"Oyunlarında kullanılıp atılan bir parça olmayacağız, kendi oyunlarında onları hükmeden parça olacağız." dedi Patron karar ve intikam dolu gözlerle. İşte o an anladım ki oyun daha yeni başlıyor. ~~ Bir genç kızın, babası ve arkadaşlarına yapılanların intikamını alma hikayesi. "İntikam peşine düşünüyorsan iki tane mezar kaz." Bir sözün doğruluğu ancak bu kadar can yakabilirdi.

Sana demlenen şiirler var

Diana,yaşadığı yalnızlığı ve dışlanmışlığı kendine zarar vererek unutmaya çalışan biri. Klaus,ailesinin kötü evladı ilan edilmiş öfkeli,asi ve sadist biri. Allen,geçmişinde yaşadığı bazı olaylardan dolayı kendini alkole vermiş biri. Rosa,annesinin şefkatine sahip, babasının itip kaktığı,okuduğu okulda sürtük katagorisine sokulmuş biri. Bu dört kişi ailelerinin kararıyla adı sanı bilinmeyen bir kasabadaki okula gönderilirler. Kasaba normal görünüyordur fakat okulda yolunda gitmeyen bir şeyler vardır. Öğrenciler kayboluyordur. Ve bu öğrencilerin bir takım ortak özellikleri vardır. Ve bir gün okulda hapis kalırlar. Her şey planlıdır. Ve plan okulda hapis kalanların ölmelerini istemektedir. Peki planı yapan ya da yapanlardır kimdir? Her şeyden garibi kasabalılar okuldan yükselen çığlıklara ve silah seslerine neden tepki göstermiyorlardır? Kaç ! Saklan! Hazır ol! Öldür! Ya da öl!

"Utanma Aşık Olmak Suç Değil" Dedi sessizce bana bakıp. "Zaten Aşık Falan Değilim!" "Pekala o zaman" Dedi ve dudaklarıma bir an yapıştı. Sanki içimdeki Kelebekler Bir Anda Harekete Geçmişlerdi. İç sesim Codynin beni öpmesine karşılık vermemi söylüyordu. ama bu sefer ona gerçekten aşık olduğumu anlayabilirdi. Cody hâla dudaklarımı öpüyordu, ellerini saçlarımın arasına götürmüş daha şefkatli öpücükler konduruyordu. ben hâla karşılık göstermeden onun dudaklarımdan kurtulmasını bekliyordum. Zaman geçmiyordu.Cody öpücüklerini kesmeden öpmeye devam ediyordu. Dayanamadım ve kendimi geriye çekmeye zorladım, ama nafile. ben geri gittikce Cody bana doğru ilerliyordu. Artık dayanamayıp bende onu öpmeye başladım. belkide bu yaptığımdan deliler gibi pişman olucaktım, ama kalbime laf geçiremiyordum. Bunu fark edince dudakları dudaklarımdan ayrılmıştı. Dikkatlice bana bakıyordu. ben utancımdan pancar kesilmiştim. Cody'nin sert öpmesinden dudaklarımın sızladıklarını bir hayli fazla hisediyordum. Elini Çeneme götürüp . "Bana bak" dedi başımı kaldırdığımda. "Evet sen beni seviyorsun" "Biliyordum evet seviyorsun Zac seni öptüğü zaman ona karşılık vermedin, Kızarmadın." "Farkındayım" dedim mırıldanarak. "Evet Seviyorum Seni Tamamı !" Diye Haykırdım.. (Final Yapılmıştır)

Tuhaf bir çarpışmayla başladı herşey. Sonrasi tesadüf. Belki bir kitabın aynı sayfalarında ağlamışızdır. ve bu dünyanın en güzel karşılaşması olur... Her gözlerimiz kavuştuğunda birbirimizin kavuşacağını zannediyoruz kavuşamadığımız halde daha fazla aşkımızla geri dönüyoruz birbirimize...

"Hey küçük kız" "Beni böyle 'küçük' lafızlarıyla yan yana koymassan sevinirim." Dediklerimi duymamazlıktan geldi umursamadı bile "Senin gibi böyle küçük şirin kızların burada durması sakıncalı" Özel bölgelerimi gösterip "Malum etrafına bakarsan hep karşı cins var dimi masal KAHRAMAN" "Bu laf sokma çabalarını karşılıksız bırakmıycam biliyorsun dimi Polat ÖZTÜRK"

Gerçek, ölüm kokan örgüleriyle sarmaladı etrafını, İlk defa yalanla aldatıldı, Kanlı maskeli baloya davetlisiniz, Çınar kökünden sarsılıyor sıkı tutunun, Ayakta kalan ölüler olacak, Mührünüzü seçin, Akrep yelkovanı yemek üzere, Yalancı mısın? Gerçek misin? Yoksa ölü müsün? Çözülmesi gereken binbir türlü sorun, sırlar, mektuplar, güven, araya kaynamaya çalışan bir aşk ve ayakta durmaya çalışan paramparça olmuş bir kız. -Tebeşir Tozu- kim kimin ateşini çıkartacak?

Akrep Dede ölmeli... Herkes unutur. Bazıları sevdiğini, bazıları da bir olayı. Bunu isteyerek yapar insan, bazen de istemesen bile unutursun. İpler elinde değildir. Bir uçurtma misali, kader seni nereye yönlendirse oraya gidersin, rüzgar seni savurur durur. Peki hiç unutulan oldunuz mu? Kendinizi hatırlatma çabalarınıza tıp, dünyada yaşayan herkes, koca karı ilaçları ve hatta sizin bile imkansız dediğiniz bir olayın ortasında olduğunuzu düşünün. Evet, yutkundunuz sizde... Şimdi derin bir nefes alın. Biraz daha derin olsun. Okurken ihtiyacınız olacak ve Mustafa ile sizde çabalayacaksınız... Ve İkra'yı sizde tanıyacaksınız. "Işığı açar mısın? Tuvalete gideceğim..."

HER ŞEY ÇOK GÜZEL BAŞLAMIŞTI TAKİ O GÜNE KADAR...