Defne ve Abay ufak bir kazadan doğan bir mafya aşkı...

HER ŞEY ÇOK GÜZEL OLACAK...

♧♧ Her zaman acımasızdı.Kimseyi düşünmeyen asi,korkusuz sokak dövüşcüsüydü.Bakire bir kızdı.Herkesin istediği ama ulaşamayan. 15 yaşlarında annesinin gerçek yüzünü gören küçük bir kızdı belkide.Yada sevdiği çocuk tarafından ihanete uğrayan seksi kızdı.Zaman durmuş ve o küçük kız herşeyi içine gömerek babasıyla Hollanda'ya gitmişti.Ezik olmayı seçmişti Azra YALÇIN.Fakat hayat ona acımasızdı.Yıllar sonra kendisini unutturan ezik kız Türkiye'ye geri dönerse? Tehlikeli,seksi,gizemli mafya adam Tuna DENİZ! Azra'yı geçmişine döndürmeyi başarırsa? Bilmeden aynı acıyı yaşayan iki genç çoktan yolları kesişmişti.Sadece daha tehlikeli düşman olmuşlardı o kadar. Peki o kadar mıydı?

''Darbeyi çok yiyen insana güveni öğretemezsin...'' Günlerden bir gün Barut Ateşe aşık olursa engeller kalkar mı ? Barut patlamadan Ateş yanmadan bu aşk sonuçlanır mı ?

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.