Hayat aslında papatyaların yaprakları, kalemin ucu, duvarın boyası, cehennemin dibi kadardır. Hep yarım kalınmışlıklar, hep yalnızlıklar, bitmeyen sevgiler, biten aşklar kadardır. Sınavdaki kırık notun, düşen telefonun.. Bunlar hayatın acımasızlığıdır. Kırık not zekayı, akıllı telefonun yere düşerken paraşüt açamaması kadar da saçmadır bazen hayat. 'Kadar'dır işte hayat. Belki de anıların kadar .