*Vervolg van "SafeHeaven"* Komen ze eindelijk achter de waarheid of zullen ze er nooit achter komen? (Nog steeds geschreven in Hailey's gedachte)

Dit is een boek vol met 55-fiction. Verhaaltjes met 55 woorden dus. Het gaat over heel blije gebeurtenissen tot heel sombere. Over vanalles en nog wat. Dus ik wens jullie alvast veel plezier met lezen!

Er breekt een wereldoorlog uit. Om toch een paar mensen te besparen van de dood, mogen er twee mensen van ieder land naar een veilige plek. Hailey Jones is zestien en woont in Australië. Als de president het grote nieuws verkondigde, moest ze zich inschrijven. Nu is het maar afwachten of ze mee mag... En als ze mee mag, hoe zal die veilige plek er uitzien? Als je geïnteresseerd bent, lees dan hier verder. Veel leesplezier! 17/07/2016 : #1 Sciencefiction

Dit verhaal gaat over Clarelisse, bijgenaamd Clary, een meisje van 16 jaar dat voor een grote vraag staat. Wat zal ze de rest van haar leven doen? Maar haar grote probleem is dat ze dat niet zelf mag beslissen, niemand lijkt daar een probleem mee te hebben, maar zei wel. En dan komt ze pas in grote problemen ~Enjoy!

What does an eightteen year old wants more than finding the love of her life, being roomies with your bestfriends, and going to live on your dream location? Life's a rollercoaster so you'll go up and down, to the right or left, sharp turns included. You'll lose people on your way to the stop. You'll find new people in your life that makes you fill the empty holes, you might find people you want to stab in the eyes. But what else do you want? Driving on a straight road endlessly? Same road? Same vieuw? Same people? No. You want to actually live your life, even if it sucks at some points. And bore you into the ground, that there seems no way out. Like an never ending tunnel. But some people, have long ladders, that'll get you out of trouble real, real quick. I'm one of those retards that will say without skipping a heartbeat; I want a shitty ass life.

The beebing only reminds me I'm alive. The people around me, I hear them in a muted sound. Not one word coming through as a real word, it's just one big soup mixed with letters and words without any meaning.