Nico met himself. A creepy version of himself.

Zíj; doet mijn wereld oplichten. Dan ík; verslagen en hopeloos wachtend tot zíj komt. Wíj; zal dit ooit werkelijkheid worden?

Vlieg als een vogel. Gedragen door de wind. Vlieg als een vogel, weg.

Alles wat hij aanraakt, gaat kapot, verbrandt. Hij is zelf kapot, verbrand. Tot die ene dag, in het bos, waar hij haar redt. Zonder haar kapot te maken, te verbranden. Voor mijn Lisa. Rust in vrede lieve schat. ©DarkPoisons Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt worden in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch of door fotokopieën, opname, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver gelieve dus niet kopiëren Geweldige cover is van @Merlefindhammer

Je zult nooit weten wat er komen gaat, dat is wat mijn moeder zei. En dat was waar. Zo waar. De dagen die voorbij gaan. De nachten die je door brengt zonder enigszins na te denken. De ochtenden die je met vermoeidheid door brengt. Dat alles, is het leven. Het leven waar je minstens één op de tien keer bij stil staat. Je denkt aan niks, alleen aan het perfecte leven die je zou kunnen lijden, niet aan het leven dat je lijdt. Maar dat kan alles veranderen als je niet weet wat er komen gaat.

er was chaos in ons, toen wij elkaar ontmoetten, en toen ontploften we

~ WINNAAR VAN DE PEOPLE'S CHOICE AWARD NETTIES 2016 ~ ~ DERDE PLAATS WATTNED'S CHOICE AWARD NETTIES 2016 ~ ❝ Het gebeurde steeds opnieuw en opnieuw, herhaalde zich al vanaf zijn tiende jaar. Eens in de week, op zondag om precies klokslag twaalf in de nacht verloor Ossan zichzelf. Letterlijk.❞ ~ Hoogste positie: #1 in Paranormaal

Zo licht. Zo zacht. Zo mooi. Veer.