"Sen de kimsin!" diye höykürdü adam, korku ve şaşkınlıktan kavanoz dibi kadar irileşmiş mavi gözlerin tepesinden. Soluğu bir yerlerine kaçan genç kadın: "temizlikçi... prenses..." diye fısıldayabildi ancak kesik kesik. Kahretsin ki çok fena bir pozisyonda yakalanmıştı! Neyi nasıl açıklayacaktı şimdi? "mola vermiştim, azıcık elektrik atayım dedim... hafif sıyrığımdır da..." dese yeterli olur muydu acaba? Ancak karşısındaki çam yarmasının gözlerinin dışarılara uğrayıp, kaşlarının öfke hayret karışımı bir duruşla yay şeklini aldığını, ayrıca da ağzından köpükler saçıldığını gördüğünde aklından jet hızıyla geçen bu düşünceler sabun köpüğü gibi dağılıp havaya karışırken, ne söylediğini idrak etti ve düzeltmeye çalıştı: "Yani temizlikçiyim ben. Firmanın adı Prenses."

Eliyle biraz sonra evleneceği kızın çenesini kavrayıp yerde olan gözlerini,gözlerine sabitledi.Tamamen duygudan yoksun buz gibi bakışlarını önce çehresinde dolandırdı,ardından konuşmaya başladı. "Biliyor musun beyazlar içindesin ama ben sende değil saflık,kokuşmuş benliğiyle simsiyah bir ruh görüyorum ve tek kelimeyle midemi bulandırıyorsun."Karşısında ki kızın gözünden akan yaşları görünce öfkesi dahada artmıştı.Kadınların ağlamasından nefret ediyordu özellikle böyle basit kadınların.Elini sert bir hareketle çenesinden çekip kollarına asıldı. "Sakın...Sakın o sahte göz yaşlarını akıtayım deme!!"Dedi ve tiksinircesine kıza bakıp devam etti. "Şimdi seninle aşağı inip o lanet imzaları atıyoruz.Sen aileni kurtarıyorsun,bende oğluma oldukça pahalı bir bakıcı tutuyorum.Şimdi yürü!!"

Bu bir masal değil, masal tadında bir aşk hikâyesidir...

Bir kadının hayatta kalma hikayesi... Gerçek insanlardan ve hayatlardan ilham alınarak kurgulanmış, duygu yüklü, umut dolu, aşk kokan bir hikaye... Elif Meri ve Kerem'in hikayesi... ***Dünya'nın birçok yerinde bazı kadınlar ortak bir kaderi yaşıyorlar. Evlerini, sevdiklerini, eşlerini, hatta çocuklarını, kısacası hayatlarını arkalarında bırakıp, başka evlerin temizliği, yemeği ile, başka çocukların ninnileri ile yaşıyorlar... Bu hikaye yüreğini memleketinde bırakmış, Gürcü, Özbek, Filipinli, Meksikalı, Endonezyalı, Bulgar, Romen ya da Türkmen adı bir yerlerde sadece "Kadın" olarak geçen, istemeden yarım kalmış, yüreği gerçek yuvalarında, sevdalarında kalan güzel insanlara ithaf ediyorum...***

"Bak, inanılmaz çekici ve yakışıklı bir adamsın... seninleyken aklım başımdan gidiyor, kalbim başkasına aitmiş gibi çarpıyor. Kendimi ışıklar içinde buluyorum... Oysa hakkımdaki fikirlerinden hiç emin değilim... Ama bildiğim bir şey var: Sen benim gerçekliğime uygun değilsin... Belki başta cazip, çılgın ve hoş gelirim sana... ama beni idare edemezsin, benimle yapamazsın... Bense aşkından ölsem senin, yine de değişemem, sana uyamam... Bunaltırım, hatta korkuturum seni... Ne yapacağını bilemezsin benimle... Bu yüzden yol yakınken, ikimiz de sonradan pişmanlık duyacağımız şeyler yapmamışken git başkasını bul... ya da ne bileyim Melisa ile çıkmaya devam et... beni tanıdığını unut... uzak dur benden... hatta tavsiyem; beni on kilometre öteden görsen bile yolunu değiştir... ve asla karşıma çıkma... şimdi lütfen kenara çek, eve taksi ile döneceğim."

Bu bildiğiniz aşk hikayelerinden değil... Peri masalı mı istiyorsunuz? SİNDRELLA'YI OKUYUN! Bu hikaye size göre değil...

"Selamünaleyküm şu anda Yol Hali'ndesiniz. Beni tanımayanlarınız varsa tanışalım ben Yol. Bu da Halim ve bu podcastte yol hallerinden bahsediyorum. Bu gece, twitterda bana en çok yönelttiğiniz soruyu artık aradan çıkartmak istiyorum. Bu konulara girmeyi hiç planlamamıştım ama yoluma çıkıp her şeyi alt üst eden bir olay oldu. Sizin de başınıza gelip yolunuzu şaşırtmasın diye burada konuşalım istedim. Sevgilim yok. Müslüman adamın sevgilisi olmaz. Ama es kaza sevdiği olabilir. Olmasa daha iyi ya, yol hali bu bazen kaza olabiliyor. Neyse sözün özü bi kız vardı işte. Bizim hikayeler hep kısadır zaten siz de bilirsiniz gençler. Bi kız vardır hep. Ya olur, ya olmaz. Tabi benim hikayede olmadı. 'E abi o zaman ne demeye kafa patlattırıyon bize!' dediğinizi duyar gibiyim. Ağır gelin. Sizle bi alakası var ki anlatıyoruz. Yol Abiniz'in ne zaman boş attığını gördünüz? Şimdi sabırla dinleyin. Size nasıl yolumu çıkmaza çevirdiğimi anlatacağım..."

Hayatta sevgiden, aşktan meşkten daha önemli konular da vardı elbet; sağlık, iç huzur, iyi dostlar, belki zenginlik? Lakin kabul edelim, sevgi güzel bir merhem idi; heyecan uyandıran, sakinleştirici, iyileştirici ve geliştiriciydi. ** Bu hikaye yalnızca Wattpad'de sergilenmektedir, başka yerde okursanız zararlı bir yazılım hedefi olabilirsiniz. Orjinali sadece burada.

Melek; çocukluğundan beri doğduğu kasabanın dışına çıkmamış, küçük hayatında herkes kadar sevilmeyi istemiş bir genç kadındı. Hayatı bilindik hayaller kurup, umutla geleceği düşleyerek geçiyordu. Ancak artık çocukluk bitmişti ve yetişkin hayatının hayallerle bağdaşmadığı noktada Melek de herkes gibi kalp yorgunluğunun ne demek olduğunu öğrenmişti. Düşleri herkesinki kadar klişe olsa da hayat karşısına hep trajikomik sürprizler çıkarıyordu. Ve bu genç kızın artık klişe hayallerinin gerçeğe dönüşmesini beklemeye değil yola koyulmaya ihtiyacı vardı. Çünkü mutluluk bekleyenleri değil uğrunda savaşanları buluyordu. Klişe Hayaller Durağı; sıradan mutlulukları kovalayan, bizden insanların hikâyesi...