Ik draai de deur op slot en loop naar huis. Alleen ik loop niet alleen. Ik hoor voetstappen achter me. Automatisch begin ik sneller te lopen. De voetstappen ook. Ik heb een soort gevecht met mezelf of ik me om moet draaien om te kijken wie er achter me aan loopt, misschien is het gewoon Chris. Mijn nieuwsgierigheid wint en ik kijk achterom. Het is donker, maar toch zie ik twee felblauwe ogen. /\/\/\ Dit boek gaat over een zeventienjarig meisje genaamd Sophie, die eigenlijk een heel relaxed leven heeft. Een broer die je kliert, twee ouders die aardig vaak weg zijn en goede vrienden. Alleen op een dag loopt het alleen een beetje anders dan normaal...

"Je bent echt irritant." "Jij niet dan?" "Nee, hier in onze roedel noemen ze me fantastisch'" "Aaah, je plet me met je te grote ego." "Je bent een kinderachtige kleuter." "Autch, wat doet dat me pijn. Voel je die energie die hier rond zweeft, dat is de sarcasme-energie." "Ha-ha-ha, wat grappig zeg. Ik lach me dood. Je hebt echt talent voor humor, je zou perfect passen in het circus als clown." "Houd je bek." "Waarom?" "Omdat ik je haat." Hij stapt dichter naar me toe, en duwt me tegen de muur aan. Hij plaatst zijn handen naast mijn hoofd en drukt zijn lichaam tegen het mijne, zodat ik ingesloten ben door hem. Hij staart met zijn diepe donkere ogen in mijn felle lichte ogen. Zijn ogen stralen. "Ik haat jou ook." "Okee." "Okee." "Goed." "Goed." "Best." "Best." En toen voelde ik zijn lippen op de mijne. ~~ love-hate weird-love love-love #9 Tienerfictie -29-03-15

"Will you reject me?" I ask, ignoring the lump that was forming in my throat. I fought the tears that were threatening to fall. Don't cry, please Hannah, don't cry. His green eyes looked like orbs of ice that stared straight through me. A sadistic smirk pulls up his lip and he puts his arm on my right side, blocking my escape route. "Reject you? That's an easy escape, don't you think?" his voice was as cold as his eyes, as his heart. "The moon goddess gave me you and I'll simply pay her for her kindness." his tone was laced with venom, hatred and disgust. "If she thinks that I can ever accept an Omega as my mate, she's damned wrong." "to those who grew up too fast" A/N: Hey there! Mind giving this story a chance? #1 Werewolf (09/24/2020) Thank you so much for giving this story a chance ♡

WINNAAR WATTY AWARDS 2016 - PUBLIEKSKEUZE Het leven is niet makkelijk als iedereen om je heen zijn wederhelft heeft gevonden terwijl jóúw vriend het zojuist heeft uitgemaakt. Deirdre Valens weet dat maar al te goed, maar ze weet nog béter dat die situatie best te veranderen moet zijn. Vastberaden en met een geschikte nieuwe outfit begint ze haar zoektocht naar een zielsverwant. Waar Deirdre echter geen rekening mee heeft gehouden, is die jongen die haar plan bij elke goede gelegenheid finaal weet te verpesten. O, en ogen in de meest schitterende kleur aller tijden heeft, trouwens. * Copyright © 2016 - 2017 Suze (@durban_skies) Hoogst behaalde positie: #10 in Romantiek

"Wat ben je aan het doen?" vroeg hij, zijn ijsblauwe ogen boorde in mijn rug. Ik tuitte mijn lippen en draaide me om zodat ik hem aankeek. "Jouw kamer een make-over aan het geven." Hij trok een wenkbrauw op waardoor zijn ravenzwart haar voor zijn ogen viel. "Je bent raar, weet je dat?" Zijn stem was koud en emotieloos, maar toch kon ik zien dat zijn mondhoeken licht omhoog kropen. Ik haalde mijn schouders op en ging verder met zijn kamer muur te schilderen. Wacht totdat hij ziet dat ik een eenhoorn aan het schilderen ben. ~~~ Katelyne Jacobs is, welja, een geval apart. Ze ziet alles rooskleurig en haar wereld bestaat letterlijk ook uit eenhoorns en cupcakes. Caleb Smits is het tegenovergestelde. Zijn humeur staat altijd op onweer en hij heeft een duistere kijk op het leven. Wat als het zonnetje in huis en de grompot elkaar tegen komen? (Het is geen cliché; geloof me ^^) © All rights reserved.

‘ashton's gezicht vertrok. "nog een overlevende?" snauwde hij. "en deze mag ik zeker ook niet opeten?" william's ogen werden groot. "o-opeten?" herhaalde hij met angstige stem. ik pakte zijn hand vast en gaf hem een geruststellend knikje.’ bluemuke | 2015

Aurora Pachter is tot de conclusie gekomen dat alle jongens onbetrouwbare klootzakken zijn. Gelukkig is ze prima in staat om het andere geslacht te weren. Jammer genoeg is er één jongen op wie haar scherpe, sarcastische opmerkingen en dodelijke blikken geen invloed lijken te hebben. Raphael Roux, prototype arrogante zak, de jongen die iedere paar weken met een ander meisje datet, leraren om zijn vingers windt en de enige die in staat is om Aurora keer op keer op de kast te jagen. Een gezellig feestavondje loopt in de soep als een Raphael en Aurora worden uitgedaagd om zichzelf te bewijzen - te bewijzen dat ze nóóit iets voor elkaar zullen voelen. Eén maand lang moeten ze met elkaar daten, en degene die als eerst voor de ander valt, verliest. Eenendertig dagen doen alsof ze de vriendin is van haar aartsvijand, de jongen die haar nooit kon en zal kunnen krijgen. Makkie voor Aurora - toch? * Copyright © 2015 - 2016 Suze (@durban_skies) Hoogst behaalde positie: #2 in Romantiek

Op een dag was er een post-it briefje op zijn deur geplakt en na die dag bleven ze maar komen. Iedere dag opende hij zijn deur, om er vervolgens weer een nieuw briefje van de anonieme afzender af te halen. Het was vreemd, maar stiekem keek hij er iedere dag weer naar uit. #1 kortverhaal

een·zaam: zonder gezelschap; alleen ge·luk·kig: 1. voorspoedig, door het lot begunstigd 2. genietend; tevreden "Eenzaamheid temidden van velen is de pijnlijkste eenzaamheid." ---- ©Cacaoboon. Niet mijn verhaal stelen, dus. Hoogste positie: #1 kortverhaal (how tho)

'wanneer ik eindelijk bij de donkere kooi aankom, zie ik een jongen met krullend haar op een eenvoudig bed zitten. hij speelt met zijn vingers en kijkt niet op als de agent vertelt dat ik bij hem in zijn cel slaap. hij knikt alleen.' gebaseerd op shawshank redemption. bluemuke | 2014