ze proberen zoveel mogelijk afstand van elkaar te houden, maar desondanks worden ze toch ook tot elkaar aangetrokken...

Eva blijkt zwanger te zijn maar is nog niet klaar voor een kind. Wolfs wil het kindje wel graag houden en besluit het in zijn eentje op te voeden. Zeven jaar later verhuist hij naar Maastricht samen met zijn zoontje, waar Eva niet erg blij mee is.