-Tamamlandı- Gönüllü olarak sınır ötesinde sağlık hizmeti veren bir eczacı ve aynı zamanda orada özel harekatta olan bir komutanın zorluklar içinde doğan atışmalı aşkını konu alan bir hikaye... -Uzaktan neye benziyorum? -Asker? -Evet.Ama yanlızca bir asker değil, özel eğitim almış bir asker. Yani pansuman yapabilirim . Hastanede sağlık çalışanı yoktur diye gelmek istemedim. -Ah! Ne hoş! Peki ben uzaktan neye benziyorum komutan? -Eczacı? -Evet. Aynı zamanda bir sağlık çalışanı... Şimdi izin verin pansumanınızı yapayım! -Peki eczacı hanım bu seferlik senin dediğin gibi olsun. -Tamamen hayal ürünüdür. -

Ne olursa olsun yüreğim seninkinin yanında çarpmayacaktı, yüreğim sana çarpmasaydı... Ölüm her zaman ayırır... Bizi ise ölüm birleştiriyor... Yapma Nur'um...bir berem bir sen...

Numaranın gelmesini beklerken içimi heyecan kapladı. Beklemek zor geldi. Elimde telefonu çevirirken mesaj sesini duydum ve hemen açıp gelen numaraya mesaj at dedim. Saat çok geç olmuştu ama sabaha kadar da bekleyemezdim. Bu çılgın fikirden vazgeçmek istemedim. Evet istemiyorum vazgeçmek. Bu garip farkındalık ile bir kaç mesaj denemesinden sonra en sonunda bir mesaj atabilmeyi başardım. ''Senin bir işe ve bir eşe ihtiyacın var, benim bir iç mimara ve bir eşe ihtiyacım var. Benimle evlenir misin? Yarın sabah sekizde kahvaltı için seni almaya geleceğim detayları görüşürüz. ANDAÇ NESİM '' Kesinlikle delirmiştim. Yine de gülsüyordum. Gülümsemekten kendimi alamadım.

:~ 'Gözlerimi her kapattığımda annemin avuç içleriyle saçlarımı okşadığını hatırlıyorum. Her dokunuşunda aldığı derin nefesleri. Uçlarına geldiğinde ise aldığı nefeslerin dudakları arasından çığlık çığlığa feryadını. Odada henüz büyümemiş ben, annem, eskimiş bir boy aynası ve yaşamaya çalışan bir çiçek. İkimizde yerde oturuyorduk. Ben aynadaki yansımamızdan gözümü bir an bile ayırmıyordum. Annem en sevdiği melodileri mırıldanıyor, bazı yerlerinde yüzünde buruk tebessümler beliyordu. Saatlerce onu izleyebilirdim. Bakışları saçlarımdan aynanın hemen arkasındaki duvara tutturulan fotoğrafa kayıyordu. Fotoğrafta tanımak için geç kaldığım bir adam vardı. Sonra odanın tamamını kaplayan küçük çiçekli duvar kağıdı baştan aşağı soyulmaya başlıyor. Duvardaki fotoğraf yere düştüğü an büyük bir gürültüyle parçalara ayrılıyor. Bir kaç adım uzağımdaki çiçek kuruyor. Tekrardan aynaya bakıyorum. O henüz büyümemiş benden eser kalmamış. Ayna görüntümüzü son kez gösterirken anneme bakıyorum. Beni gördüğü an dokunduğu saçlarımdan elini ayırıyor. Yüzündeki o şefkat dolu görüntü değişiyor. Aniden mırıldanmayı kesmiş olduğu dudakları aralanıyor. "Sen kimsin?" Ve ayna paramparça.' Kapak tasarımı bana aittir. Okuyanlar oylayarak kendini belli etsin :(

#1 in Genç Kız Edebiyatı 6.11.2015 ©Tüm Hakları Saklıdır. Bir kadın kendini değiştirmek istediğinde, ona engel olabilecek hiçbir yemek yoktur. Öykü, hayatını zorlaştıracak her şeye sahipti. Çalıştığı dergide gıcık bir müdire √ İnsanın dikkatini dağıtacak türden yakışıklı bir patron √ Fazla kilolar √ Sürekli topuz yapılan saçlar √ Paçoz kıyafetler √ Bu liste böyle uzayıp giderdi. Ancak bir gün bir şey oldu ve Öykü artık böyle devam edemeyeceğine karar verdi. Hayatını değiştirecekti. Ve buna, fazla kilolarından kurtularak başlamalıydı. Onlardan kurtulmak için ihtiyacı olan şeyler onda var mıydı peki? Fazlasıyla vardı. Azim √ Uyuz ve süper çekici müdiresi Seçil, ondan dergiye bir köşe hazırlamasını istemişti. Öykü, yeterince iyi yazılar yazamazsa işini kaybedeceğini biliyordu. İlham gelsin diye beklerken, aradığı şeyi aynada gördü. Kendini yazacaktı. Kendi zayıflama hikayesini ve bugüne kadar neler yaşadığını... Bu büyük riskti çünkü ilgi çekici bir konu gibi görünmüyordu. Ancak ilk yazı yayınlandığında, herkesi şaşkına uğratacak gelişmeler oldu. Artık Öykü'nün hayatı, kontrol edemeyeceği bir şekilde değişmişti. Külkedisi, küllerinden doğacaktı!

• 2020 WATTYS HORROR KAZANANI • •MysteryTR okuma listesinde • +18 Ölümleri görüyorum, cinayetlerin perde arkasını düşlerimde hissediyorum. Kabuslarım, birer haberci olduğumu dile getiriyor ama ben lanetlendiğimi biliyorum. Defalarca... gözlerinde zebaninin izleri olan cesetlerin peşinden sürükleniyorum. Sonra bir ses adımı fısıldıyor ve ben kan kokusunun kabuslarımdan değil, ana rahmindeki bedenimin acizliğinden geldiğini anlıyorum. Aynı ses yeniden nüksediyor. Bana devam etmemi söylüyor. ''Öldürmeye devam et.'' * * Mercan, küçüklüğünden bu yana kendisini rahatsız eden hisler ile birlikte yaşamıştır. Çocukluğu acı hatıralarla doludur. Zihni bulanık, kalbi yorgun ve dış dünyanın sancılarından uzakta kendi sanrıları ile yaşamaya çalışır ancak bir gece gördüğü korkunç kabus, gerçeklerle yüzleşmesi için ona ilk adım olacaktır. Gördüğü kabuslardaki cinayetler onu katili bulmak için cesurca bir yola sürüklerken yolun sonunda nelerle karşılaşacağı hakkında en ufak bir fikri yoktur. Ölüm onu şaşırtacaktır... * * İlk 74 bölüm, 1. ve 2. kitaptır. 3. kitap yakında burada devam olarak paylaşılacaktır. Tanıtım videosu ilk bölümdedir. Kapak tasarımı şahsıma aittir. Tüm hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz, paylaşılamaz, amaç için kullanılamaz. 2015 'Mercan' ismi ile yayımlanmış kurgumun yeni halidir. Kurgu: 09.12.15 İlk yayımlanma: 16.05.19 Yeniden yayınlanma: 14.07.20 Üçüncü kitap: Ağustos 2021

Sert duygusuz bir adam. Güzelliği başına bela olmuş bir kadın. Onları bir araya getiren intikam hırsı. İstanbul'un delikanlısı

Kalp bu sefer derin bir enkazın altında fakat aşk imkansız değil. Hele 'aşk' diye haykıran kalp her şeyi göze almışken! Derin Uysal, geçmişinin prangasını ardında sürükleyen güzel ve alımlı bir doktor. Hayatı iş ile evi arasında geçiyor. Kuzeni Okan ve arkadaşı Nehir'den başka kimsesi yok. Deniz Sezen ise bu rutin hayata pimi çekilmiş bir bomba gibi düşen esas adam. Hem de ne esas adam, şehrin gözde bekarı! Onların aşkı Kayahan'ın şarkısı gibi biraz... 'Bizimkisi bir aşk hikayesi...' * "Ne yalan söyleyeyim her gün sizin gibi bir melek gelip beni kontrol edecekse bu hastanede ömrümün sonuna kadar kalırım." * Bir ömre yayılan aşkın hikayesi.

Uzun yıllar önce bir kral yüzüne dağılan özel bir aile... Bu ailenin en özel üyesi... Keşfedilmemiş yetenekler... Yeni dünyalar... Kabullenilmeyen aşklar...

Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.